Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 19 februari 2017

Filmrecensie: Out of love (2016), Paloma Aguilera Valdebenito


Sterk spel op basis van een mooie tekst over een moeilijke liefde

Out of love is het grote mensen debuut van regisseuse Paloma Aguilera Valdebenito die eerder aan de weg timmerde met de One night stand Entre nosotros (2011). Het liefdesdrama tussen de van oorsprong jonge Griekse Varya en de Russiche kok Nikolaj in Amsterdam is tevens het filmdebuut van Naomi Velissariou die te zien was in televisieseries maar vooral op het toneel, onder andere in de geweldige solo The truth about Kate.

Het liefdesdrama tussen Varya en Nikolaj begint heftig. Na een eerste korte kennismaking in de bar waar Nikolaj kookt en Varya lonkende blikken op hem werpt, die hij goed verstaat, rent hij haar achterna om haar telefoonnummer te bemachtigen, maar ook zonder dat nummer belandt hij in de volgende scène met haar in bed. De grote aantrekkingskracht van hun lichamen gaat echter niet gepaard met geestelijke gelijkgestemdheid. Het weinig gestructureerde leven dat Nikolaj leidt, werkt een evenwicht tegen en daarbij speelt ook nog wederzijdse jaloezie, al is die niet heel sterk. 

Een klein meningsverschil, bijvoorbeeld over de schoonheid van een kunstwerk met felle kleuren, kan al tot een verwijdering leiden, maar die wordt in het begin weer afgezoend tot daarmee een soort van patroon ontstaat die wellicht in relaties vaker de spanning erin houdt. Op een avond, die zomaar de avond van Valentijnsdag zou kunnen zijn - al speelt de gang der seizoenen nauwelijks een rol in het drama - pompt Varya alvast ballonnen met rode harten op, maar tot haar teleurstelling gaat Nicolaj niet met haar mee naar huis, maar nog met vrienden naar een andere bar. De volgende dag is hij zelfs boos dat ze in de bar zo achter hem aan zat, maar ook dit komt weer goed.

Op een terras praat het stel over hun grootste angst. Die van Nikolaj gaat over alcoholmisbruik dat ook zijn vader parten heeft gespeeld, de angst van Varya gaat over het verdwijnen als persoon, bijvoorbeeld als ze in een café zit en na een bezoek aan de wc zich bij terugkomst niet meer kan verplaatsen in de persoon die ze was. Beide angsten krijgen worden reëel. Nikolaj durft vanwege dronkenschap niet terug naar Varya en blijft bij een vriend slapen, waardoor hij ongerustheid bij Varya opwekt, Varya gaat op het eind als het stel samen op een terras zit, naar de wc en vreest bij terugkomst eerst dat Niklolaj verdwenen is, terwijl die op een andere plaats was gaan zitten. Enige identiteitsverwarring was boeiend geweest, maar misschien werd die al opgelost toen Varya in de toiletruimte in de spiegel keek.

Het eind van de film is het mooist, maar wellicht hadden we het relatie gedoe nodig om daar te komen. Eerder al zag Nikolaj in dat hun relatie buiten het seksuele geen basis had. De foto op de poster geeft aan dat de twee elkaar zo goed als bedekken maar elkaar daarmee onvoldoende voeding kunnen geven. Varya zegt zelfs letterlijk dat ze te dik wordt van het voedsel dat Nikolaj haar - vooral in de nacht - voorzet. In een recalcitrante bui strooit ze parmesaanse kaas over een schotel met vis en pasta, maar gelukkig wordt ze daar niet van. 

De oude mevrouw die Varya helpt, is een aardig contrapunt in de heetgebakerde omgang tussen de jongelieden. Vooral Velissariou acteert knap weet en de verschillende emoties goed uit te beelden. De tekst van Paloma helpt hierbij maar ongetwijfeld kregen de spelers de vrije hand gegeven om zich op natuurlijke wijze te laten gaan.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Entre nosotros, hier mijn bespreking van The truth about Kate.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten