Afrikaanse migranten de dupe van binnenlandse problemen in
Europa
De uitzending Superfort
Europa sluit goed aan bij de eerste aflevering van de reisserie De Trek, die Bram Vermeulen vorig jaar
maakte. Regisseuse Shuchen Tan loopt eveneens rond in Agadez, dat in Niger aan de rand
van de Sahara ligt, waar de situatie voor de inwoners en de Afrikaanse
migranten na de overeenkomst van de regering met de Europese Unie inmiddels
drastisch veranderd is. Terwijl iedereen in Agadez vorig jaar nog een graantje
meepikte van de transfer van migranten naar Libië is het openbare leven
inmiddels tot stilstand gekomen.
De burgemeester van Agadez is een Toeareg, lid van de
nomadenstam die eeuwenlang over de Sahara heerste. Agadez was een kruispunt van
handelswegen. Hij vindt het moeilijk om over het beleid van de Europese Unie te
praten. Hij neemt de humanitaire overweging om te voorkomen dat migranten dood
gaan in de Middelandse zee aan voor wat het is, maar vindt dat men de
Afrikaanse bevolking beter kan helpen met projecten, waardoor de
levensstandaard verhoogd wordt.
Tan bezoekt een gettowijk in Agadez waar een groep migranten
wacht op vertrek naar Libië. De mensensmokkelaar zegt dat zijn werk moeilijker
geworden is na de strafbaarstelling van de hulp aan migranten en de reis gevaarlijker. De prijzen voor de
reis zijn sinds de overeenkomst van de EU met de regering in Niger verdubbeld. Een
Senegalees en een Nigeriaan zeggen dat de economische toestand in hun landen slecht
is en dat ze in Europa geld voor hun familie willen verdienen.
De onafhankelijke journalist Ibrahim Diallo zegt dat sinds
de overeenkomst met de EU meer migranten in de woestijn sterven. De nieuwe
routes zijn gevaarlijker en kosten eerder het leven aan migranten, zoals op
foto’s te zien is. In Europa heeft men hiervan geen idee.
Tan reist ook naar de hoofdstad Niamey waar een civiele
missie van de EU de ordetroepen bijstaat bij het bewaken van de grenzen. We
zien dat men koffertjes krijgt uitgereikt waarmee men de voertuigen kan
repareren, men leert de simkaarten van de mobiele telefoons van
mensensmokkelaars uitlezen en fysieke technieken om tegenstanders uit te
schakelen. De scheidslijn tussen terroristen, drugshandelaren en migranten is
volgens een medewerker van de missie dun.
Tan krijgt op nieuwjaarsdag de gelegenheid voor een
onderhoud met de president (zie foto). Hij vertelt dat Niger zeven grenzen heeft dat men
de hulp van de Europese Unie nodig heeft om die te bewaken. Vroeger vormde het
regime van Khadaffi een buffer tussen migranten en Europa. Na diens val nam de
onveiligheid in de regio toe omdat zijn wapenvoorraden overal terecht kwamen.
Over zijn eigen repressie heeft hij het niet.
Niger moet volgens het verdrag ook meewerken aan de
terugkeer van migranten naar hun eigen land. Een Senegalees laat foto’s zien
van het geweld waarmee hij tijdens zijn verblijf in Libië mee te maken kreeg,
een Liberiaanse studente vertelt dat ze tijdens haar reis beviel van een kind.
Ze wilde naar Italië om daar aan het werk te gaan zodat ze bij terugkeer naar
Liberia meer kans had om een baan te krijgen zonder eerst naar bed te moeten
met een hoger geplaatste die haar met HIV zou kunnen besmetten.
De Deense onderzoeker Lemberg stelt dat het beleid van de EU
vooral binnenlandse problemen met extreem rechts moet oplossen en dat het niets
met buitenlands beleid te maken heeft. Hij wijst er fijntjes op dat de
problemen door kolonisatie zijn ontstaan. Door het bombarderen van Khadafi en
voort de toestand daar aan milities over te laten riep men de huidige problemen
over zich af en verspeelt men zijn moreel kapitaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten