Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 10 mei 2012

Amsterdam, Stad aan het IJ (2012), documentaire van Remy Vlek


Fascinerende ontwikkelingen aan het water

De documentaire van Remy Vlek gaat niet over de stad Amsterdam in zijn geheel, maar over het gebied rond het IJ, dat vroeger een havenfunctie had en daarna tientallen jaren een desolate indruk maakte. Het centrum van Amsterdam bestond uit de binnenstad, later kwam de Zuid-As als zakencentrum tot ontwikkeling, maar inmiddels is ook aan de noordkant het nodige te doen.

Anders dan vroeger werd besloten om het gebied rond het IJ in delen te vernieuwen.
Bijzonder is de mengeling van werken, wonen en recreëren in een gebied met veel water en lucht, dat het aantrekkelijke van deze stad vormt. Wie kent niet de geur van het water, de wind die eroverheen waait, de bedrijvigheid en de woonhuizen, het is het leven zelf.

André van Stigt is architect van De Silodam, een strekdam, gelegen aan de zuid oever, enkele kilometers ten westen van het Centraal Station. Naast de oude graansilo’s heeft hij nieuwe gebouwen ontworpen met een woon- en bedrijfsfunctie die daar mooi bij passen. Maarten Kloos, architectuurcriticus en directeur van het Architectuurmuseum woont er. Hij spreekt van een verknoping tussen oud en nieuw en zegt dat de oude silo’s er nog staan dankzij de krakers. Op het daarachter gelegen Westerdokseiland wonen twee duizend mensen. Het is een mooi voorbeeld van stedelijke verdichting.

De Oostelijke handelskade, op de zuidoever aan de oostkant van het Centraal Station, is bijna klaar. Stedenbouwkundige Bart Stewart fietst er langs en zegt dat Pakhuis de Zwijger, een voormalig koelpakhuis en tegenwoordig een cultuurcentrum, fraai vernieuwd is met de Jan Schaeferbrug die eronder loopt. In de Piet Heinkade komt de publieke ruimte er bekaaid af. Het zijn meer mensenpakhuizen. Het Oosterdok met de Openbare Bibliotheek, ontworpen door Jo Coenen, en het conservatorium, van de hand van Frits van Dongen, geven het gebied een culturele impuls. Het culturele plein dat er voor ligt vormt al een plek voor samenkomst.

In de wijk Overhoeks aan de noordzijde tegenover het Centraal Station met daarop de gezichtsbepalende Shell toren, die inmiddels onder de naam Toren Overhoeks een andere functie heeft gekregen, werd door het Weense architectenbureau Delugan Meissl een nieuw schelpvormig filminstituut onderworpen dat volgens een aansluiting vormt tussen het water en de Toren.

Architecte Trude Hooykaas heeft wat meer naar het westen een fascinerend ontwerp gemaakt van het oude Kraanspoor waarvan in 1999 de kranen werden verwijderd. Op de ondergrond maakte ze een nieuw langwerpig gebouw (zie foto).

Een andere fascinerende omgeving is de voormalige NDSM-werf, waarin bedrijfjes, een hotel en 250 studenten zijn ondergebracht. In het casco heeft men zelf woon- en werkruimte gemaakt. De sfeer op de verlaten werf is aantrekkelijk, zo heb ik zelf kunnen vaststellen. Het is zo erg niet als er plekken leeg en woest blijven.

Het gebouw Number One dat ook op de werf staat en het hoofdgebouw van VNU en Hema herbergt is meer een parkeergebouw voor mensen zegt Michel van Gessel, supervisor van de IJ-oever namens de gemeente Amsterdam. Hij stelt dat de gemeente de ruimte moet beheren, omdat die anders door ontwikkelaars wordt ingevuld. De economische crisis van de laatste jaren heeft geleid tot vertraging van projecten maar dat is niet erg. Daardoor heeft men opnieuw de invulling nog eens kunnen controleren. De werkelijkheid is toch altijd anders dan men ontworpen had.  

Er is kortom veel te bekijken en beleven aan het IJ, voor toeristen, dagjesmensen en stadsbewoners, eventueel met de groene draagvleugelboot die naar IJmuiden vaart.

Hier meer over de wijk Overhoeks, hier meer over De Silodam.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten