Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 5 oktober 2014

Doen en laten (2012), driedelige documentaire van Anneloor van Heemstra



Filmmaakster als speelbal in de eigen flipperkast

Anneloor van Heemstra is een van de dochters uit het baronessenfamilie en Shooting baroness ofwel filmmaker geworden. Ze zit op een punt in haar leven, met man en twee jonge kinderen, dat het haar allemaal te veel wordt. In plaats van uit te rusten, zoals haar omgeving haar aanraadt, besluit ze er een project van te maken. In drie samenhangende delen Controle, Succes en Vrijheid en geluk probeert ze een oplossing te vinden voor haar uitputting. Ze gaat daarbij te raden bij haar vriendinnen en haar familie, in het bijzonder haar zussen Marjolijn (schrijfster en theatermaakster) en Jets (psychologe), die de gevoelens van opgebrand zijn kennen. Het is grappig dat al die jonge ambitieuze vrouwen in kadertjes doorpraten terwijl we een van hen aan het woord horen.

In Controle zegt Van Heemstra dat ze zich een speelbal in haar eigen flipperkast voelt. De impulsen komen van alle kanten op haar af en ze kan die niet negeren. Ze vraagt aan haar omgeving hoe die met dit probleem omgaat. Velen maken lijstjes en zijn pas voldaan als alles is afgewerkt. Van Heemstra is ook nog eens erg precies. Ze wijst haar man, die advocaat is, op de koekenpan die niet goed is afgewassen. Ze voelt zich duidelijk verantwoordelijk voor alles wat zich rond haar afspeelt en komt erachter dat ze dat als kind ook al had. Als ze ernstige lichamelijke klachten krijgt gaat ze naar de huisarts die vindt dat ze haar leven anders moet organiseren. Van Heemstra herinnert zich dat ze vier jaar daarvoor een Mindfulnesstraining heeft gedaan en gaat naar trainer Karin om te horen wat ze toen als doelstellingen geformuleerd had. De problemen blijken in de jaren weinig veranderd. De moeder van Van Heemstra, een psychotherapeute, herkent het patroon van haar dochter in zichzelf. De zorg was bij haar ook ingeprogrammeerd. Karin zegt dat Anneloor aan een hersteltekort lijdt, die te maken heeft met een herstelschuld en een uitsteleconomie. Van Heemstra gaat weer mediteren. Tijdens een training van de sympathieke en milde meditatielerares Joan Choi hoort ze dat multitasken niet goed is omdat het de aandacht afbreekt.

Succes begint met een uitzending van het televisieprogramma Koffietijd dat Anneloor aan de tand voelt over haar project. Ze voelt zich weinig begrepen tussen de twee niets aan de hand vrouwen, zoals ze presentatrices noemt. Ze kan zich ook niet identificeren met een krantenbericht over haar leven als freelancende moeder. Ze vreest dat ze zo hard werkt vanuit de angst om achter te blijven. Ze heeft als kind de boodschap van zorgzaamheid en jezelf wegcijferen meegekregen door een dieet van sprookjes over lieve prinsessen en ziet dat weer terug in televisiereclames. Zen-leraar Paul Loomans vertelt dat ze de weg naar het doel niet moet vergeten, dat de weg ook het doel is en dat het gaat om zelfaanvaarding, hetgeen inhoudt dat ze haar mindere eigenschappen moet accepteren. Mooi is het beeld dat hij schetst van een kritische persoon die over haar schouder meekijkt. Het is niet de bedoeling die weg te jagen, maar die te observeren, waardoor die minder macht krijgt. Zus Marjolijn vindt, hoewel haar werk over verbinding gaat, succes belangrijk om zich te onderscheiden, want dan voelt ze het sterkst dat ze er mag zijn. Anneloor zegt opdrachten af, al vreest ze straks niet meer mee te kunnen doen met de ratrace.

Het idee dat controle tot succes, vervolgens tot vrijheid en tenslotte tot geluk leidt, is een misvatting gebleken. Zus Jets vindt de smartphone een stressfactor vanwege de continue input aan informatie. Anneloor beaamt dat de verdeelde aandacht tot een voortdurend crisisgevoel leidt en gaat op retraite naar Zwitserland. Lerares Christina Feldman vertelt haar over de waarde van stilte, waardoor ruimte ontstaat voor de persoon zelf. De negatieve kanten van de hunkering om perfect te worden, bedoeld om verzekerd te zijn van liefde, leidt in veel gevallen tot destructieve gevoelens.

Deze driedelige documentaire was niet genoeg om van het probleem af te raken. Vervolgens maakte Van Heemstra nog een tweede serie. Op haar site lees ik dat ze tegenwoordig zelf stressconsulente is. Als ik de verslaving om me heen zie aan de mobiele telefoon, dan denk dat ze een drukke praktijk krijgt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten