Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 9 mei 2012

Filmrecensie: Breaking and entering (2007), Antony Minghella


Actiefilm ontaardt in tranentrekker

De titel wijst op een misdrijf, vertelde mijn zoon met wie ik deze film zag. Het is een label, gebruikt door de recherche om een bepaald soort diefstal aan te geven. In dit geval gaat het om een vijftienjarige allochtoon Miro die in opdracht van zijn criminele Joegoslavische oom inbreekt in een architectenbureau in King’s Cross. Hij steelt onder andere een laptop met persoonlijke gegevens van een van de architecten, Will Francis, die een wat moeilijke liefdesrelatie heeft met de Zweedse Liv en haar 13 jarige, autistische dochter Bea, die alles doet voor de turnsport.

Het is spannend om te zien hoe Miro thuis in bed als een voyeur de foto’s op de laptop bekijkt. Hij zou het gezinnetje kunnen chanteren, maar zet een cd met de foto’s terug als hij een tweede keer inbreekt. 

Will gaat daarna samen met collega Sandy in zijn auto posten voor zijn bedrijf. Het is nogal een louche buurt, waar zij als architecten stadsvernieuwing willen uitvoeren. Een prostituee vraagt om een vuurtje en stapt ongevraagd bij hen in de auto. Liv, de moeder van Bea, vertrouwd de parfumgeur niet die rond Will hangt. Het is een nieuwe bron van irritatie omdat Will zich toch al te veel ingraaft in zijn werk en te weinig tijd neemt, bijvoorbeeld om met Liv mee te gaan naar de psychotherapeute om te praten over de omgang met Bea. Later vernemen we dat Will zich een buitenstaander voelde ten opzichte van de sterke moeder dochter binding.

Will ziet Miro na de inbraak en volgt hem naar zijn huis. Hij woont met zijn Bosnische moeder Amira Simic (Juliette Binoche) die een naaiatelier aan huis heeft. Will weet zich door verschillende verstel-opdrachten in het huis binnen te dringen. Hij raakt bevriend en zelfs seksueel betrokken bij Amira. Dat haar zoon de dader van een misdrijf in zijn bureau is, brengt hem in een lastig parket. Het loyaliteitsconflict waarin hij terechtkomt, leidt tot een ingewikkelde afloop met veel relationeel geharrewar. 

De film zou te karakteriseren als een sociaal drama in de traditie van Ken Loach, als niet romantische sentimenten gaandeweg op de voorgrond traden. De problemen van de Joegoslaven en de sociale ongelijkheid in King’s Cross raken daardoor op de achtergrond. De persoonlijke verhoudingen strijden om de voorrang en niet tot voordeel van de film. Het is moeilijk te begrijpen dat de achterdochtige Amira zich zo gemakkelijk laat vangen door Will, als heeft ze daar later wel een bedoeling mee. Liv doet wel erg weinig haar best om Will voor zich te winnen. Dochter Bea acteert niet geheel overtuigend tijdens een maal waarbij zij geen groente maar roomijs wil en heel boos wordt als ze dat niet mag hebben.

Er loopt een vos rond in de buurt die de echte wildheid moet symboliseren als tegenhanger van de zogenaamd natuurlijke ideeën van het architectenbureau over stadsvernieuwing, maar het beest maakt een verdwaalde indruk. Hetzelfde gevoel had ik na deze actiefilm, die ontaardt in een romantische tranentrekker. 

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten