Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 26 september 2013

Filmrecensie: Somersault (2004), Cate Shortland



Jong eendje in een grote wereld

Het is geen straf de debuutfilm Somersault van Cate Shortland nog eens te zien. Het spel van Abbie Cornish als de vijftienjarige Heidi, die tussen kind en volwassene laveert, bezig is haar lustgevoelens te ontdekken en nog niet precies weet hoe de verhoudingen liggen, is weergaloos. Het is alsof je naar een evenwichtskunstenaar hoog boven je kijkt. Je vraagt je af wanneer die naar beneden gaat storten. In Somersault wordt dat gevoel nog eens versterkt door de creepy muziek.

Heidi woont met haar moeder en haar sterke maar nogal luie vriend. Ze haalt de was van de lijn en bladert in haar jeugdalbum. Een vlijtig meisje, dat graag in de smaak valt bij haar moeder. Tot ze op een ochtend te dicht bij de vriend komt die in bed ligt met een bloot bovenlichaam met veel tatoeages erop. Heidi vraagt hem of dat pijn gedaan heeft en wil ze wel eens aanraken. De nabijheid maakt dat ze de vriend gaat zoenen en dat die wel zin heeft in zo’n jong blaadje. Helaas worden ze gestoord door de moeder die hen bezig ziet. Ze is zo overstuur, dat ze haar dochter niet meer wil zien.

Een dramatisch gegeven, dat in de verdere ontwikkeling steeds op de achtergrond meespeelt. Heidi is een jong eendje dat nog niet op eigen benen kan staan. Met haar lange blonde lokken en haar open gezicht is ze kwetsbaar voor de invloeden van de buitenwereld. Mooi is een fragment waarin ze moederziel alleen voor een winkelcentrum een man alleen in een auto ziet. Zijn gezicht gaat deels schuil achter de bovenkant van de voorruit, hetgeen onheil uitdrukt. Ze zou het liefst in zijn armen willen kruipen, maar ziet dan dat de vrouw van de man in de wagen stapt.  

Heidi was even daarvoor in een wintersportwinkel om naar een baantje te vragen. Ze ging daarbij zo ver dat ze de winkelier probeerde te verleiden. Een dag eerder werd ze uit de disco meegenomen door een jongen die haar meenam naar zijn stacaravan. Hij was op weg naar Sydney en had na de one night stand geen behoefte aan meer van haar.

Joe ziet haar in een café met haar album voor zich. Hij brengt haar naar een motel en brengt de nacht met haar door, waarbij onduidelijk is of ze samen vrijen, want veel animo lijkt Joe niet te hebben. De volgende ochtend moet hij alweer vroeg uit bed om te werken op het boerenbedrijf van zijn ouders. Heidi vraagt aan Irene die eigenaar is van het motel of ze nog een paar dagen de kamer mag hebben. Ze is hard op zoek naar een baantje.

Uiteindelijk vindt ze die in een benzinestation. Collega Bianca zegt dat ze wel wat mag eten. Heidi laat zich een donut goed smaken. Joe komt regelmatig langs op de kamer op de begane grond waar Heidi in is getrokken. Die was eerder van de zoon van Irene. Joe weet echter niet of Heidi de ware voor hem is. Op de boerderij steekt men de draak met zijn scharrel en hij wordt beïnvloed door een homoseksuele broer van zijn moeder die een tijdje bij hen logeert.

Heidi voelt zich wanhopig over de verhouding met Joe. Ze verwijt hem dat hij niet weet wat hij wil en bang is. Als de vader van Bianca ook nog eens de eigenaar van de wintersportwinkel blijkt te zijn en haar op het hart drukt niet meer met zijn dochter om te gaan, is ze helemaal stuurloos en wil zichzelf in de badkuip verdrinken.

Cate Shortland heeft grappige details in de film gevoegd, zoals het liedje dat Heidi met veel handgebaren zingt als ze net rode handschoenen heeft gekocht, haar voorbereiding op het sollicitatiegesprek voor het baantje in het benzinestation, uitlopend op een verleidingspoging of haar beginnende pianospel, dat af en toe weer in de film terugkeert, een simpele net niet melodie, die aangeeft hoe ongepolijst ze nog is. Geloofwaardig is het zeker, kom daar nog maar eens om tegenwoordig.

Hier wordt uitgelegd hoe je een somersault maakt, hier een trailer. Vijf jaar later speelde Abbie Cornisch de mooie rol van Fanny in Bright Star over het leven van John Keats.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten