Familiedrama in krachtige beelden verteld
De openingsscène van The
return, waarin een kleine jongen niet van een toren in het water durft te
springen, stond me in het geheugen gegrift, maar nergens kon ik vinden dat ik
de film al gezien had, dus ik vermoed dat deze scène eens door een Zomergast
geselecteerd is. In ieder geval is het een gedenkwaardige scène, ergens in
Rusland, waar een groep jongens de zomer met elkaar doorbrengt zoals jongens
dat overal ter wereld doen, met voetballen en zwemmen en nog zowat van die
jongensachtige activiteiten. Vanja, het broertje van Andrei, staat boven op de
toren, durft niet naar beneden te springen en blijft achter, net zo lang tot
zijn moeder hem tenslotte komt ophalen. Zo’n lieve moeder die haar armen om
haar rillende kind heen slaat.
Behalve angstig is Vanja ook behoorlijk eigenzinnig. De
volgende dag probeert hij weer aansluiting te vinden bij de groep die in een
parkeergarage aan het voetballen is. Hij krijgt meteen te horen dat hij een
watje is en maakt ruzie met zijn broer Andrei, die zijn blouse kapotscheurt. Hij
rent terug naar huis, achtervolgd door zijn broer, maar is alle onenigheid
opeens vergeten door de terugkomst van de vader die Vanja alleen als heel klein
kind heeft meegemaakt. Zijn vader is twaalf jaar weg geweest, ligt in bed te
slapen en heeft zijn auto buiten in de straat geparkeerd. Het eerste wat Vanja
doet is een foto opdiepen uit zijn kist om te zien of de man op de gezinsfoto
lijkt op de man in bed. Tijdens het avondeten wordt de terugkomst gevierd met
wijn en afgesproken dat vader en zoons een paar dagen gaan vissen. De moeder
wacht in bed in een zijdezacht zwart onderjurkje tevergeefs op haar man.
De vader intrigeert daarmee. Ook de zoons weten niet precies
wie hij is en wat hij in die twaalf jaar gedaan heeft. De man gedraagt zich
behoorlijk autoriteit en speelt daarmee zijn zoons ook tegen elkaar uit,
hetgeen soms tot een broederlijke ruzie leidt. Vanja kan verschrikkelijk lelijk
kijken, bijvoorbeeld op de eerste dag van het uitstapje in het restaurant als
hij het verdomt om zijn soep op te eten en zijn vader met papa aan te spreken.
Later wordt hij zelfs afgezet bij een kanaal. Hij maakt niet de minste indruk
van angst en is zelfs boos als hij nat van de regen weer wordt opgehaald.
De vader vertelt zijn zoons dat hij ook nog een klus te doen
heeft en of ze ermee akkoord gaan dat de trip een paar dagen langer duurt.
Andrei die zijn fotocamera mee genomen heeft legt vast hoe zijn vader een
buitenboordmotor van een schip haalt. Daarmee gaan ze naar een bootje dat er
nog geteerd moet worden voordat ze ermee naar een eiland kunnen gaan waar een
kist begraven ligt. De sfeer tijdens de gebeurtenissen, die zich gedurende een
week afspelen, is naargeestig. Net als in het restaurant tijdens de soep
spreekt er dreiging uit het zwijgzame gedrag van de vader. Vanja steelt zelfs
een mes van hem om zich in ieder geval tegen hem te kunnen verdedigen. Hij
toont het tijdens een ruzie omdat ze te laat zijn teruggekomen van een
vistocht. Overstuur als hij is, gooit Vanja het mes van zich af en rent naar de
vuurtoren waar ze eerder naar toe gingen. Hoewel hij toen niet naar boven
durfde, klimt hij nu uit wanhoop en achtervolgd door zijn vader helemaal
omhoog. Het vervolg is dramatisch.
Op het eind worden de foto’s die Andrei maakte op het scherm
vertoond. Ze zijn ook terug te vinden in het boekje dat bij de dvd hoort.
Daarnaast zijn er ook foto’s van eerder in het gezin. De laatste foto is van de
vader die zijn baby zoon in de arm houdt. Het zet aan het denken over de
relaties in het gezin. Zvyaginstev, die het verhaal met mooie trage beelden
vertelt, laat ruimte voor de kijker om de inhoud zelf in te vullen en vergroot
daarmee de kracht van dit familiedrama.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten