Over het temmen van een wilde kat
Het verhaal van Breakfast
at Tiffany’s is op het lijf geschreven van Audrey Hepburn die als Holly
Goligthly, een vrijgevochten jonge vrouw uit de provincie, furore maakt in de
grote stad. In het begin van de film stapt ze na een of ander rendez vous in de
vroege ochtend uit een taxi en staat met een ontbijtje in de hand voor de
etalage van Tiffany, een juwelenzaak in New York. De kijker ziet haar al denken
aan de rijkdom die haar ten deel zal vallen als ze eenmaal een rijke man aan de
haak geslagen heeft, maar gemakkelijk vangen laat ze zich niet.
In haar statige appartement woont ze samen met een naamloze rode kater, een arme slons genoemd, die nogal een eigen wil heeft, net als zijn bazin ten aanzien van de vele mannen die om haar hand dingen. De overspannen Japanse huisbaas die helemaal bovenin woont en rust zoekt, roept vaak nijdig naar beneden dat het stil moet zijn.
De knappe schrijver Paul Varjak (George Peppard), die zijn
intrek neemt in het appartement van Holly, lijkt meteen de aangewezen man voor
Holly, maar zelf speelt ze het spelletje hard to get. Ze maakt het hem moeilijk
omdat ze zich heel vrij gedraagt. Meteen al doet Holly het voorkomen alsof Paul
haar hulpvaardige vriend haar is. Hij moet haar helpen haar schoenen te zoeken
omdat ze al laat is voor een bezoek aan de gevangenis. Voor honderd dollar per
keer en geld voor het toilet spreekt ze met een drugsdealer, die haar elke keer
een bepaald weerbericht meegeeft.
Na het bezoek aan de gevangenis gaat ze naar binnen bij Paul
die net een bezoek heeft gehad van zijn weldoenster die hen als minnaar gebruikt.
Heel onschuldig kruipt Holly bij Paul in bed. Ze vertelt hem dat hij heel erg
op haar broer Fred lijkt die in het leger zit.
Tijdens een feestje ontmoet Paul andere vrienden van Holly,
met name de twee secundanten van een beroemd fotomodel. De Braziliaan José en miljonair
Rusty Trawler behoren tot de grote vissen waar Holly naar hengelt. Een aanwezige
heer die haar heeft proberen te civiliseren vraagt aan Paul of ze wat voor hem
is, die neppe meid, maar wel echt, phoney but real phoney.
Op een moment dat Holly vreest dat ze geschaduwd wordt gaat
Paul op onderzoek uit. De persoon die haar in de gaten hield, blijkt haar
vroegere man Doc, die graag wil dat Lula Mae zoals Holly in werkelijkheid heet,
weer thuis komt, vooral omdat haar broer Fred ook gauw uit het leger afzwaait. Holly
weigert echter terug te gaan, waarna Doc teleurgesteld afdruipt.
De weg lijkt vrij voor een verbintenis met Paul maar Holly heeft
haar zinnen gezet op een rijke man dus Paul wordt nog een tijdje aan het
lijntje gehouden. Pas als José en Trawler die toch een rat bleek, afgevallen zijn en ze een dagje op
stap gaat met Paul om dingen te doen die ze nog nooit gedaan hebben, te
beginnen met champagne drinken voor het ontbijt bij Tiffany, ontwikkelt zich heel
langzaam aan en met veel hindernissen een romance tussen de twee, die vanaf het
begin van de film al voor elkaar bestemd zijn.
Dan horen we ook de tune van Moonriver dat Holly eerder zong, waarbij ze zich wat gekunsteld op een gitaar
begeleidde (zie foto). Knap gespeeld met veel vrouwelijke verleidingskunst die na ruim vijftig
jaar nog steeds niet gedateerd is.
Breakfast at Tiffany’s
is gekuiste versie van de gelijknamige roman van Truman Capote.
Hier de
trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten