Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 20 december 2017

Filmrecensie: The lobster (2015), Giorgos Lanthimos


Futuristisch drama ontspoort in het bos

Twee jaar na het bijzondere drama Kynodontas ofwel Dogtooth, waarin Giorgos Lanthimos laat zien wat er kan gebeuren als ouders uit angst voor de invloed van de buitenwereld hun kinderen in huis opsluiten, komt de Griekse filmregisseur met een vergelijkbaar droomachtig experiment, waarin geen ruimte in de maatschappij meer is voor mensen die alleen zijn. In een fragment van The lobster zien we dat politieagenten in een winkelcentrum mensen aanhoudt die blijkbaar alleen zijn en hen vraagt hun huwelijkspapieren te tonen.

In het begin van de film maken we kennis met David die na twaalf jaar verlaten wordt door zijn vrouw en met zijn hond naar Het Hotel wordt gebracht, de plaats waar de alleengaanden anderhalve maand de tijd krijgen om een partner te vinden en anders in dieren worden veranderd die losgelaten worden in Het Bos. Wellicht wijst het beginbeeld, waarin een vrouw koelbloedig een paard doodt, hier naar vooruit. David krijgt meteen te maken met regels in Het Hotel zoals het verbod om te masturberen. Daartoe wordt één arm achter zijn rug gebonden en zijn broekriem met slotje vastgezet. Later zien we dat een verpleegster met haar billen zijn kruis beroert maar niet te lang want de prikkeling moet erop gericht zijn iemand van het andere geslacht te vinden.

Dat valt voor David nog niet zo mee. Hij sluit zich aan bij een vriendenclubje met John en Robert, die allebei een handicap hebben. John heeft een mank been en Robert lispelt. Tijdens een dansavondje worden schoorvoetende pogingen gedaan een van de vrouwen in dezelfde bloemjurken aan zich te binden, maar veel succes heeft dit niet. In de tussentijd wijdt men zich aan de jacht op zogenaamde Loners, die in het bos wonen en zich verzet hebben tegen de regels in Het Hotel. Door het verdoven van deze lieden, die vervolgens tot dieren worden getransformeerd, kan men extra dageno GHo  verdienen en dus de eigen verandering in een dier uitstellen.

John is de eerste van het drietal die een vrouw aan zich bindt, al gaat dat niet helemaal eerlijk. Ze krijgen een tweepersoonskamer in Het Hotel en zelfs een dochter toegewezen om te laten zien dat ze een volwassen relatie kunnen onderhouden. David heeft minder succes met zijn koele partner die zelfs zijn hond doodt. Nadat hij haar heeft neergeschoten vlucht hij het bos in en sluit zich aan bij de Loners. Daar ontmoet hij wel een vrouw die naar zijn hart is. Ze is tevens do o e verteller van het verhaal en onderneemt later en inmiddels blind met David een vluchtpoging (zie foto), al lijkt die gedoemd niet ver te komen.  

Anders dan in Kynodontas ontspoort dit drama door de bizarre en nauwelijks te begrijpen ontwikkelingen bij de Loners, waaronder het verbod op intimiteit, die de film steeds grotesker en ongeloofwaardiger maken. David gaat wel met zijn geliefde en een ander stel de stad in om in een winkelcentrum boodschappen te doen en meteen op de koffie te gaan bij de ouders van de vrouw van het andere stel. Daar vertelt hij over zijn liefde voor de vrouw naast hem maar als hij die ook praktiseert is hij een grens overgegaan waardoor een verder verblijf bij de Loners onmogelijk wordt.  

De aardigste scènes in de film bestaan nog uit de toneelstukjes die door het personeel bij wijze van instructie opgevoerd worden. Een bijzondere vermelding verdienen ook de stuwende vioolklanken op de achtergrond, die in het begin van de trailer te horen zijn, maar verder is The lobster een draak van een futuristisch drama.  

Hier de trailer, die begint met, hier mijn bespreking van Kynodontas.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten