Streng christelijke gemeenschap strijdt tegen de Canadese olie-
en gasindustrie
Wiebo Ludwig is een gereformeerd predikant uit Nederland die
zijn geloof wilde verdiepen en daartoe de wijk nam naar Canada. Op achthonderd
kilometer ten noorden van Calgary nam hij zijn intrek in een boerderij. Trickle
Creek was een oase van rust waarin de gelovige gemeenschap zich goed kon ontwikkelen
tot men te maken kreeg van de olie-en gasindustrie. Wiebo wordt verschillende
keren opgepakt vanwege bomaanslagen op de installaties.
In 2008 meldde filmmaker David York zich bij de gemeenschap
met de bedoeling een film over hen te maken. Wiebo moest erover nadenken. Voor
een atheïst zou het moeilijk te begrijpen zijn wat men in een christengemeenschap
beoogt. Hij gaat akkoord als David zijn integriteit belooft. Wiebo en zijn
familie zijn dan al tien jaar in oorlog met de olie-industrie.
Wiebo kwam vijf en twintig jaar daarvoor met zijn vrouw naar
Canada. Na vijf jaar in rust geleefd te hebben, wilde Wiebo contact met de
buitenwereld, maar die was hem voor. De olie-industrie kwam naar hem toe met
het idee om naar olie te boren op zijn erf. Wiebo stond machteloos want de
bodemschatten waren van de overheid, alleen de bovenste laag grond was van hem.
In de zomer van 1990 werd de eerste put geslagen. Daarna ging er een jonge
vaars dood en kregen de schapen miskramen, net als zijn vrouw. Omdat zij 43
jaar oud was dachten ze eerst nog dat het aan haar leeftijd lag, maar al gauw
begrepen ze dat de ellende werd veroorzaakt door een giftige wolk
waterstofsulfide die vrijkwam bij het boren.
Petities en brieven hadden weinig effect. Daarom stapte Wiebo
naar de olieboeren met de eis dat ze zouden stoppen met boren. Omdat ze dat
niet deden, begon men hen te saboteren. Men strooide spijkers op de weg en
stortte beton in een olieput, maar zonder gesnapt te worden. In 1998 draaide de
industrie op volle toeren. Vanwege de werkgelegenheid was de buurt niet blij
met de Ludwigs. Na een bomaanslag patrouilleerde de politie scherper. De dood
van een kleindochter van Ludwig vergrootte hun vastbeslotenheid.
Er volgen meer bomaanslagen op installaties. Door alle schade
hield de overheid hoorzittingen, waar men de Ludwigs vergeleek met de sekte van
Jones. Men stuurde een informant op Wiebo af, die hem explosieven wilde verkopen.
Hoewel Wiebo de man niet vertrouwde werd hij er toch ingeluisd. Tijdens de
rechtszaak werd het autobusje van Wiebo opgeblazen. Later probeerden tieners in
een pick-up op de boerderij onheil te stichten. Daarbij viel een dode, een 16 jarig
meisje. Wiebo meldde de alarmdienst dat er geschoten is. Er volgde een huiszoeking
maar veel leverde die niet op. In 2000 ging Wiebo toch enige tijd de cel in.
In oktober 2008 werd er opnieuw een pijpleiding beschadigd.
Ludwig werd met een voorwendsel opgepakt, maar weer vrijgelaten. De dood van
het meisje had de gemeenschap geïsoleerd. Wiebo wil het contact met David
intensiveren. Hij is dan al een tijdje te gast. Wiebo noemt zichzelf ongeneeslijk
gelovig en denkt niet dat de opvattingen in de gemeenschap in beelden te vangen
zijn als men niet door God zelf gevangen wordt. David wil duidelijkheid over de
dood van het meisje. Wiebo vindt dat niet zijn verantwoordelijkheid. Hij vreest
niet het oordeel van God, dat bij het laatste gericht uitgesproken zal worden.
In 2010 pleegt de gemeenschap geweldloos verzet tegen een
put in de nabijheid. Veel pers en politie komt er niet op af. De industrie gaat
gewoon door met olie- en gaswinning. ‘Er zijn veel slaven van het systeem,’
concludeert Wiebo. ‘Dat is het probleem.’ Hij oogt treurig en volgens mij werpt
hij de handdoek in de ring. Het was een ongelijke strijd.
Hier de
trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten