Vergeefse tocht naar de stad om medicijnen
Deze wonderlijke film waarin veel te zien is maar weinig
wordt verklaard, gaat over een Indiaas dorp aan zee dat geplaagd wordt door de ziekte
aids. Herhaaldelijk worden dorpelingen op een houtvuur aan zee verbrand. Onder
leiding van een visser met een witte baard (zie foto) die een zieke zoon heeft, gaat men
in optocht naar een guru die hen vertelt dat ze de ziekte aan zichzelf te
wijten hebben omdat ze zich hebben ingelaten met vrouwen uit het zuiden. Hij
raadt hen aan om naar de hoofdstad te gaan op zoek naar medicijnen en een
dokter.
De visser kiest een aantal mannen in de kring uit door hen met
zijn stok in hun buik te prikken. Het is een wonderlijk gezelschap dat de tocht
naar de hoofdstad onderneemt. Aandoenlijke personen die in een kluit bij elkaar
blijven als een groep jonge eenden. Een van hen houdt een dagboek bij om hun
avonturen in vast te leggen.
In de stad nemen ze hun intrek in een pension. De volgende ochtend
gaan ze naar Kusha, een vroegere dorpeling die inmiddels een goed leven leidt
in de stad. Ze vertellen hem over de sores in hun dorp en willen vier
advocaten. Kusha zegt dat hij zijn best voor hen zal doen en dat ze in de
tussentijd de stad maar moeten bekijken.
Een van de groepsleden schrijft een brief naar huis en gaat
op zoek naar een postzegel. Hij belandt bij een rivier. Vanaf de brug ziet hij
een ruzie tussen twee jonge mannen aan de rand van een vervallen woonwijk. Een
vrouw achter hem kijkt hem verleidelijk aan. De brief belandt in het water, de
vrouw stapt in een auto.
Later is men getuige van een worsteling tussen een
tarotkaartlegster en een hotelmedewerker. De vrouw leest hun de kaarten en
raadt ze aan snel naar huis te gaan. Ze verlaten het hotel op kousenvoeten zonder
te betalen en gaan nog eens langs bij Kusha die zich niet laat zien en hen twee
weken aan het lijntje gehouden heeft. Later zegt hij in de camera dat hun idee
van vier advocaten belachelijk is.
Een volksverteller gelooft hun verhaal maar kan hen niet
helpen. Een professor is met hen begaan en stuurt hen naar het ministerie van Gezondheid.
Ze nemen plaats op de binnenplaats maar worden verjaagd door de bewaker. De
minister vindt hun probleem niet zijn zaak.
De mannen krijgen steun van krantenverkopers zodat er een
opstootje ontstaat met pers erbij.
De minister moet wel reageren. Hij besluit echter met hulp te wachten tot de inspectie die het volgende jaar op het programma staat.
De minister moet wel reageren. Hij besluit echter met hulp te wachten tot de inspectie die het volgende jaar op het programma staat.
The firm land
begint met een oude pensionhoudster uit de hoofdstad, die in een schommelstoel
zit, haar bedienden roept en zichzelf in de spiegel bekijkt om te zien of haar
einde al nabij is. Als zij hoort van het probleem van de mannen biedt zij hen
een overvloedige maaltijd aan met muziek erbij. Tijdens het eten vertellen de
mannen haar ieder een wijs verhaal. Als ze weg zijn, vindt ze het dagboek van
een van de mannen. Ze leest over het begin van hun reis en kruipt weer in haar
schommelstoel, waarin ze spoedig sterft. Een bediende ziet het dagboek en gooit
het met oude bloemen in de vuilnisbak.
De mannen lijken niet echt teleurstellend over hun resultaat.
Bij terugkomst in het dorp vertellen ze de anderen over hun belevenissen. De
zoon van de visser leeft nog. De visser haalt hem uit bed en zet hem in een
stoel met uitzicht op de ruisende zee.
The firm land is een
raamvertelling. Het verhaal wordt opgediend door een handelsreiziger met een
cowboyhoed die uit zee komt en een dorpeling vertelt wat hij heeft meegemaakt
in een ander dorp.
The firm land is
opgedragen ter herinnering aan een zus van de regisseur, die wellicht aan aids
overleden is. Helaas heb ik geen trailer gevonden van dit boeiende schouwspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten