Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 6 september 2016

Reach for the sky (2015), documentaire van Steven Dhoedt en Wooyoung Choi


Grote nadruk op het staatsexamen legt eenzijdige nadruk op intellectuele ontwikkeling

De filmmakers Steven Dhoedt en Wooyoung Choi geven met hun indringende portret van de gang van zaken rond het staatsexamen aan het eind van de middelbare school waarbij het openbare leven zo’n beetje tot stilstand komt, een aardig beeld van de Zuid-Koreaanse samenleving waar presteren voorop staat en de jacht op een diploma, dat toegang biedt tot de beste universiteiten en daardoor tot de beste posities in het land, wordt aangemoedigd, zoals bijvoorbeeld te zien is bij het applaus van de toeschouwers die een haag vormen voor de leerlingen die zich de dag voor het examen inschrijven.

Niet iedereen is het overigens met deze toestand eens. In het begin van de documentaire horen we iemand zeggen dat het beter is om een goed mens te worden dan status te verwerven en ook horen we dat niet iedereen de opmars van het privéonderwijs goedkeurt, maar daar horen we verder weinig meer van. Reach for the sky concentreert zich op de voorbereiding op het staatsexamen, dat op meer dan 1200 plaatsen in het land gehouden wordt en dat bij Zuid-Koreanen bekend onder de naam Suneung. Door de dagen af te tellen tot D-day, wordt ook bij de kijker spanning opgewekt.

Dhoedt en Choi beginnen met een hoofddocent Engels die op een privéschool werkt en een webinar geeft. Later zien we de man in een volgepakt stadion waarin hij de leerlingen een hart onder de riem steekt. De filmmakers portretten vervolgens drie deelnemers in 2014, twee meisjes, Hyunha en Hyein, en een jongen die Minjun heet. De eerste is een zittenblijver, die het nog eens opnieuw probeert, de tweede zit in de laatste klas van de middelbare school, de jongen zit op een internaat om al zijn aandacht aan de studie te kunnen geven. De kans om op een van de drie beste universiteiten te komen, kan van één goed antwoord afhangen. Mislukken hangt daarmee in de lucht.

De moeder van Hyunha  gaat met haar dochter naar een waarzegster die haar informeert welke weg ze moet bewandelen om aan het felbegeerde papiertje te komen. Ze kan maar beter geen vriendje krijgen en al haar tijd aan de studie te wijden om straks succes in het leven te  hebben, hetgeen ze dan ook braaf doet.

Hyein heeft een vader die niet zo erg zijn best deed op school maar tegenwoordig op zijn werk bijleert op het gebied van natuurkunde. Haar moeder gaf eerder niet veel voor haar kansen omdat Hyein weinig studeerde, maar inmiddels doet ze toch een poging. Zelfs tijdens het avondeten kijkt ze naar een webinar. Een decaan adviseert haar om een wat mindere universiteit te kiezen om haar kansen te vergroten, maar dat is haar eer te na.

Minjun is ook een zittenblijver en krijgt op het internaat in de provincie een pleister van een medeleerling omdat hij op zijn nagels beet tijdens de proefexamens. De jongens op het internaat doen veel aan sport om tot betere leerprestaties te komen. Daarnaast wordt met een autogene training de geest vaardig gemaakt. Minjun wil ver komen om later mensen te kunnen beschermen. De decaan geeft echter niet veel voor zijn kansen omdat hij in wiskunde achterblijft. Minjun zegt daarop dat hij liever dood is. Hij studeert zelfs ’s nachts. Zijn moeder zegt vlak voor het examen door de telefoon dat hij zich warm moet kleden en niet teveel tussendoortjes eten.

Naarmate D day nadert wordt er meer gebeden in kerken en tempels en ook geesten worden opgeroepen om de leerlingen bij te staan. Tijdens de examendag wordt het vliegverkeer beperkt en worden automobilisten aangeraden niet te toeteren. Na afloop worden de antwoorden op de televisie getoond. Minjun is niet erg positief over de uitkomst. Hij zakt inderdaad en is van plan om een nieuwe poging te wagen net als Hyein. Hyunha heeft meer succes gehad en straalt van blijdschap. Ze kan naar de universiteit van haar keuze. Men gooit de boeken op een stapel, ook de gezakten, want in een volgend jaar gebruikt men weer nieuwe boeken. Minjun zegt dat hij geleerd heeft te volharden.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten