Weinig aansprekend drama in een totaal verwoeste wereld
In het begin van de trailer is het getal 2929 zichtbaar.
Volgens John Hillcoat die zich weer baseerde op de gelijknamige roman uit 2006
van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy, duurt het nog wel even voor de
wereld de apocalyptische gedaante aanneemt die in The Road getoond wordt. Om de ernst aan te geven van de verwoesting
zijn de filmbeelden in zwart wit gemaakt. De enkele flashbacks naar het gewone
leven voor de totale verwoesting komen daarmee over als een verademing, die
echter nooit lang duurt.
De gelukkige dagen van het Amerikaanse stel duren helaas niet
lang. Op een nacht wordt de man, gespeeld door Viggo Mortensen, wakker en kijkt
naar buiten. We zien niet wat hij ziet maar weten dat het goed mis is. De
latere beelden van een totale ontbladerde wereld doet denken aan Vietnam na de
gifbombardementen door de Amerikanen, maar kunnen ook door een kernramp
veroorzaakt zijn. De vader wordt wakker met een zware baard in een bladerbed
met naast hem zijn tienjarige zoon. In korte flashbacks zien we dat de moeder
van de jongen het niet getrokken heeft en, net als veel anderen, het bos in
gelopen is om zelfmoord te plegen. Daarvoor was nog onenigheid wie de zoon zou
meenemen, maar tenslotte won de vader het pleit.
De tocht die vader en zoon met een boodschappenkarretje
zuidwaarts naar zee maken is somber en redelijk voorspelbaar. De mensheid heeft
in de loop van haar ontwikkeling weinig vooruitgang geboekt. Het tweetal wordt
bedreigd door kou, voedselgebrek en door bendes die zelfs mensen opeten. De
vader mompelt af en toe dat zijn zoon de reden van zijn bestaan is, de jongen
wil liever terug naar zijn moeder, zelfs al moet hij daarvoor ook zelfmoord
plegen. Ze hebben in ieder geval twee pistolen bij zich. De vader heeft de
jongen geïnstrueerd hoe hij de loop in zijn mond moet steken en de trekker
overhalen als er gevaar dreigt.
De gevaren komen van alle kanten maar vooral van bendes die
het land afstropen. Luguber is een kelder waar mensen naakt worden opgesloten
voordat ze de pan in gaan. Een andere keer vinden ze veel voedsel in een
schuilkelder en kunnen hun geluk niet op, ook al is dat tijdelijk. Een keer zet
de vader het pistool al op het voorhoofd van zijn zoon om de trekker over te
halen. Gelukkig weten zij elke keer weer aan de gevaren te ontsnappen, al wordt
eerst de zoon gewond bij een schermutseling en later de vader getroffen door
een pijl. Hij kan die nog wel uit zijn been trekken maar de schade is te groot
om in leven te blijven. Gelukkig hebben ze dan al de zee bereikt, al biedt die
niet de verlossing die in het vooruitzicht werd gesteld.
De film ontwikkelt zich traag en moet het hebben van de
spanning, die de verschillende gevaarlijke situaties waarin ze terechtkomen,
teweegbrengen. Bomen vallen om, de ontsnappingen zijn altijd op het nippertje
en de boeventronies van de bendeleden nabij. Veel ontwikkeling zit er niet in.
Wellicht kan men beter het boek lezen en daarbij zelf beelden invullen. De
voorgekookte beelden die Hillcoat aanbiedt spreken helaas niet tot de
verbeelding en evenmin tot het hart. De film blijft daarmee een wangedrocht, de
mooie muziek van Nick Cave ten spijt
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten