The Secret blijkt een sterk geloof
Sofia Coppola (New York City, 1971) lijkt behoorlijk de weg
kwijt. Na de nogal lege film Somewhere
varieert ze drie jaar later op dit thema in The
bling ring, dat gaat over inbraken door een stel tieners in huizen van
beroemdheden in Hollywood. De laatsten worden met naam en toenaam genoemd,
waarbij Paris Hilton, bij wie acht keer werd ingebroken, met kop en schouders
boven de anderen uitsteekt. Hoewel ik de meeste beroemdheden niet kende, stel
ik me voor dat een bepaald Amerikaans publiek zal smullen om een kijkje te
nemen in de huizen van hun idolen, maar om daar nou een film over te maken, dat
lijkt me overdreven. Des te meer omdat het weinig spanning oplevert.
De film begint met een insluiping door Rebecca en Marc, de
leiders van de bende die later wel de Hollywood Hill Burglaries werd genoemd en
verplaatst zich vervolgens naar de aanleiding daartoe, een jaar eerder. De
scène met de tieners Nicki (Emma Watson) en Sam die in bed liggen en op moeten
staan om mee te doen aan het ochtendgebed en vervolgens les krijgen van de
moeder van Nicki in de principes van The Secret is nog wel bijzonder, maar
vervolgens wordt meteen de blik verlegd naar Marc die na een jaar
thuisonderwijs het weer eens op een middelbare school gaat proberen en daar
vanaf het begin al geen voet aan de grond krijgt, ook door zijn lage zelfbeeld.
Gelukkig is daar de ondernemende Rebecca die hem mee op sleeptouw neemt. Samen
met haar vriendin Chloe rijden ze naar het strand en later in de avond tijdens een
feest gaat Rebecca met Marc langs de geparkeerde auto’s waarin altijd wel geld
en creditcards voor het grijpen liggen. De mededeling van Marc over een vriend
die met zijn ouders op vakantie is, brengt Rebecca op het idee om daar wat te
gaan stelen. En passant neemt Rebecca ook de sportwagen mee en daarmee gaan ze
eens flink uit winkelen.
Van het een komt het ander. Om te beginnen met een inbraak
in het huis van Paris Hilton, die wat schoenencollectie betreft de vergelijking
met Imelda Marcos kan weerstaan, maar daarnaast is er nog zoveel meer aan
kleding en juwelen. Als de vriendinnen Nicki en Sam erover horen, willen ze ook
mee. Dat Chloe op de terugweg een buil op haar hoofd oploopt mag de pret niet
drukken, evenmin als de taakstraf die ze opgelegd krijgt. Het lang leve de lol
idee levert echter geen spanning op. Het nihilisme dat door schrijver Bret
Easton Ellis in zijn romans wordt uitgebeeld, is in The bling ring een slap aftreksel daarvan. Het is niet nodig om
steeds weer de inbraken en de daaropvolgende feesten in beeld te brengen om te
weten dat het narcisme zijn hoogtijdagen beleeft. Het wordt een nogal
voorspelbaar patroon.
Natuurlijk vliegen de bendeleden tegen de lamp. We zijn daar
meteen al getuigen van als Marc in een flash forward vertelt over de
initiatieven van Rebecca die hij niet kon weerstaan omdat hij van haar hield.
Bewakingscamera’s doen hun werk en invallen van de politie in de huizen van de
bendeleden zijn daarvan het gevolg.
De film is gebaseerd op een artikel in Vanity Fair onder de titel ‘The
suspects wore Louboutins.’ Aan het eind van de film krijgen we daar nog een
stukje van mee, als Annie Fitzgerald in de rol van journaliste Kate eerst Nicki
en daarna Marc interviewt over hun wandaden. Nicki doet nog haar best om,
gedwee naast haar moeder, de werkelijkheid anders af te spiegelen en blijft ook
na dertig dagen in de gevangenis ontkennen dat ze verkeerd heeft gehandeld. The
Secret blijkt wel een heel sterk geloof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten