Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 9 april 2013

Filmrecensie: Il Decameron (1971), Paulo Pasolini




Levenslust en vrijheidsdrang in tijdloze klassieker

Pasolini verfilmt negen verhalen uit de Decamerone van Bocccacio, volkse verhalen waarin de godsdienst op de hak wordt genomen en men het met seksuele relaties niet zo nauw neemt. Geloof en liefde, wat is er belangrijker in het leven? De anekdotes zijn te mooi om ze niet samen te vatten, al begint het meteen heftig met een jongeman die een ander doodslaat en zijn lijk in de ochtendschemering over zijn schouder door het dorp zeult en in de rivier werpt.

We zien een knappe jonge vrouw die op een markt de jonge, rijke en zelfvoldane Andreuccio ziet. Ze hoort dat hij in Napels is om paarden te kopen. Ze nodigt hem uit bij haar thuis en maakt hem wijs dat hij haar broer is, dat haar moeder het contact met hun vader is kwijtgeraakt. Als Andreuccio het toilet bezoekt en in de drek valt, steelt de vrouw zijn zilverlingen en laat hem niet meer binnen. Twee dieven nodigen de stinkende jongeman uit met hen mee te gaan. Ze willen een pas overleden aartsbisschop, die in een stenen kist in de kerk ligt, van zijn juwelen bestelen. Nadat ze de deksel losgewrikt hebben, laten ze Andreuccio in de kist. Als ze de buit binnen hebben, op de dure bisschopsring na, sluiten ze de kist en vertrekken ze. Niet veel later komt er een ander groepje langs om de dode te bestelen. Ze schrikken zich dood als ze bij het openen van de kist Andreuccio zien. Die gaat er met de bisschopsring vandoor.

Een doofstomme jongeman vraagt in een vrouwenklooster om werk. De nonnen zien dat sterke lijf wel zitten. Als hij een boom aan het snoeien is, wandelen er twee nonnen langs. De ene is geïmponeerd door zijn geslacht dat op ooghoogte hangt. Ze wil wel eens ervaren hoe het is om door een man gepenetreerd te worden. Ze neemt hem naar een hut, ervaart zijn lijf en laat ook de andere non ervan genieten. Ze hebben niet in de gaten dat ze worden gadegeslagen door de andere nonnen. Die willen ook wel. Als de overste de jongen tenslotte verleidt, vindt hij het te zwaar worden en zegt dat ook. De overste luidt de klok ten teken dat er een wonder is gebeurd.

Peronella bedrijft thuis de liefde met een minnaar als opeens haar man aanklopt. Het duurt even voor ze open doet, want ze moet de sporen ongedaan maken en de minnaar moet zich verbergen in een manshoge kruik. De man verkondigt bij de deur tegen zijn maat dat hij zo’n hardwerkende monogame vrouw heeft. Als ze eenmaal heeft opengedaan, zegt de man dat hij een koper voor de kruik heeft meegebracht. Peronella antwoordt slim dat er net een ander is gekomen die meer geld voor de kruik wil betalen en de binnenkant van de kruik aan het inspecteren is. De minnaar roept dat de kruik van binnen nogal vies is, waarop de man erin gaat om schoon te maken, gadegeslagen door Peronella die toekijkt en van achteren genomen wordt door de minnaar, die nog niet aan zijn gerief gekomen was.   

De zondige jongeman Ciappelletto door een heer wordt naar het noorden van het land gestuurd om schulden te innen. Hij overnacht bij twee broers van de heer en voelt zich na een copieus maal doodziek. De broers halen een priester. Ciappelletto vertelt over zijn goede leven en wordt na zijn dood vereerd als een heilige.

Riccardo is verliefd op Caterina. Ze besluiten tijdens een verstopspelletje de nacht samen door te brengen op het terras van haar ouders. Caterina zegt tegen haar ouders dat ze vanwege de warmte buiten wil slapen. Ze kan dan ook de nachtegalen horen. Haar ouders vinden dat goed. Als de vader in de ochtend gaat kijken ziet hij de twee daar slapend, Caterina met haar hand op het geslacht van Riccardo. Hij waarschuwt zijn vrouw dat Caterina zelfs een nachtegaaltje gevangen heeft (zie foto). De ouders zijn niet geschokt, maar zien er een mooie partij in voor Caterina.

Bediende Lorenzo deelt het bed met Elizabetha, maar dat is tegen het zere been van haar broers. Ze zoeken hem op, vermoorden en begraven hem. Elizabetha vindt zijn graf, neemt zijn hoofd mee en zet dat in een pot peterselie.

Pietro en dokter Don Gianni keren huiswaarts van een markt. Pietro zegt dat zijn vrouw Gemmeta het doet een andere vrouw. Don Gianni ziet de borsten van Gemmeta en heeft daar wel een oplossing voor, zegt hij. Hij kan haar in haar droom veranderen in een merrie. Hij maant Pietro over zijn transformatie methode te zwijgen, maar als hij zijn pik in Gemmeta steekt om een staart te maken, wordt het Pietro toch te gortig. Hij wil geen vrouw met een staart.

Schuinmarcheerder Mueccio praat met de jongere godsvruchtige Tingoccio over de dood. Degene die het eerste overlijdt vertelt de ander hoe het aan gene zijde is. Meuccio doet het met een vrouw die zich zondig voelt, maar voor hem is dat geen reden om zich in te houden, integendeel. Na zijn overlijden komt hij op een nacht terug bij Tingoccio en vertelt dat overspel niet wordt bestraft, waarop Tingoccio zich aankleedt en naar een vrouw rent.  

Hier tussen door zien we een meesterschilder op weg naar Napels om het interieur van een kerk te schilderen. Het verhaal is als een raamvertelling in stukjes geknipt. Waarom kunst maken als je aan iets zoveel zoeters kan dromen, vraagt de schilder tenslotte.

De anekdotes zijn prachtig, net als de esthetische opnames met volkse typen: zinnelijk, levendig en tolerantie vragend voor hun aardse behoeften. De levenslust en vrijheidsdrang maken van deze tijdloze klassieker een lust voor het oog.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten