Valkuilen van het alledaagse leven
Het valt niet mee als verslaafde weer terug te keren in de
maatschappij. Joachim Trier schetst dit in Oslo,
August 31th met veel overtuiging aan de hand van een dag uit het leven van
de 34 jarige Anders die bijna met ontslag gaat uit de ontwenningskliniek in de
omgeving van Oslo. Hij gaat in de stad solliciteren als redactie assistent en zoekt
meteen oude vrienden op. Zijn ouders hebben pas hun huis verkocht en zitten in
Nice.
Aan het begin van de dag probeert Anders zich met een zware steen
in zijn handen in een meertje te verdrinken, maar na enige tijd komt hij proestend
boven, waarop hij teruggaat naar de kliniek en in de groepstherapie zijn gebrek
aan gevoelens bespreekt. De therapeut omhelst hem als hij de kliniek verlaat en
wenst hem veel succes met de sollicitatie.
Anders gaat het eerst naar zijn vroegere vriend Thomas, die
inmiddels een gezinnetje heeft. Hoewel Thomas zijn eigen geluk bagatelliseert, brengt
het Anders duidelijk van slag. Hij zegt tegen zijn vriend dat het moeilijk is
weer te beginnen in de maatschappij. Thomas probeert hem te bemoedigen. Als
redactie assistent is hij met zijn talent straks redacteur. Hij vraagt zijn
oude vriend mee naar een feestje dat die avond plaats vindt bij vrienden die
Anders kent. Hij raadt hem aan contact op te nemen met Iselin, zijn vroegere
vriendin die het goed met hem voor had. Thomas zinspeelt echter op de gedachte
om zich zelf van kant te maken met een overdosis als voorwendsel.
Voordat Anders naar de sollicitatie gaat, belt hij toch Iselin,
maar die neemt niet op, waarop hij inspreekt of ze hem terug wil bellen. De
sollicitatie wordt een fiasco. Anders vertelt eerlijk dat hij een tijdlang
drugsverslaafde is geweest, maar afgekickt is. De redacteur vindt dat
buitengewoon want meestal lukt dat niet. Hij trapt Anders daarmee op het zere
been. Die vraagt zijn sollicitatiebrief terug en loopt weg. Fraai is de volgende
scène in een lunchroom waarin Anders gesprekken van jongen mensen beluistert en
naar jonge vrouwen kijkt. Ieder lijkt een doel in het leven te hebben. Een stel
jonge meiden steken de draak met de ongemakkelijkheden van het leven, een ander
leest een lijstje voor met leuke bezigheden.
Na een gesprek met een collega van zijn zus, die het
moeilijk vindt om haar broer weer te zien, loopt Anders doelloos rond, terugdenkend
aan zijn jeugd en zijn vrijzinnige ouders. Hij gaat ’s avonds naar het feest
waarvoor Thomas hem uitnodigde, maakt kennis met een groepje dat naar een club
gaat en hem uitnodigt mee te gaan en spreekt met gastvrouw Mirjam die het leven
ook niet gemakkelijk vindt. Als hij op de slaapkamer, waar de jassen en tassen van
de gasten liggen, Iselin nog eens probeert te bellen en zij andermaal niet
reageert, kan hij de verleiding niet weerstaan om geld te stelen en een gram
heroïne te kopen. Met de oplossing voor zijn probleem op zak stort hij zich in het
feestgedruis in de club, zegt tegen de lieve studente, die hij kende van het
feestje, dat hij medeleven zoekt, waarop zij vraagt of zij daarvoor de geschikte
persoon is. Samen beleven ze een avontuurlijke nacht, maar in de vroege ochtend
gaat Anders terug naar zijn ouderlijk huis vol verhuisdozen.
Oslo, August 31th is
een directe uithaal van Trier, gebaseerd op de roman Le feu follet van Pierre Drieu la Rochelle (1893-1945), die op 52
jarige leeftijd overleed. De Franse roman is verplaatst naar Oslo dat in de
film bezongen wordt. De sociaal realistische sfeer in de film doet denken aan de
films van Ingmar Bergman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten