Op energiemissie, Tegenlicht, 10 december 2017

Vasthoudend aanjager van de versnelling van een duurzame ontwikkeling

In het brandpunt van de Tegenlicht uitzending met de titel Op energiemissie, die geregisseerd werd door Marijn Kieft, staat de duurzaam ondernemer Ruud Koornstra die zich als een moderne missionaris beijvert om de duurzame ontwikkeling van ons land met als doel om Nederland over twaalf jaar, in 2030, energie neutraal te krijgen. Met het embleem energie-commissaris op zijn revers lijkt hij de aangewezen persoon om muren te slechten en Nederland een extra duw in de goede richting te geven.

De uitzending start met een verwijzing naar de ambitieuze doelen van het kabinet op klimaatgebied die echter, zoals de kritiek luidde na de regeringsverklaring, versnelling behoeven. Daarom heeft men in oktober vorig jaar de functie van energie commissaris in het leven geroepen. Zoals Koornstra zelf zegt, is hij in het pak genaaid, om als spin in het web bij deze versnelling te dienen. Daarmee is hij veranderd van een activistische ondernemer in een ondernemende activist, die meer  dan vroeger het vertrouwen van zijn omgeving geniet. Hij verwerpt de VOC mentaliteit, waarin de mens een slaaf is van zijn omgeving en vindt dat we het anders moeten doen. Bestuurders dienen vooral hun menselijke kant te laten zien en zich niet te verschuilen achter hun zakelijke verantwoordelijkheden.

Twee vroegere medewerkers van Shell zijn een eigen onderneming begonnen waarbij ze aan de hand van een ontwikkelde klimaatklok laten zien hoe laat het op klimaatgebied is. Elke tik gunt ons minder tijd. We dienen samen te werken om de klok stil te zetten. Een van hen zegt dat de toestand in de maatschappij te vergelijken is met een school vissen, die een bepaalde richting op zwemt, terwijl enkelen, die een andere kant op zwemmen, niet opgemerkt worden. Nog niet, want als vissen in de grote groep de laatsten zien, zal men zich bij hen aansluiten.

Het brengt Koornstra op de uitspraak dat we moeten mee veranderen om te overleven. Onze onderbuikgevoelens vertellen ons dat we op een weg zitten die doodloopt. Vandaar dat het roer om moet. Daarna zal een wenkend perspectief ontstaat. Veel ruimte is daarin voor innovatieve technologie, onder andere door computers die veel energie zuiniger zijn dan de huidige, zoals Koornstra in een vernieuwend bedrijf te zien krijgt. Omdat hij al wees op inmiddels ingevoerde vernieuwing op led gebied en de elektrische auto, die hij als Tesla rijder van binnenuit kent, heeft hij veel goodwill opgebouwd. Hij verwijst in een toespraak naar de toestand in de Verenigde Staten ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Op het moment dat men zich aansloot bij de geallieerden, bouwde men de economie om tot een industrie die de oorlogsvoering diende. Dat zou ook nu kunnen gebeuren, waarbij zelfs nog economische winst in het verschiet ligt.

Koonstra bezoekt het bedrijf Intrada dat door nieuwe technologie groen gas uit zeewier kan maken. Door het kweken daarvan op platforms in zee en een efficiëntere vergisting kan zeewier de plaats van ons aardgas innemen. Koornstra wordt daarover zo enthousiast dat hij het idee uitdraagt aan de nieuwe president directeur van Shell, Marjan van Loon, en premier Rutte. Beiden zeggen niet meteen nee tegen zijn idee maar houden wel een slag om de arm. ‘Als wij het niet doen, wie doet het dan wel, roept Koonstra uit op een congres in Den Bosch waarop gepraat wordt over de energietransitie en daarmee slaat hij de spijker op zijn kop.

Hier meer informatie op de site van Tegenlicht.