Liefdesperikelen van twee jonge daklozen in feestelijk
Parijs
Les amants du Pont
Neuf begint onheilspellend. In de nacht scheurt een auto door het centrum
van Parijs. Op de weg loopt een schuifelde jongen, niet meer zo heel fris en daarachter
op de stoep een meisje met een map onder haar arm, ongetwijfeld met tekeningen
erin. De jongen valt, de auto rijdt over zijn voet, het meisje zit bij hem en
maakt een portret van hem, tot een bus vol daklozen hem ophaalt en naar een
opvang brengt, waar zijn voet in het gips wordt gezet.
Enige tijd later zien we dat de jongen, die nog steeds hinkt
en met een stok loopt, langs de hekken klimt die de toegang tot Pont Neuf moeten
verhinderen, dat op dat moment gerenoveerd wordt. Een bord geeft aan dat de
renovatie twee jaar gaat duren, van 1989 tot 1991. De jongen gaat voor een shot
naar een oudere zwerver die op de brug slaapt. We horen dat hij in de
gevangenis heeft gezeten. Verderop ligt het meisje dat hem portretteerde, te
slapen. De jongen kijkt in de map en ziet zijn portret.
Er ontwikkelt zich een verstandhouding tussen de jongen en
het meisje, die Alex en Michèle heten. De oude zwerver, Hans, wil dat het
meisje verdwijnt, maar de jongen krijgt hem zover dat ze vanwege haar zwakke
gezondheid en haar oogziekte nog enkele dagen mag blijven. Als Michèle slaapt ontdekt
Alex dat ze een revolver bij zich heeft. Hij leest ook een brief gericht van
ene Marion, die schrijft over portretten die Michèle maakt van cellist Julien.
Hij gaat naar het adres en steelt een dagboek waarin Michèle de liefde voor
Julien die haar verlaten heeft heeft vastgelegd.
De jongen is een vuurspuwer die het tweehonderdjarig bestaan
van de Republiek kracht bij zet. Michèle zoekt Julien in de metro, maar Alex
vindt hem eerder en stuurt hem weg voordat Michèle hem kan spreken. Net op het
laatste nippertje springt ze in de metro waar Julien in is gestapt. Ze volgt
hem naar zijn appartement en wil dat hij open doet. Als Julien weigert, schiet
Michèle hem neer door het kijkgaatje in de deur.
Tijdens het vuurwerk schiet Michèle haar revolver verder
leeg. Ze vertelt dat ze het kreeg van haar vader die kolonel was bij de
luchtmacht. Feestelijk zijn de beelden van de twee op de nachtelijke Pont Neuf
en later waterskiënd op de Seine. Vervolgens wil Michèle dat Alex het revolver
weggooit. In plaats daarvan gooit hij een schoen weg en steekt het revolver bij
zich.
Michèle steelt de ampullen van Hans om daarmee samen met
Alex Parijzenaars te verdoven en vervolgens hun geld te stelen. Met de
opbrengst gaan ze naar zee, waar ze een romantische tijd beleven. Daarna keren
hun kansen. Alex ziet een affiche waarin de kolonel zijn dochter oproept naar
huis te komen omdat ze aan haar ogen geopereerd kan worden. Hij probeert die
voor haar weg te houden door de affiches te verbranden waarbij de plakker om
het leven komt, maar Michèle komt het toch aan de weet en vertrekt met de
mededeling dat ze nooit echt van hem hield, waarop Alex zichzelf met het
revolver in zijn hand schiet.
Vanwege de dood van de plakker moet Alex de cel in. Michèle
die inmiddels weer goed ziet, bezoekt hem omdat ze hem nooit vergeten is. Ze
spreken af elkaar te ontmoeten op Pont Neuf op de avond als Alex vrij komt.
Steeds al belooft Michèle Alex te vertellen over haar verleden zodat hij haar
nogal onstandvastige gedrag kan begrijpen, maar uiteindelijk blijkt die uitleg
niet meer ter zake te doen.
De filmopnames op de lege brug in Parijs zorgen voor
veel sfeer, maar doen tegelijk wat gemakkelijk aan. Het verhaal is wat mager,
maar Juliette Binoche speelt een prachtrol met haar slechte ogen. Het is
opmerkelijk dat de naam Stalens in de film opduikt, net als die van Marion, de
zus van Juliette.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten