Fraai plattelandsdrama rond een gescheiden moeder die iets
van haar leven wil maken
Scheiden doet lijden. Dat is zo’n beetje de teneur waar Nue propriété, dat privé eigendom betekent, om draait. De eigenzinnige
Pascale (een hele mooie rol voor Isabelle Huppert) heeft haar man Luc aan de
kant gezet en woont met haar twee al wat oudere zoons in het grote huis dat nog
van Luc is.
Ze heeft plannen om met haar nieuwe vriend Jan iets anders
met haar leven te gaan doen, maar dat stuit op toenemende problemen.
Nue propriété begint
heel fraai met het commentaar van de zoons Thierry en Francois op het pikante
jurkje dat Pascale in de uitverkoop heeft gekocht. Ze steken de draak met haar
en doen dat op een komische manier. De twee broers zijn een tweeling en trekken
veel met elkaar op. Ze pingpongen samen en crossen op de motor. Thierry zit nog
op school en Francois verricht werkzaamheden die in de film niet zo duidelijk
worden. Luc stopt Pascale regelmatig wat toe voor de verzorging van de jongens.
Deze nogal vrolijke, ontspannen toestand verandert als
Pascale onder invloed van kok Jan, hun buurman, het huis wil verkopen om elders
een hotel te beginnen. De zoons maken haar plan belachelijk. Ze kan niet eens
koken. Pascale zet echter door. Ze heeft een makelaar over de vloer, juist op
het moment dat de zoons thuiskomen. Vooral Thierry die naar zijn vader aardt,
is furieus. Dat huis is voor ons, roept hij.
De zaak wordt ingewikkelder als Jan bij hen komt eten. Hij
maakt zelf een lekker gerecht. De zoons hebben een glas wijn voor zich staan maar
zijn stil. Jan begint over de plannen van Pascale. Omdat hij een Vlaming is, spreekt
hij gebrekkig Frans. Pascal zit er wat tweeslachtig bij (zie foto). Ze verbiedt Jan nog
langer erover te spreken als de zaak uit de hand dreigt te lopen.
Jan vertrekt nijdig naar zijn eigen huis. De sfeer tussen de
zoons en de moeder is ook verslechterd. Pascale ziet in dat ze het huis maar
moet houden, maar dat besluit maakt de verhouding tussen de broers niet beter. Vanwege
de ruzieachtig sfeer vertrekt de moeder naar een kennis.
Thierry nodigt zijn vriendinnetje Anne uit bij hem thuis. Ze
eten samen, ze kijken naar de televisie en slapen samen. ’s Ochtends zit
Francois met Anne aan het ontbijt en vertelt haar, omdat Thierry de vorige
avond onaardig tegen hem deed, onhandige dingen over Thierry. De laatste is
geërgerd en als Anne weg gaat, neemt hij wraak op zijn broer. Tijdens een vechtpartij
valt Francois bovenop de glazen salontafel. Die breekt met als gevolg dat
Francois zijn bewustzijn verliest.
Thierry belt totaal overstuur zijn vader en vlucht het huis
uit. Hij ziet nog dat er een ambulance arriveert en gaat naar Anne, die met hem
mee terug gaat. Jan die buiten rondloopt vertelt dat de ouders naar het
ziekenhuis zijn. Thierry valt neer op zijn bed. Zijn ouders komen terug met het
bericht dat de situatie kritiek is. Als Luc met zijn zoon gaat praten,
verzoenen Pascale en Jan zich met elkaar. Omdat Luc weinig uit Thierry krijgt, gaat
Pascale naar boven. Ze is hels op Thierry, die haar uitscheldt voor hoer, maar zijn
vader pakt hem vast en zegt hem dat hij niet tegen zijn moeder moet schelden, het
leven is nu eenmaal zo gelopen, c’est tout. Luc en Pascale ruimen de scherven van
de salontafel op, hetgeen een symbolische daad lijkt. De camera zoomt langzaam
weg, het dorp uit, Wallonië uit, het platteland uit, waar zich zomaar drama’s kunnen
voltrekken, uit het niets lijkt het wel.
Hier
de trailer, die mooi begint met het commentaar van de zoons op het pikante
jurkje dat Pascale in de uitverkoop heeft gekocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten