Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 14 december 2017

Fallen flowers, thick leaves (2016), documentaire van Laetitia Schoofs


Fascinerende portretten van Chinese vrouwen en hun seksuele leven

Filmmaakster Laetitia Schoofs, die in 2011 de korte documentaire Nadia Ticks maakte over de twaalfjarige Nadia tijdens haar eerste dag in de brugklas, vervolgt met de fascinerende lange documentaire over de seksualiteit van Chinese vrouwen. In een vijftal portretten waarin alle vrouwen op hun eigen manier met daarmee worstelen, wordt duidelijk dat hun problemen veel te maken hebben met de tumultueuze Chinese geschiedenis waarin de traditionele familiewaarden door de Culturele Revolutie door elkaar geschud werden, terwijl de snelle economische groei tegenwoordig weer andere opgaven aan de Chinese vrouw stelt.

Schoofs opent met de gescheiden Hong Tao die de guqin speelt en daarbij zingt. Later in de documentaire vertelt ze heel openhartig over haar rusteloze leven voordat ze het muziekinstrument vond, dat haar de rust gaf die ze eerder in haar huwelijk niet kon vinden. Om te voorzien in de kosten van haar levensonderhoud en dat van haar zoon, nam ze haar vroegere werk als architect weer op, maar voelde zich tegelijk schuldig ten aanzien van haar zoon. De romantische liefde is volgens haar niet de enige bron van geluk. Ze heeft zich bekeerd tot het boeddhisme en bezoekt zieken, hetgeen haar vervulling geeft.

Lihua (zie poster) is geboren in het jaar van de Culturele Revolutie en ook alleen na de dood van haar man, maar wil het liefst weer een partner. Ze consulteert psychologe Zhen in het ziekenhuis voor vrouwen en kinderen over haar gebrek aan seksuele gevoelens, die tijdens de Culturele Revolutie van ondergeschikt belang waren. Van haar moeder heeft ze daarover ook niets geleerd. De laatste zegt dat de vrouw vroeger waardeloos was ten opzichte van de man. Lihua haalde haar kennis over de romantische liefde uit Engelse roman zoals Jane Eyre, maar kon die in haar huwelijk niet vinden. Haar relatie verslechterde nadat haar man in de tijd van economische hervorming manager werd en een drankprobleem kreeg die hem uiteindelijk het leven kostte. Samen met haar zoon moest ze door. Ze helpt hem met het schoonmaken van zijn kamer en vraagt over zijn huwelijksplannen. Inmiddels heeft ze zelf ook contact met een vroegere klasgenoot, met wie het aardig lijkt te klikken. De families zitten samen aan een lunch in het park. 

Wen-Wen is tweeëndertig jaar, sinds drie jaar vrijgezel en economisch onafhankelijk, hetgeen problemen oplevert om een geschikte man te vinden. Ze is veel op reis naar het buitenland en heeft daar bevrijdende ervaringen opgedaan, zoals naaktzwemmen in Griekenland. Ze heeft hoge verwachtingen over een gelijkwaardige relatie, maar er zijn nauwelijks mannen te vinden die daaraan voldoen. Haar moeder maakt zich zorgen over haar toekomst en vindt dat ze minder hoog van de toren moet blazen. Als ze hoort dat haar dochter een nieuwe relatie heeft, wil ze meteen dat zij contact maakt met de familie van haar vriend, maar Wen-Wen wil het eerst allemaal aanzien.

Hua Ling is actief in de beweging Bcome die strijdt voor meer rechten voor vrouwen en dat samen met andere leden zingend uitdraagt in de metro, hetgeen op positieve reacties van mannen komt te staan. Zelf deed ze op haar negentiende haar eerste seksuele ervaring op die tot een geslachtsziekte leidde, waar ze zelf de schuld van kreeg. In groepsgesprekken met andere leden van Bcome praat men openhartig op seksualiteit.

Christy tenslotte is feministe en naaktmodel en zegt dat ze twee personen in zich heeft die tegengesteld zijn aan elkaar. Net zoals veel andere jongeren gedraagt ze zich heel welopgevoed bij haar familie maar daarbuiten gaat ze haar eigen gang.  

Hier de trailer op YouTube, waarin Lihua met verbazing kijkt naar de seksspeeltjes die psychologe Zhen aan een groep vrouwen uit haar praktijk demonstreert. Deze zijn belangrijk om kennis op te doen over de eigen seksualiteit en de eigen behoeftes te leren kennen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten