Filmrecensie: Incendies (2010), Denis Villeneuve

Zinderende zoektocht naar de waarheid

Incendies vertelt het levensverhaal van Nawal Marwan, een vrouw uit het Midden Oosten, die die klem kwam te zitten tussen de politieke tegenstellingen in haar niet met name genoemde land. Het begint ermee dat ze tegen de zin van haar broers een relatie heeft met een vluchteling, Wahab. Nawal heeft de familie eer besmeurt. Zonder compassie schieten haar broers de jongen dood in het veld. De grootmoeder van Nawal haalt haar kleindochter binnen in haar huis, maar als ze hoort dat Naw

al zwanger is, is ze furieus. Ze kan daar niet blijven. Ga na de bevalling maar naar je oom Charbel in Daresh. Nawal markeert de hiel van haar zoon met drie stippen om hem altijd terug te vinden en gaat naar Daresh in het Noorden. Ze bezoekt daar de universiteit, maar als die door extremisten gesloten wordt en haar oom, een journalist, en zijn gezin de bergen in vluchten, gaat Nawal terug naar haar familie en vooral naar haar kind in het zuiden, een tocht die haar zwaar zal opbreken.

Naast de levensloop van Nawal is er een tweede verhaallijn over Simon en Jeanne, de tweeling van Nawal die na haar dood bij notaris Lebel in Canada zitten en horen wat hun moeder, die als secretaresse voor de notaris werkte, in haar testament bepaald heeft. Ze wil een naamloos graf en de kinderen dienen hun vader en broer op te sporen en hen een envelop te overhandigen. Als ze dat gedaan hebben, ontvangen ze van de notaris een brief met daarin een verklaring.

Omdat zij geen weet hebben van een broer en hun vader nooit gekend hebben wordt het een echte zoektocht. Simon heeft er meteen al geen zin in, dus Jeanne, een assistente van een docent zuivere wiskunde, trekt er, met een oude foto van haar moeder die ze in haar appartement gevonden heeft, alleen op uit. Haar baas geeft haar een adres mee van een contactpersoon in het Midden Oosten, maar die man blijkt van weinig waarde. Jeanne gaat naar de universiteit waar haar moeder gestudeerd heeft. Daar treft ze een man die ziet dat de foto in Kfar Ryat, een gevangenis, gemaakt is.

Tussen deze twee verhaallijnen door zien we flashbacks van een openbaar buitenzwembad, waar Nawal zich bevindt. In de laatste terugblik hangt ze na een aantal baantjes aan de kant en ziet ze de voet van een jongeman voor zich met daarop drie stippen. Ze is daar zo overstuur over dat ze een hartaanval krijgt en overlijdt. Dat is in 2009.  

Over Incendies valt nog veel meer te zeggen, maar het zou jammer zijn om iets te verklappen over het spannende plot. De beelden van het landschap zijn prachtig. Die van de gebeurtenissen meedogenloos, zoals van de busreis die Nawal maakt naar het zuiden en van de verwoesting van de woonoorden door rivaliserende milities. Tegelijk is het een film van hoop, van de doorbreken van oude ketens, van het opgeven van woede.

Incendies is opgebouwd in hoofdstukken die met grote rode blokletters in beeld worden gebracht en gemaakt naar het toneelstuk Scorched van Wadji Mouawad.

Hier de trailer.