Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 26 januari 2015

A.N.Ryst over De harpij, VPRO-Boeken, 25 januari 2015



Magisch realistische vertelling over een verdwaalde dichter

Kinderboekenschrijver Daan Remmerts de Vries schreef onder het pseudoniem A.N.Ryst De harpij. Deze debuutroman over een man die van de snelweg wordt geplukt en zegt dat hij de administrateur uit de hel is, telt ruim zevenhonderd bladzijden en heeft als ondertitel Een kleine geschiedenis van het paradijs. Ryst werkte er ruim twintig jaar aan in de tijd dat hij al kinderboeken schreef. Voor hem was het een beloning na een hele dag werken aan zijn kinderboeken. Omdat hij in die tijd geen relatie had, werkte hij in de avonduren aan een boek waarin hij zijn hart kwijt kon.

Brands spreekt van magisch realistische vertelling.
Ryst wilde een wereld creëren met rust en ruimte. Hoofdpersoon is de dichter Maradique uit Boon-Tee, die Polabisch spreekt, een uitgestorven Oost Europese taal. Hij verdwaalt in een oerbos zonder richtingaanwijzers, dat als een personage wordt opgevoerd.

Brands laat een tekening van de dichter op het scherm zien, die de schrijver - ook opgeleid als tekenaar en al bezig met potlood vanaf zijn vroege jeugd - in een dag maakte. Maradique kan de weg naar huis niet meer terugvinden. Het landschap waarin hij rondloopt is gebaseerd op een gebied in Oost Rusland waar veel bijzondere planten en dieren zoals de Siberische tijger voorkomen.

Brands toont een tweede tekening waarop Binuel, een gevallen engel voorkomt die een collega op ijdelheid betrapt en na de ruzie zijn vleugels verliest en op aarde terechtkomt, waar hij gezelschap krijgt van Maradique.

Brands zegt dat hedendaagse problemen als globalisering en klimaatverandering in De harpij aan de orde komen.
Hoewel Ryst in eerste instantie niet te veel wil verklappen, stelt Brands hem gerust. Als men weet waar het verhaal over gaat, koopt men het boek eerder.
Daarop vertelt Ryst over de hel die zich vroeger onder de wereld bevond. Lucifer bedacht dat zondaars niet gestraft dienden te worden, maar - al ging dit tegen de schepping in - juist verwend met een ligbad en een slaaf als beloning voor hun wandaden op aarde. Lucifer hoopt dat zijn idee postvast op aarde. Het moet een aansporing zijn tot nog meer verderf. De hel wordt daarmee overbodig.
Hoewel dit niet in het gesprek naar voren komt neem ik aan dat de huidige problemen in de wereld verwijzen naar het idee van Lucifer.

Brands vraagt wanneer hij het verhaal bedacht.
Ryst antwoordt dat hij niet religieus is opgevoed, maar dat zijn ene oma een soefi was en de ander een fietsend evangelie in Velsen. Zijn vader was doopsgezind en goot de kinderbijbel er met de paplepel in. Hoewel hij zelf nooit belijdenis deed, gebruikte hij wel bijbelse metaforen voor zijn idee hoe de wereld in elkaar zit.  

P.S. Zijn pseudoniem A.N.Ryst werd al gauw gekraakt. Criticus Thomas de Veen herkende het profiel van Remmerts de Vries op de foto die hij voor de Facebookpagina over De harpij gemaakt had.

Hier een voorpublicatie op de site van Athenaeum Boekhandel, hier een recensie op Recensieweb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten