Vier jonge Marokkaanse cineasten proberen aan de bak te
komen in Brussel. Dat valt niet mee. De vier lopen over straat in Brussel en gaan
een als goed bekend staande videotheek binnen om een poster op te hangen over
hun film USM uit 2007. De winkelier mag de film ook bekijken.
Farih en zijn vrienden Reda, Mohamed en Noon bespreken de
voor en tegens om weer een nieuwe film te maken zonder financiering. Mohamed is
acteur en wil betaald worden, Reda geeft een voorbeeld van een filmmaker die
zonder geldelijke middelen een film maakte waarmee hij doorbrak.
De documentaire is opgebouwd rond de nieuwe film Jamal
Disco 2, een vervolg op een eerdere actiekomedie uit 1999. Tijdens de
casting spelen jonge vrouwen een scène waarin ze in de badkamer een onbekende
string vinden, waarin een ruzie plaatsvindt met haar vriend, die zegt dat hij
van haar houdt maar ook van andere vrouwen. De cineasten genieten.
Noon en Farid kennen elkaar al lang. Noon zat bij Farid in
de klas. Ze filmden al met de videocamera van Noon’s vader als die afwezig was.
Farid is getrouwd en heeft twee kinderen. Hij zegt dat hij geen luxe leven
leidt en dat filmen een manier is om even weg te zijn. Hij maakt films met
boodschappen, zoals voor zijn vader, over zijn weigering toestemming te geven
voor een huwelijk van een van zijn kinderen. Nadat hij de film gezien had moest
hij huilen. Farid wil iets bereiken met zijn films.
Reda kon pas na het overlijden van zijn vader drama gaan
studeren. Zijn moeder was trots op hem. Hij werkte als opnameleider en is acht
jaar getrouwd geweest. Daaruit is zijn knappe dochter Yasmine voortgekomen.
Zijn passie voor film heeft hem zijn huwelijk gekost. Op Facebook werd hij
gehackt door vriendinnen die iets met hem wilden. Filmmaken doet hij voor
zichzelf. Hij doet niet mee aan films waarin een negatief beeld wordt neergezet
van Marokkanen of islamieten.
Mohamed doodt een schaap dat ritueel geslacht wordt en filmt
de verwerking. Hij is tegen clichés en wil scènes filmen waarin een Marokkaanse
dochter van haar vader toestemming krijgt om met haar vriendinnen uit te gaan.
Hij kent als acteur geen angst. In het dagelijks leven is dat wel anders. Zijn
moeder maakt zich zorgen over hem. Ze zou graag een kleinkind hebben. Mohamed
zegt dat ze geduld moet hebben. Hij valt in een café over de kwalificatie
halal-film, maar Noon vindt dat dit juist een geruststelling inhoudt voor
islamitische kijkers. De discussie gaat erover of ze amusement willen bieden of
een boodschap willen overbrengen.
Volgens Farid mogen islamieten niet eens afbeeldingen maken.
Hij kan nerveus en driftig zijn en vindt zichzelf geen goede vader en
echtgenoot. ‘Je bent net de loser die ze aan het eind van de film oppakken,’
zegt hij tegen zichzelf. Elke film is voor hem een mini-therapie, maar zijn
duistere kant verhindert verbetering. Hij verzoende zich voor de nieuwe film
met zijn vrouw maar later was het toch weer hommeles.
De vier ontspannen na de opnamen van Jamal Disco 2 in
een Turks bad. De toekomst van hun film is echter onzeker. Mohamed zegt dat er
genoeg potentiële kijkers moeten zijn in Brussel. Farid heeft zijn twijfels om
verder te gaan. Hij brengt in zijn leven niets tot een goed einde. In een park
bidt hij voor zijn welzijn. Een gelovige moslim mag geen films maken. Hij stopt
ermee en legt zijn standpunt uit aan de anderen.
Tijdens de aftiteling lezen we dat Noon een eigen
productiehuis heeft opgericht, dat Mohamed succesvol is als acteur maar nog
geen kind heeft, dat Reda de hoofdrol speelt in een Marokkaanse film en als
sociaal assistent werkt en dat Farid op vrijdag voor daklozen kookt en nog geen
camera heeft aangeraakt.
Hier
meer over de makers, met een link naar deze documentaire waar op het eind nog
een trailer te zien en de titelsong te horen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten