Indringende beelden van prostitutées
Michael maakte een drieluik over de wereld van prostituées in drie verschillende landen: Thailand, Bangladesh en Mexico. Deze
landen hebben zeer verschillende religieuze tradities die meespelen in de sekscultuur.
Glawogger geeft misschien
daardoor ook zijn documentaire een motto mee van Emily Dickinson: He cannot bear to see/ That we had rather
not with Him/ But with eachother play.
Whore’s glory begint
met jonge Thaise vrouwen die als speelse katten mannen proberen te interesseren
voor hun sekswerk. Ze staan schaars gekleed bovenin een winkelcentrum in
Bangkok en draaien voor de verlichte ramen met hun heupen en billen. De vrouwen
werken in een bordeel en nemen, nadat ze een kaarsje hebben aangestoken voor
veel klanten, ingeklokt hebben en opgetut zijn, plaats in een aquarium, The fishtank
genoemd (zie foto), een roodbeklede tribune achter glas. De mannen zitten tegenover de
etalage en bekijken de meisjes. Ze zijn soms getrouwd maar willen wel eens iets
anders. Het schouwspel heeft veel weg van een vleeskeuring. De meisjes hebben
een button op met een nummer erop, zodat klanten een gewenst exemplaar kunnen
uitzoeken. De kleuren van de buttons corresponderen met de prijzen. Met het
meisje van hun keuze lopen ze langs de balie. Ze proberen eerst af te dingen en
rekenen daarna af. Vervolgens gaan ze met de lift naar een kamer om zich met
het meisje te vermaken. Het daaropvolgende beeld van straathonden die elkaar
nemen en daarna weer uit elkaar gaan, zegt veel.
The city of joy in
Faridpur, Bangladesh oogt veel armoediger. De prostitutie speelt zich af in kamers
langs stegen. De religie komt nauwelijks aan bod. De meisjes zijn in dienst van een madame, die voor hen zorgt. Ze
dragen hun verdiensten aan haar af. Ook hier wordt afgedingd. Meisjes proberen
vooral hun klanten vast te houden. De onderlinge concurrentie is groot. Dit
leidt tot ruzies waarbij de vrouwen als viswijven tegen elkaar tekeer gaan. Een
madame zegt dat hun business weggedrukt wordt door de maatschappij, maar dat
men hen tegelijk hard nodig heeft. Een jonge kapper die een of twee keer per
dag in The City komt zegt dat vrouwen
hierdoor rustig op straat kunnen lopen. Een meisje vertelt dat haar leven zwaar
is maar dat ze geen uitweg ziet. Een oudere prostitué kan nergens naar toe. De muziek
van P.J Harvey versterkt het uitzichtloze gevoel.
In La Zona in
Reynosa, Mexico gaat het er bruter aan toe. Auto’s rijden langzaam door de straat waar prostituées van verschillende
nationaliteit in genummerde deuropeningen staan. Een viertal jongens
in een auto sommen op wat ze allemaal willen beleven tot pijpen en anale seks aan
toe. Een ervaren hoer vindt het prachtig
dat ze van haar hobby haar werk kan maken. Een ander vertelt over ijsklontjes
die ze in de mond neemt als ze pijpt en de sensatie die ze veroorzaakt als ze
een, met chloor schoongemaakte, kont likt. Ze hoort dan een geluid van een mekkerende
geit. Een man rijdt in zijn auto, neemt een slok bier en kijkt aandachtig naar de
vrouwen. Buiten is het koud waardoor een aantal favoriete nummers afwezig is. Een
vrouw toont aan de camera hoe ze met een jonge klant onderhandelt over de prijs en
hem geeft wat hij vraagt, op haar naam na dan. Verdriet is er ook. Pooiers
halen voor weinig geld meisjes uit de dorpen, soms met zwarte magie. Een vrouw
vertelt van een dikke man die verliefd op haar werd en zelfs zijn buik liet
opereren, maar dat zij hem niet voor de gek kon houden. Een priester probeert
de het kwaad uit een lijf van een vrouw te verdrijven.
Dat prostituées overal een belangrijke sociale functie
vervullen is wordt erg duidelijk. Het oudste beroep lijkt voorlopig zijn langste tijd nog niet gehad te hebben.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten