Theatermakers laten zich met een kluitje in het riet sturen
De roman Teatro Olimpico
kent een vrolijke titel en een nog vrolijker omslag, maar de inhoud, over een
Haags toneelproject Rousseau dat de
grenzen over gaat naar Italië, is een nogal treurige bedoening. De vooruitzichten
die tijdens de voorstelling in Den
Haag gemaakt worden, blijken voornamelijk op luchtspiegelingen te berusten. Het
project wordt nog net afgeblazen maar de makers voelen zich na afloop bekocht.
Kees ’ Hart doet verslag middels een roman.
De roman, zo wordt zoetjes aan duidelijk, is de
verantwoording voor een commissie die de gemaakte kosten achteraf moet
vergoeden, want de makers zijn blut. Er komen dan ook regelmatig verwijzingen
naar voren over bijgevoegde foto’s, adressen, cassettebandjes en natuurlijk rekeningen.
De lovende recensies moeten de geldschieter over de brug halen.
De makers van het project, Kees en zijn compagnon Hein, een conceptueel
kunstenaar, hebben eerder de Stichting Rousseau opgericht en een voorstelling gemaakt
die een bijzondere kijk op de filosoof geeft, een negatief van alles waar hij
in de ogen van anderen voor staat en waar hij tenslotte beroemd mee is
geworden. Volgens verteller Kees zou Rousseau zelf de eerste zijn om zijn
betekenis te relativeren en zichzelf weg te cijferen als non persoon. Het stuk moest
vooral geen existentietheater zijn. De heren gruwen van Beckett. Hun visie op
een banale ahistorische Rousseau leidt echter tot veel onbegrip.
In Den Haag komt een delegatie uit Italië langs om de
voorstelling te boeken voor het Rousseau festival dat in Vicenza gehouden zal worden,
waarbij ook Umberto Eco aanwezig zal zijn. De makers laten zich leiden door het
Zuid Europese enthousiasme. Het is een opsteker voor hun werk. Ze gaan zonder
veel bedenkingen akkoord. Nessun problema wordt de slagzin van hun onderneming.
De roman valt grofwel in twee delen uiteen. Eerst horen we
over de voorbereidingen voor de reis in Den Haag, daarna wordt de reis naar en
het verblijf in Italië beschreven tot en met de uitvoering in Theatro Olimpico.
Vooral het eerste deel staat bol van de namen van personen met wie de
theatermakers te maken krijgen tijdens hun zoektocht naar een speler (liefst
met een bleek gezicht), een regisseur en hun pogingen om geld los te krijgen
voor het project. Cruciaal is dat de makers weinig assertiviteit bezitten om te
zorgen dat gemaakte afspraken worden nageleefd. Taalproblemen en een gebrek aan
begrip van de Italiaanse theaterwerkelijkheid zorgen voor een groot deel van de
moeilijkheden. De heren hebben uit zuinigheidsoverwegingen geen producent aangesteld,
maar staan zich erop voor dat ze, net als Rousseau beroepsamateurs zijn,
waardoor ze zich met een kluitje het riet in laten sturen.
In het tweede deel komt er meer reuring in de zaak, al overheerst
nog steeds de twijfel en de somberheid of de voorstelling wel op de planken kan
worden gebracht volgens hun bedoelingen. Dit deel begint met een lijstje met
personen die in het eerste deel genoemd zijn, vooral ook omdat de makers zelf
af en toe door de bomen het bos niet meer zien. Herkenbaar zijn de problemen rond
de huur van de vrachtauto, waarin het immense decor vervoerd moet worden. Het
Teatro Olimpico geeft de makers aanvankelijk een behaaglijk gevoel van
indifferenza.
‘Indifferenza. Ik
moest me niet zo druk maken, alles kwam goed. Deze ruimte wilde niets. Geen
isolement, geen evidenties, geen voorbeelden, geen beelden die aan de beelden
voorafgingen, maar puur beeldverlangen.’
De kosten rijzen echter dusdanig de pan uit dat de vrouw van
Kees, die thuis de administratie beheert, wellicht straks in hechtenis genomen
wordt. Op het eind meldt ’t Hart dat hij drie keer in huilen is uitgebarsten.
Ondanks de lange reeks van misverstanden leidt het avontuur niet
tot voldoende droogkomische situaties zoals in de verhalenbundel Engelvisje en
andere verhalen. De slapstick wordt teveel overschaduwd door de feiten. Voor de
volledigheid meldt ’t Hart dat de hele constructie met uitzondering van het
Theatro Olimpico op een verzinsel berust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten