Levendig drama met twee als vrouwen verklede muzikanten
Ook na 55 jaar is de komedie Some like it hot van Billy Wilder nog steeds zeer het aanzien waard,
niet in de laatste plaats door de grappige acteerprestaties van Jack Lemmon en
Tony Curtis als de bevriende muzikanten Jerry en Joe, bijgestaan door de licht
ondeugende, sensuele en charmante Marilyn Monroe als Sugar Cane.
De slapstick begint meteen al met een beeld van een
druilerig Chicago in 1929 bij nacht. Een begrafeniswagen wordt achtervolgd door
een politie auto. In de voorste wagen bevindt zich geen lijk, maar een flinke
dosis whiskyflessen, waarvan enkele getroffen worden door politiekogels.
Niettemin lukt het de gangsters onder leiding van Spats Colombo de voorraad
veilig af te leveren bij de begrafenisonderneming, een dekmantel voor meer
frivole activiteiten zoals een nachtclub.
In deze laatste lichtzinnige locatie maken we kennis met de
hoofdrolspelers Joe en Jerry. Ze zijn muzikanten in het orkestje en spelen respectievelijk
saxofoon en contrabas. Veel te besteden hebben ze niet, zeker niet als ze
vanwege de politie-inval zonder honorarium moeten vluchten. De twee schlemielen
proberen ergens aan de bak te komen. Uiteindelijk lukt hun dat als muzikanten
in een damesorkest dat drie weken in Florida uitvoeringen zal geven. De
uitdossing als dames met de namen Josephine en Geraldine komt ook wel goed uit
omdat ze getuigen waren van een afrekening van Colombo, die hen liever ook uit
de weg ruimt.
Een van de leukste scènes is de ontmoeting met de andere
dames in de trein. De twee verklede mannen kijken een bijna vijfentwintigjarige,
blonde zangeres en ukelespeelster na die bevallig langs hen heen loopt en haar
kousen mooi in de naad heeft. Zelf hebben ze moeite om met hun geschoren benen
de juiste passen te maken, maar gelukkig worden ze, behoudens door de strenge dirigente,
door de andere orkestleden meteen geaccepteerd. De meiden houden wel van een
feestje, dat Daphne, die de naam Geraldine uiteindelijk toch niet goed vond
passen, organiseert nadat Sugar Cane, de ukelelespeelster, haar bedankte voor
haar hulp tijdens een akkevietje met de dirigente.
De hoofdmoot speelt zich af tijdens het verblijf in Florida.
Josephine is dikke maatjes met Sugar Cane geworden, die vertelt dat ze op rijke
mannen met een bril valt en graag zo iemand zou willen versieren. Daphne wordt
meteen al betast in de lift door een rijke Shell man, die haar uitnodigt op
zijn jacht. Inmiddels legt Josephine het aan met Sugar Cane, namelijk door zich
te verkleden als een zeekapitein met schelpenverzameling én bril. Josephine
weet het zo te regelen dat hij samen met Sugar Cane naar het jacht gaat,
terwijl de zogenaamd zeezieke Daphne de hele nacht doordanst met de rijke
stinkerd. Heel grappig is de manier waarop Josephine Sugar Cane verleidt,
namelijk door net te doen alsof een vrouw hem niets doet. Daardoor gaat Sugar
Cane zich juist extra inspannen om Josephine in te palmen.
Het duurt nog een hele tijd voordat alle verwikkelingen zich
hebben opgelost. Natuurlijk kan ook een confrontatie met de gangsters niet
uitblijven, die weer het nodige moeilijkheden voortbrengt. De verschillende rolwisselingen
die uitgevoerd moeten worden om de verbintenis tussen Josephine en Suger Cane
tot een succes te maken, zijn heel mooi bedacht. Ook Daphne zet zich in om
Josephine ter wille te zijn. Zelf ziet ze uiteindelijk niet in hoe ze een goed
einde moet maken aan haar nieuwe relatie. Het meeste dat ze eruit kan halen is
levenslange alimentatie na een scheiding op de dag na de trouwerij. Josephine
heeft het beter getroffen met zijn sensuele geliefde.
Na alle dwaze toestanden blijft de kijker achter met een intens
tevreden gevoel over alle drama en humor. Vooral de acteerprestatie van Jack
Lemmon als Daphne (rechts op de foto) blijft op het netvlies hangen.
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten