Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 25 januari 2013

The Yes Men fix the world (2009), documentaire van Andy Bichlbaum en Mike Bonanno


Verrassende manier om het kwaad in de wereld aan de orde te stellen

Elk initiatief om de wereld te verbeteren is meegenomen. De structuren zijn taai en de mensen aan de top geven hun machtsposities niet zomaar op. In 2004 speelden de anti-globalisten Andy Bichlbaum en Mike Bonanno, twee mannen in nette pakken en met een nepwebsite, al eens de in de film Yes men, vijf jaar later tonen ze op geestige wijze nieuwe eigenzinnige projecten.

We zijn in Parijs, vroeg in de ochtend. Andy loopt, gefilmd door Mike, zichtbaar nerveus naar de studio van BBC World om daar, twintig jaar na de chemische ramp in Bhopal waarbij 18000 doden vielen en het milieu zwaar werd verontreinigd, een toezegging te doen namens Dow Chemical, die het bedrijf Union Carbide overnam maar nooit met geld voor de getroffen bevolking over de brug kwam. Ze hebben dan al een financieel congres toegesproken waarbij ze, aan de hand van een verguld skelet de menselijke risico’s bagatelliseerden van bedrijven als Dow Chemical en ook nog geïnteresseerden aantrokken.

Na een BBC-uitzending over Bhopal wordt Andy als Jude Finisterra uitgenodigd om namens het bedrijf voor de televisie te spreken. Hij zegt daarin dat Dow de verantwoordelijkheid aanvaardt en hij belooft twaalf miljard dollar om de verontreiniging op te ruimen en de zieke bevolking te helpen. Dat is groot nieuws, de koers van Dow zakt, maar al gauw valt Jude door de mand. De BBC verontschuldigt zich, vindt het zelfs unfair om de Indiase bevolking valse hoop te geven. The Yes Men gaan daarop naar de miljoenenstad Bhopal. Ze horen daar dat de bevolking achter hun actie stond. Dow zuivert enkel zijn eigen naam met reclamefilmpjes. Een effectenhandelaar vertelt hen over de paniek op de beurs. Hoe kan het zijn dat iets wat slecht is, goed gevonden wordt en omgekeerd?

Op vergelijkbare wijze spreken ze een olie-congres toe. Ze delen kaarsen uit van het merk Vinoleum, gemaakt van de lichamen van slachtoffers van de klimaatverandering. Hoewel ze voortijdig worden afgevoerd, trekken ze wel de belangstelling van de pers. De ramp van orkaan Katrina werd in de hand gewerkt doordat Exxon de moerassen rond New Orleans liet verslonzen. Tijdens een congres voor verzekeraars over de wederopbouw introduceren de Yes Men een rond opblaaspak, SurvivaBal genaamd (zie foto), dat bestand is tegen rampen. Opnieuw zijn er geïnteresseerden die hun plan serieus nemen, maar de actie is weer geen succes. Onder het motto dat de stomste mensen, zoals Milton Friedman, voor de slimsten doorgaan, zetten ze hun acties voort.

Tijdens de wederopbouw in New Orleans sloegen ondernemers hun slag. Zij zetten, gesteund door de overheidsdienst HUD, in op particuliere stadsontwikkeling waardoor oorspronkelijke bewoners dakloos werden. Andy spreekt, na een introductie van de burgemeester van New Orleans, als René Oswin van de HUD, de zaal toe. Hij komt terug op het eerdere beleid en wil de daklozen hun huizen teruggeven. Het publiek is enthousiast, maar een kritische journalist ruikt onraad. Nadat de Yes Men hun stunt hebben bekend, schaart hij zich achter de actie.

De Yes Men zijn niet tevreden. Overal raken mensen hun huis kwijt, de inwoners van Bhopal lijden nog steeds en de klimaatverandering gaat maar door. Het vraagt de inspanning van miljoenen om de wereld te redden. We zien beelden van de Occupy-beweging en Obama. De freemarketeers, die eerder in het programma vrijuit hun neo-liberale ideeën mochten uiten, bestaan echter nog steeds. De Yes Men maken samen met vele New Yorkers een speciale editie van de New York Times met goed nieuws, zoals over een nieuwe zorgwet, het einde van de oorlog in Irak en acties tegen de klimaatverandering. De inwoners reageren verrast als ze een krant in handen geduwd krijgen. Let the good news happen.   
 
Hier de trailer, die begint met de prachtige kop van Jude Finisterra in de BBC-studio in Parijs.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten