Roofvogelman en natuurbeschermer over bijzonder natuurgebied.
Planken Wambuis is een ruig gebied op de Veluwe bestaande
uit 2100 hectare, waarvan een derde deel ontoegankelijk voor het publiek. Roofvogelspecialist
Rob Bijlsma doet er al veertig jaar veldwerk en natuurbeschermer Machiel Bosch loopt
er vaak rond. Hij kwam in contact met Bijlsma nadat hij op zijn paard een
fietsspoor volgde dat leidde naar de boom waaronder Bijlsma zat. Ze raakten in
gesprek. Bijlsma was al sinds de vorige dag in touw en had niets meer gedronken.
Sinds de ontmoeting wordt Bijlsma op het voor wandelaars verboden derde deel van
het terrein gedoogd. Ze leverden een bijdrage aan een nieuw boek over dit natuurgebied met de
intrigerende titel Planken Wambuis: wild
en bijster land.
Bosch woont er al vanaf 1992. Het gebied is in de loop van
de tijd veranderd. Eerder was het arm, nu ligt er een grasmat. Hij vertelt dat
hij een bijna religieuze ervaring beleeft als hij door het mosachtige soms
mistige terrein loopt, vooral tegen de avond als hij alleen is.
Bijlsma, die net als de vorige keer, toen hij in dit
programma over roofvogels kwam vertellen (zie hier),
weer een verrekijker draagt, is die ochtend in het donker naar de tv studio vertrokken
en kwam langs de Oostvaardersplassen, die de nieuwe wildernis wordt genoemd. Het
kaalgevreten terrein, dat vroeger bosachtig was, kan hem niet bekoren. Ook de
Planken Wambuis is geen wildernis, zegt hij. Er wordt hout gekapt en er lopen
snelwegen doorheen waardoor het zelfs ’s nachts onmogelijk is om ransuilen te
horen.
Wim Brands toont een natuur opname uit Planken Wambuis.
Daarin zien we een vossenmoeder met haar zogende kinderen, raven die zich
tegoed doen aan een kadaver van een wild zwijn, sperwers en een zeearend.
Bosch vertelt dat aangereden wild voor de vogels in het
natuurgebied wordt gelegd. Bijlsma vult aan dat raven elkaar waarschuwen dat er
weer proviand is aangekomen. De sperwers zijn inmiddels verdwenen, haviken stalen
hun nesten leeg.
Bosch noemt de Planken Wambuis een schraal gebied waarin
dieren met moeite overleven. Bijlsma zegt dat er elk jaar weer een juveniele
zeearend komt, aangetrokken door de raven.
Bijlsma is net terug uit Afrika. Met drie man bekeken ze bloeiende
acaciabomen in de Noord Sahel waar vogels zoals de bergfluiter en de spotvogel overwinteren
die in de zomer bij ons te zien zijn.
Brands begint nog eens over de nieuwe wildernis van de
Oostvaardersplassen.
Bosch zou die term niet willen gebruiken, maar erkent dat het
lekker bekt en dat het is waar men in dit gestreste land behoefte aan heeft, een
ruig natuurterrrein dat gemakkelijk toegankelijk is, waar men even kan bijkomen
van alle drukte.
Bijlsma zegt dat er geen vogel meer voorkomt in het kaalgevreten
gebied, dat het een cultuurlandschap is, gunstig voor ganzen. Zelf zou hij het
willen afsluiten, de natuur zijn gang laten gaan, zodat er weer oernatuur
ontstaan, zoals in het Beekbergenwoud in de IJsselvallei.
De roofvogelman is toch al niet blij als hij een mens ziet
opdoemen in zijn eigen Planken Wambuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten