Sympathieke causeur zit er helemaal doorheen
Cabaretier Jeroen Leenders is een aangenaam causeur zonder veel
pretentie. Dit is meteen duidelijk als hij als laatste van de toeschouwers de
zaal betreedt en bijna achteloos zijn plaats inneemt op het lege podium met een
barkruk voor zijn sigaretten en de twee glaasjes water waar hij af en toe een
slok uit neemt. Hij kijkt de zaal in en ziet dat die vol zit, hetgeen hem tot
de opmerking brengt dat hij daarom graag kleine zalen bespeelt. Hij maakt zich
bekend als Belg dus dat kan de reden zijn dat mensen hem soms niet begrijpen. Hij
is ook een rare, geeft hij zelf meteen toe.
Het gebrek aan pretentie is vooral duidelijk als hij zegt
dat hij geen show geeft. Hij gaat door op de ingeslagen weg en
na anderhalf uur is hij weer weg naar zijn woonplaats Gent. Dat wil niet zeggen
dat Leenders geen smakelijke voordracht houdt. In de toegezegde tijd weet hij
het publiek moeiteloos en met veel droge humor aan zich te boeien.
De thematiek van Leenders reikt niet veel verder dan de
eigen leefomgeving. Hij begint ermee dat hij kapot is en dat heeft ermee te
maken dat hij twee jonge kinderen heeft en een vrouw die nog het ergste is. Later
geeft hij daar aardige staaltjes van ten beste. Zijn vrouw onderwerpt hem elke
ochtend aan een privé quiz, waarin ze bijvoorbeeld de vraag stelt waarom hij
hun zoon een oranje T-shirt heeft aangetrokken. Met veel mimiek beeldt Leenders
uit hoe hij daar machteloos bij staat, om beurten kijkend naar zijn zoon en
naar zijn vrouw. Weet hij dan niet dat een oranje shirt en een rode broek met
elkaar vloeken? Wat moeten de mensen daar wel niet van denken?
Hij verzucht dat hij soms liever een homo zou zijn. Die
hebben dit soort probleem niet. Die kunnen probleemloos hun schoen in de
magnetron zetten en gaan smaakvol met elkaar om. Als hij een homo zou zijn
droeg hij een mooie opgewerkte blouse in plaats van een simpel shirt met de
tekst The line up en een broek die
niet veel meer is dan twee pijpen om zijn benen te herbergen en zijn lul, die
ook de nodige aandacht krijgt. Mannen hebben maar een pijnlijk en saai
seksleven in vergelijking met de vrouwen, al zijn de dames in de zaal volgens
hem te beschroomd dat toe te geven.
Na de tirade over de thuisproblemen, snijdt Leenders de plaatselijke
actualiteit aan. Het is weer erg amusant hoe hij het onderwerp introduceert.
Min of meer alleen met het woord herten. Zitten die in de duinen? Zijn ze daar
op vakantie? Hij komt steeds weer terug op zijn probleem, namelijk al zouden er
teveel herten zijn die zomaar door dikke mannen in een jas afgeschoten worden. Hij
zegt dat hij nooit herten ziet en als hij er een ziet hij zijn zoontje tot
stilte maant. Als er echt te veel herten zouden zijn dan zou hij zijn zoontje
wel toespreken over die schijtherten. Herten weten zich goed te camoufleren. De
mooiste grap van de avond vond ik dat hij zei dat er in de zaal ook zes herten
verborgen zitten. De clou draaide er op uit dat er veel meer mensen zijn en dat
die eerder moeten worden afgeschoten, de zieke en de gehandicapte exemplaren als
eerste.
De beesten die de kudde remmen vormen een bruggetje naar andere
remmers van de beschaving, namelijk de debielen, die nooit op straat lopen maar
altijd in een Nissan Micra rijden met een afbeelding van Christoffel voor een
behouden thuiskomst. Hij geeft twee voorbeelden: een debiel die uit angst om in
te voegen steeds langzamer gaat rijden op de invoegstrook van de snelweg en een
debiel die op een zesbaansweg steevast in de middelste baan blijft rijden en
daardoor files veroorzaakt. Leenders moet straks zelf ook de weg weer op. Het
is te hopen dat hij zonder problemen in Gent is aangekomen en dat zijn vrouw
hem niet met een quiz stond op te wachten.
Hier
op Youtube legt Jeroen Leenders België aan Nederlanders uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten