Sterk psychologisch drama over twee Amerikaanse echtparen
die elkaar in de houtgreep houden
Aanleiding van de twist tussen de Amerikaanse echtparen
Cowan en Longstreet is een ruzie tussen hun elfjarige zoon in Brooklyn Bridge
Park. Zachary Cowan heeft Ethan Longstreet met een stok een paar tanden uit
zijn mond geslagen. Nancy en Alan Cowan zijn bij Michael en Penelope Longstreet
om een gezamenlijke verklaring daarover op te stellen.
Daarmee lijkt de kous af, maar die kan altijd nog langer, zo
blijkt. Een van de aanleidingen daarvoor is de sterke behoefte van Penelope om oprechte
excuses te eisen van Zachary, terwijl Alan dat onnodig vindt. Een andere
aanleiding is de hamster van de negenjarige dochter die Michael tot ontzetting
van vooral Nancy buiten de deur heeft gezet. Hoe kan men anderen beschuldigen
van een gebrekkige opvoeding als hij zelf een hulpeloos huisdier buiten op
straat zet? Een derde aanleiding zijn herhaalde telefoongesprekken die advocaat
Alan in dienst van de farmaceutische industrie voert over het bloedverdunnende medicijn
Antril dat niet goed zou werken. Op cruciale momenten tijdens het gesprek gaat
zijn telefoon en moet Alan in conclaaf met anderen. Eigenlijk wil hij ook
steeds weg, maar ja, de kous moet eerst afgehecht en dat valt nog niet mee.
Wat begint als een onschuldige en formele ontmoeting tussen
de ouders van twee ruziënde jongens ontaardt gaandeweg in een drama door de verschillende
karakters van de vier personen. Michael is een levensgenieter met een simpele
baan, terwijl Alan een duur betaalde en druk bezette advocaat is die regelmatig
afreist naar Washington D.C. Een andere tegenstelling vormt de idealistische
Penelope die een boek schrijft over Darfur met de cynische houding van Alan. De
laatste moet niets hebben van geëngageerde vrouwen. Volgens hem moeten die
vooral sexy en ondergeschikt aan de man zijn. Nancy is daarvan een goed
voorbeeld. Ze zegt dat ze de telefonades van haar man niet eens meer opmerkt,
zo zeer heeft ze zich aan hem aangepast. Het huidige conflict maakt echter haar
onvrede weer wakker. Halverwege de film spuugt ze de vruchtentaart op die de
Longstreets hun hebben voortgezet over de salontafel. Penelope is overstuur dat
daardoor ook niet meer verkrijgbare kunstboeken van haar bevlekt zijn. Michael
helpt haar die met een föhn weer zo goed mogelijk in de oude staat te krijgen.
De zaak wordt er niet beter op als de moeder van de
Longstreets belt en aan Michael vraagt of ze, voor de operatie die ze moet
ondergaan, het middel Antril moet blijven slikken. Michael die de telefoontjes
van Alan heeft aangehoord, zegt heel beslist dat ze daarmee meteen moet
stoppen.
Als Michael de whiskyfles te voorschijn haalt gaat de film
een nieuwe fase in. Alan wil graag een glas en ook Nancy besluit mee te doen.
Michael wil echter niet dat Penelope ook meedrinkt. Hij heeft daar ongetwijfeld
nare ervaringen mee, maar kan haar toch niet van de drank afhouden. Nancy wordt
vrijer en gooit de mobiele telefoon van Alan in een vaas gele tulpen die de
Longstreets speciaal voor de gelegenheid hebben gekocht. Alan is daardoor
letterlijk gevloerd. Zijn hele hebben en houden zit in de telefoon. Michael
helpt door het apparaat droog te föhnen. Het apparaat zoemt inderdaad aan het
eind van de film weer, maar tegelijk eindigt hiermee de voorstelling. Wellicht
gaat het geruzie nog heel lang door. De vier houden elkaar in de houtgreep.
Carnage is gebaseerd
naar het toneelstuk God of Carnage
van Yasmina Reza. Kate Winslet en Jodie Forster zijn uitstekend op dreef.
Hier
de trailer, waarin het begin van de film te zien is, waarin de Cowans en de
Longstreets samen de verklaring opstellen over het gebeurde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten