Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 17 mei 2012

Ingrid Hoogervorst o.a. over De dienares van Tim Parks, , Radio 1, 5 mei 2012


Popster zoekt vergetelheid in ashram

Vooraleerst spreekt Ingrid Hoogervorst in de Boekenrubriek van de Tros Nieuwsshow over Winterlogboek van Paul Auster, die eerder in VPRO-boeken verscheen (zie mijn blog op 8 mei j.l.). Het is aardig daarop wat meer inhoudelijke informatie te krijgen. Winterlogboek sluit volgens Hoogervorst aan bij Het spinsel van de eenzaamheid uit 1982, dat over zijn vader gaat. Auster is de zoon van joodse Poolse ouders en worstelde lang met de ontgoocheling dat hij niet was geworden wie hij moest worden. In Winterlogboek kijkt hij na de dood van zijn moeder terug op zijn leven en zijn gehavende lichaam. Op driejarige leeftijd kreeg hij een spijker in zijn wang toen hij over de gladde vloer van een warenhuis gleed. Het gaat over ouder worden, liefdes en huizen. Hij woonde in Frankrijk en in New York. Zijn vroegere echtgenote Lydia Davis schrijft in Bezoek aan haar man over Auster. Hoogervorst legt graag hun verhalen naast elkaar. Daaruit blijkt dat Auster toch ook vaak een drama van de gebeurtenissen maakt. Na de dood van zijn moeder was hij maar aan het regelen en kon niet huilen, tot zijn lichaam begon te huilen en hij in paniek raakte. Het boek eindigt met de regels: ‘Er is een deur dichtgegaan. Er is een andere deur opengegaan. Je bent de winter van je leven ingegaan.’

De dienares is het vervolg op Leer ons stil te zitten. Daarin maakt een hyperindividuele schrijver zich ondergeschikt aan het groepsproces in een meditatiecentrum, waar de deelnemers hun beste doen om hun ego te verliezen. In De dienares gaat het om de jonge knappe popster Bett Mariot die in een ashram, waarin mannen en vrouwen gescheiden zijn, zichzelf en haar vroegere liefde probeert te vergeten. De lezer zit in haar hoofd, maar Hoogervorst vindt de vrouw maar matig interessant. Wat wil Parks eigenlijk? Zeggen dat de westerse obsessie met het ego een illusie is of de gang van zaken in de ashram bekritiseren?      

Onder de klok. Georganiseerde hulp aan joodse kinderen in Nederland is van de hand van historicus Bert Flim. Het was ooit een proefschrift over joodse kinderen die door helpers werden weggebracht, eerst naar Limburg, daarna naar Friesland en elders. De vader van Flim maakte onderdeel uit van het netwerk in Overijsssel. Bert interviewde de kinderen. Het bestaat uit schrijnende verhalen over huizen die al leeg gehaald waren, nadat het ophalen een dag vertraagd was.

Tenslotte vraagt Hoogervorst aandacht voor Groninger museum, het kijkboek over mode van Iris van Herpen, die geïnspireerd werd door water en rook, hetgeen mooie plaatjes oplevert.  

Hier mijn recensie van Leer ons stil te zitten, dat ik een zeer fascinerend avontuur vond als het om een onwillig lichaam gaat en de kennismaking met een spirituele discipline, maar wellicht heeft Igrid Hoogervorst daar geen oren naar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten