Deugd pas mogelijk door ondeugd
Parijs 1794. De Franse revolutie is gesmoord door Napoleon. Marquis
de Sade zit in de psychiatrische inrichting Charenton, maar weet toch nog zijn
verderfelijke geschriften naar buiten te brengen. Dit kan door het liberale
beleid van de jonge abt die de Sade aanmoedigt te blijven schrijven opdat hij daardoor
zijn walgelijke seksuele fantasieën op een onschadelijke manier uitleeft en door
de medewerking van het wasmeisje Madeleine, ook wel Maddy genoemd, die de
geschriften naar buiten smokkelt. Daardoor komt de vuilspuiterij Napoleon ten
gehore. Hij gelast dat De Sade gedood wordt en anders door een dokter genezen. Die
dokter dient zich aan in de persoon van Royer-Collard, een oudere heer, die Spartaanse
methoden hanteert om zijn patiënten van hun zieke geest te genezen.
De liberale abt leert Maddy tijdens de wassen door schrijven
en spoort haar aan te lezen. Hij weet niet dat Maddy het werk van De Sade leest
en zelfs voorleest aan de andere personeelsleden. Ze bezoekt ook de schrijver
om nieuwe verhalen van hem af te troggelen want die verkopen goed. De Sade
heeft iets nieuws maar wil voor elke bladzijde een kus. Voor de ontknoping wil
hij natuurlijk meer, maar inmiddels heeft de abt lucht gekregen van de
aanwezigheid van Maddy bij de schrijver en stuurt haar meteen weg, niet wetend dat
ze diens geschriften smokkelt.
De dokter doet zijn ronde door de inrichting en vertelt de
abt dat het werk van De Sade in Parijs circuleert. Als hij niet zorgt dat dit
ophoudt wordt de inrichting gesloten. De dokter neemt zelf zijn intrek in een
oud kasteel met Simone, een weesmeisje dat hij uit een klooster heeft opgehaald.
Een jonge knappe architect krijgt de opdracht het kasteel te renoveren. De
kijker vermoedt al dat de architect en Simone iets met elkaar zullen krijgen.
Een theatervoorstelling voor publiek van buiten valt in het
water omdat men niet De vrolijke
schoenlapper opvoert maar een nieuw stuk van De Sade, dat Liefde’s misdaden heet. De dokter vindt
het dermate stuitend voor zijn geliefde dat hij het theater laat sluiten. De
onschuldig ogende Simone heeft juist wel interesse in de geschriften van De
Sade. Ze gaat naar een boekwinkel en koopt Justine, dat ze in een dichtbundel
bindt en met rode oortjes leest als ze naast haar vervelende man in bed ligt.
De lectuur zet haar aan om die in praktijk te brengen. De jonge architect is de
aangewezen persoon. Samen nemen ze de wijk.
De Sade is zijn schrijfgerei afgenomen en gebruikt daarom een
kippenbotje gedrenkt in wijn op lakens. Maddy schrijft zijn krabbels in de
wasruimte over op papier en leest ze voor aan haar halfblinde moeder. Als dit
wordt ontdekt, gaat De Sade verder met zijn eigen bloed op zijn kleren, maar
ook die worden hem afgenomen. De vrouw van De Sade die ook bij de
theatervoorstelling was vraagt de dokter het beest te temmen dat bezit heeft
genomen van haar man. Door een soort waterboarden probeert de dokter de duivel
uit de schrijver te halen. De werkwijze die De Sade nog rest is een nieuw
verhaal door te geven via andere patiënten aan Maddy die de zinnen in de
wasruimte opschrijft, maar dit leidt tot brand, verkrachting van Maddy en haar
dood. Het voorval kost De Sade zijn tong, maar hij schrijft daarna met zijn
uitwerpselen op de muur. De abt heeft zo met hem te doen dat hij God om vergeving
vraagt en De Sade vraagt zijn rozenkruis te kussen. De Sade slikt die echter in
en sterft. De abt belandt zelf in de cel en smeekt de nieuwe jonge abt om schrijfgerei.
Tenslotte is het de moeder van Maddy die hem bedient. De abt zal in zijn
memoires schrijven dat men alleen deugdzaam kan zijn als men de ondeugd gekend
heeft.
Het is jammer dat de film ermee eindigt dat men in de
inrichting de werken van De Sade publiceert om daarmee geld te verdienen. Over
de top, lijkt me, want verder is het een heel aardig verhaal, voor een
belangrijk deel gedragen door Geoffrey Rush als De Sade en Kate Winslet als Maddy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten