Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 28 maart 2014

The Manor (2013), documentaire van Shawney Cohen



Voer voor psychologen

In het begin van de documentaire filmmaker stelt Shawney Cohen zijn joodse familie voor, die het minikasteeltje The Manor in de Canadese provincie Ontario bewoont. Het is een niet eens zo’n apart gezin zegt Shawney, behalve dan dat zijn vader (in het midden), na eerdere beroepen, dertig jaar geleden een stripclub opende, waarin Sammy (links), de jongere broer van Shawney (rechts), werkzaam is.

De vele schaars geklede meiden in hun omgeving vormen niet het enige typische aan dit gezin. Het valt meteen op dat de bijna zestig jarige vader Roger zeer zwaarlijvig is en of en toe naar de EHBO moet, terwijl zijn vrouw Brenda heel smalletjes is. We horen dat haar ouders zijn omgekomen in concentratiekampen. Dat moet bijna wel haar eetstoornis verklaren en anders is het wel het niet al te gelukkige huwelijk met of de onderneming van Roger. Shawney maakt zich zorgen over zijn ouders. Hij noemt zich een buitenstaander in de dysfunctionele familie met assistenten en laat ons een tijdje meekijken.  

Het zou een vermakelijk portret zijn als het niet zo’n triest gezelschap was. Roger eet de hele dag door, zogezegd omdat hij als kind straatarm was. Brenda heeft de keuken tot haar domein gekozen en is daaruit niet weg te slaan, behalve om af en toe een blik te werpen op een zwanenechtpaar dat bij de vijver woont, dat meer geluk lijkt te kennen dan zij en haar man. Sammy verdient een goede boterham, die hem in staat stelt een patserige auto te kopen. De langharige assistent Bobby heeft vast gezeten voor een roofoverval en en de vroegere stripster Susan is bedrijfsleidster van het aanpalende hotel, Sue’s Inn genoemd, waarin met kan boeken voor een jaar of een nacht.

De zaken in het familiebedrijf gaan niet best. Roger is op zoek naar nieuwe danseressen en bekijkt filmpjes van gegadigden, terwijl hij door de telefoon commentaar geeft op al dat vlees zoals Brenda tegen Shawney opmerkt. Susan gebruikt drugs en moet met een overdosis worden opgenomen, Bobby handelt in pillen en wordt later ingesloten omdat hij zijn vrouw zou hebben mishandeld. Roger wil Susan er aanvankelijk uitzetten maar neemt haar toch weer in genade aan en strijkt ook nog eens over zijn hart als Bobby vanwege gebrek aan bewijs vrijgelaten wordt. Ook in het gezin zijn de verhoudingen niet geweldig. Roger heeft het niet op Gillian, de blonde vriendin van Sammy. Hij denkt dat de vroegere stripgirl zijn zoon in de steek zal laten voor een ander en wil dat hij een joodse vrouw aan de haak slaat. Gillian verdiept zich wel in voedingsleer, ontdekt ook de vele laxeermiddelen die de moeder in de kast bewaart en staat Roger bij met dieetadviezen, maar kan niet verhinderen dat hij een maagverkleining moet ondergaan.

Na de operatie begint Roger een daklozen- en verslaafdenopvang. De naam van het hotel wordt daartoe aangepast. Shawney krijgt een verhouding een kunstenares uit Toronto. Het gezin lijkt in betere doen tot Brenda, die toch al last had van botontkalking, haar heup breekt tijdens het schaatsen. Omdat ze in het ziekenhuis slecht eet, bespreekt Shawney met zijn vader de noodzaak van psychologische hulp, maar zijn vader meent dat de ziekte sterker is dan zijn vrouw en dat Shawney beter een pizza voor haar kan meenemen. Als ze weer thuis is, vertelt Brenda hem dat eten haar somber maakt en dat onthouding een gevoel van controle geeft. Shawney regelt een intake gesprek met een psychologe, die haar vragen stelt over haar huwelijk, maar helaas de mogelijkheid open laat om een vervolgafspraak te maken.

Brenda trekt zich weer terug in haar keuken. De kunstenares belt Shawney dat ze twijfelt over een relatie met hem. Ook Gillian heeft het voor gezien gehouden. Pa eet weer flink. Shawney verbindt zich met de stripclub, omdat zijn vader meer vertrouwen in hem heeft dan in zijn jongere broer. Tijdens de 42 ste trouwdag van de ouders die met een uitbundige maaltijd wordt gevierd, vraagt Shawney zich af of er ooit iets zal veranderen. Waarmee hij aantoont dat een gezinsdynamiek taai is en niet zo gemakkelijk valt te wijzigen. 

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten