Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 14 februari 2017

Filmrecensie: Entre nosotros (2011), Paloma Aguilera Valdebenito


Twisten in familie van Chileense achtergrond teveel voor een one night stand

Regisseuse Paloma Aguilera Valdebonito (1982) is van Chileense afkomst, werd geboren in Nederland en ging op haar achttiende naar Parijs om door een filmopleiding te volgen. In 2005 keerde ze terug naar Nederland om haar studie als schrijver-regisseur af te maken aan de Nederlandse Filmacademie. Entre nosotros is een van haar eerste films en heeft de problematiek van Chileense vluchtelingen als onderwerp. Deze vluchtten in de tijd van Pinochet naar Europa om daar het einde van de dictatuur af te wachten. Pablo (Gabriel Aguilera), de hoofdrolspeler in de film, is in Nederland getrouwd met Iris (Dette Glashouwer) en heeft een dochter Lili (Caya Slooff), die al bijna op eigen benen kan staan. Aangezien Pablo weg wil bij Iris komt Lili voor de keuze te staan om te kiezen voor een leven bij haar moeder of haar vader. Op de dag dat de film speelt is Diego, de broer van Pablo juist een maand met zijn zoontje Sebas in Nederland op bezoek geweest. De verhouding tussen de twee broers vlot niet erg. Ze hebben verschillende politieke inzichten over de situatie die zich op dat moment in Chili afspeelt met een weliswaar gekozen president maar ook iemand die de kool en de geit wil sparen. Naast al deze spanningen is ook de relatie tussen Iris en haar moeder Ria erg moeizaam. Het wordt kortom voor Paloma Aguilera Valdebenito een hele toer om al die verschillende lijnen binnen een uur tot een bevredigend einde te brengen.

Dat lukt ook niet, maar tegelijk levert ze wel een sfeervol portret af van het afscheidsfeestje dat in de flat van Pablo en Iris georganiseerd wordt voor de vertrekkende Diego en Sebas. Men is druk bezig met het bereiden van empanadas, de wijn vloeit rijkelijk en de gitaarmuziek zorgt voor een vrolijke sfeer waarin de gasten die vooral van Zuid Amerikaanse oorsprong zijn, zich goed kunnen vinden. De spanning rond de twee broers ontwikkelt zich pas later. Pablo zit eerst alleen wat te katten over de ongezonde frisdrank die de kinderen drinken. Hij en Diego halen herinneringen op aan vroeger toen ze samen een vlieger maakten en Diego ervoor gestraft werd dat hij daarvoor een laken van zijn tante gebruikte. Diego zegt dat Pablo altijd de dans ontsprong. De spanning rond Iris en haar moeder komt duidelijker op de voorgrond. De oude vrouw (Annemarie Prins) drinkt graag een wijntje en rookt al wil ze daar mee stoppen. Haar dochter keurt ze met geen oog waardig, al helpt Iris haar om haar ogen te druppelen. Iris probeert Pablo tot een liefdevoller opstelling te krijgen. Als hij bij haar in de keuken staat kijkt ze hem aan en strijkt haren uit zijn gezicht, maar Pablo laat zich niet vermurven. Zelf wordt Iris geliefd door vriend Juan die zelfs een gedicht aan haar opdraagt waarin hij bekent dat het liefst de schat tussen haar benen zou bezitten.

Pas aan het eind van het feest, als de taxi al bijna beneden staat, bespreekt Pablo zijn ongenoegen met zijn broer. Dat gaat vooral om de opvoeding van Sebas die volgens hem veel te vrij is. De jongen vindt in ieder geval steun bij zijn nichtje Lili, die tegen hem zegt dat ze, hoewel haar vader niet de gemakkelijkste is, toch bij hem gaat wonen om de band met haar Chileense familie te behouden. Iris zet haar moeder met de dreiging van een bejaardentehuis, onder druk om zich anders te gedragen en hoort daarna dat zij de breuk in het huwelijk tussen Pablo en Iris heeft aangegrepen om tegen haar dochter te zwijgen. Entre nosotros is te kort om alle lijnen uit te werken. Paloma heeft zich daarmee vertilt, maar gelukkig biedt het leven meer dan een one night stand en volgen er hopelijk nog vele gelukkige verbintenissen.     

Hier meer op de site van One night stand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten