Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 14 september 2014

Filmrecensie: Lena (2011), Christophe van Rompaey



Zeventienjarige verschoppelinge probeert greep op het leven te krijgen

De titel van de film Lena is goed gekozen want gaat over de moeilijke verhoudingen die dit zeventienjarig meisje heeft. Dat begint al met een soort verkrachting door een jongen op school. De film lijkt daardoor een nogal ongeleid projectiel te worden, maar Aanrijding in Moscou kennende, weet Christophe van Rompaey er een erg mooi verhaal van te maken.

De moeilijke verhoudingen waar Lena mee te maken heeft betreffen allereerst haar Poolse moeder, die buschauffeuse en daarnaast in haar flat mannen ontvangt. Als het Poolse vlaggetje voor het raam staat mag Lena de woning niet in. Ze onderhoudt ook nog contacten met landgenoten door voortdurend aan de telefoon met hen te praten. Op Lena heeft ze alleen maar kritiek. Ze vindt haar dochter te dik. Geen vertrouwenspersoon om zorgen mee te delen. Desondanks probeert Lena haar wel te helpen door haar in de ochtend te wekken en voor haar te koken.

Dan is er nog vriendin Hanneke, die meer oog heeft voor haar vriendje. Ze doet net als Lena stage op een crèche en doet ook met haar aan line dance, dat voor Lena in ieder geval nog een vorm van structuur en ontspanning geeft. De juf zegt hen steeds door te gaan en te blijven tellen, iets dat Lena in moeilijke situaties goed van pas komt.

De toestand lijkt te verbeteren als Lena contact krijgt met Daan, een lieve schoolgaande jongen die veel gamet en met zijn vader woont, die op zolder muziekinstrumenten repareert. Zijn moeder is al lang overleden. Daan geeft Lena cadeautjes. Ze besluit zelfs bij hem te gaan wonen, al vindt haar moeder dit helemaal niet leuk.

Helaas blijkt Daan toch niet zo erg lief. Lena hoort van de politie dat hij steelt en gaat naar zijn opleiding. Het blijkt dat hij daar ook lang niet geweest is. Ze is zo boos dat ze vertrekt, maar bij haar moeder kan ze niet meer terecht en Hanneke heeft het weer eens te druk met haar vriendje. Als strohalm is er nog de vader van Daan die haar uitnodigt om dan maar in zijn bed te slapen. Hij gaat wel beneden op de bank liggen.

Voor de kijker is het duidelijk dat de vader toenadering zoekt tot het meisje, maar Daan wil Lena ook niet kwijt wil. De film krijgt steeds meer vaart naarmate het line dance festival nadert. Lena ontwikkelt zich van een verschoppeling tot iemand die de touwtjes in handen neemt. Als ze Daan vertelt over haar seksuele relatie met diens vader is de jongen hels en gaat verhaal halen. Het pistool dat Lena ooit eens op de kamer van Daan zag liggen en dat volgens Daan een nep pistool was, wordt daarbij, zoals Tsjechov ooit al wilde, ook gebruikt.

Lena is prachtig om te zien met al haar verschillende kanten. Ze is parmantig, onzeker over haar leven, maar ook heel zelfstandig en hulpvaardig en zelfs vastberaden Een meid met lef. Mooi om haar te hebben leren kennen.  

Hier de trailer.



   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten