Maassen trekt alle registers open
Gisteravond zond de Vara de eerdere show Zonder pardon (2008-2009) van Theo
Maassen uit, opgenomen in het Oude Luxor Theater in Rotterdam op 17 september
2009. De show volgde op Tegen beter weten
in (2005-2006) waarmee hij doorbrak en was andermaal vlekkeloos. Bijna twee
uur lang weet Maassen te boeien Het verbaasde mij dat zijn tekst na vijfenhalf jaar
nog in geen enkel opzicht gedateerd is. Zijn schets van het probleem van de
radicale islam is zelfs actueel te noemen.
Bij het herkijken van de show valt op dat Maassen (Oegstgeest,
1966) moeiteloos van het ene register in het andere schiet. Hij kan heel hard
zijn, zoals tijdens zijn opkomst, maar een ogenblik later weer zacht en
vertederd. Het leuke van Maassen is dat daarop meestal een sterke grap volgt.
Veel tijd is ingeruimd voor het prille vaderschap, waar
Maassen niet voor in de wieg gelegd is. Het is dan wel leuk om een dochter te
hebben, maar die boeit wel zijn handen. Later schaamt hij zich als hij bedenkt
dat zijn dochter later deze show zal terugzien.
Maassen heeft zich verdiept in alle mogelijke onderwerpen.
Hij weet daar veel van. Vrouwen kunnen ook spuiten en zelfs het voorvocht van de man is al voldoende om een kind te
verwekken. Hij kijkt de zaal in en weet zo wie door voorvocht is voortgebracht.
Het zijn mensen die intolerant zijn en kortzichtig. PVV stemmers. Hij geeft toe
dat hij zelf ook op de PVV gestemd heeft en laat daarna een stilte vallen. Dan
verklapt hij dat hij dit gedaan heeft omdat de naam zo erg lijkt op die van
zijn favoriete voetbalclub uit zijn woonplaats Eindhoven. Die kan Rotterdam in
zijn zak steken.
Hij komt terug op het jaar dat zijn ouderlijk gezin in
Duitsland woonde. Hij spreekt een aardig woordje Duits, zo blijkt uit een grap
waarin hij vertelt hoe brandweermannen bij brand via een ijzeren paal naar
beneden roetsjen, met als slot zijn verbazing waarom ze niet gewoon beneden blijven.
In een sketch over het Nederlandse paspoort trekt hij alle
registers open. Waarom prijken er leeuwen met een zwaard op de omslag? Dat is
niet des leeuws, die genoeg hebben aan hun klauwen. Men had beter voor kikkers op
de omslag kunnen kiezen, gezien de temperaturen in ons land. En dan de tekst
eronder: Je maintiendrai. Ik zal
handhaven. Hoezo? Later komt hij daar nog eens op terug door onze hang aan de bestaande
orde te bekritiseren. Traditie, daar heeft hij niet veel mee. Hij loopt daarmee
vooruit op de Zwarte Pieten discussie die in later jaren heftig opkwam.
Maassen schuwt de grote vragen niet. Waar komen we vandaan
en waar gaan we naar toe? Het is hem te prijzen dat hij geen blad voor de mond
neemt. Drie dagen geleden zei hij in De
Spits dat hij na de aanslag op Charlie Hebdo gewoon doorgaat met grappen
maken. ‘Het meest wijze en het beste om
te doen is om precies zo door te gaan. Dus: vooral grappen blijven maken. We
moeten ons niet gek laten maken. Cabaretiers of cartoonisten moeten ook niet
extra stoer gaan doen, maar we moeten moslimgrappen ook niet gaan vermijden.’
In de show zegt hij dat hij zelf geen moslim kent, niemand
van hen in zijn vrienden of kennissen groep heeft. Ja eentje. Cabaretier Najib
Amhali, die naar zijn shows komt en omgekeerd, waarop hij meteen grapt dat men
nog moet betalen om een moslim te zien en te horen.
Zonder pardon is
een grootse show, waarbij de kijker op het puntje van zijn stoel zit en af en
toe stikt van het lachen. Dat Maassen daarbij nog de nodige inspiratie voor de
toekomst biedt, is een verademing.
Hier
mijn bespreking van Met alle respect,
hier de
show Zonder pardon op de site NPO,
nog te zien tot 20 januari a.s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten