Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 21 maart 2012

Unlike Poetin: Ruslands Facebookvrienden, Tegenlicht, 19 maart 2012


Rusland zonder Poetin.

Ik kijk naar een film in een film in een film. Masha Novikova kijkt vanuit haar huis in Amsterdam naar beelden op internet over de presidentsverkiezingen van 4 maart 2012 in Rusland en de parlementsverkiezingen op 4 december 2011. Over het verloop van deze laatste verkiezingen ontstak een golf van protest door heel Rusland. Stembussen bleken voor de verkiezingsdag al ingevulde stembiljetten te bevatten, er circuleerde een filmpje op Youtube waarin jonge mensen in de Moskouse metro met een pleister op de mond geplakt protesteren tegen de vervalste verkiezingen (zie foto).

Masha Novikova, de maakster van de documentaire Zoete rook, die ik eerder op dit blog besprak, stelt vast dat de tegenbeweging vooral vorm heeft gekregen op internet. Op Twitter en Facebook circuleren ironische en komische filmpjes, animaties en liederen, onder andere van de rockbank DDT die de manier waarop Poetin en zijn handlangers hun macht uitoefenen op de hak nemen. Men kan op Facebook aangeven wie men tijdens demonstraties wil horen als spreker. Gary Kasparov raadt in de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 4 maart iedereen aan om in ieder geval op iemand te stemmen wiens naam uit meer dan vijf letters bestaat. Marina Litvinovich, ook op Facebook te vinden, zegt dat er politiek niets veranderd is na de beloften van Medvedev. Blogger Alexeï Navalny roept op tot democratie.

Op 5 december wordt hij gearresteerd als men met witte linten demonstreert. De reactie van Poetin die aan condooms moest denken, krijgt op Facebook een grote ironische respons. Rusland zonder Poetin, scandeert een burgerbeweging tijdens een hartverwarmende demonstratie in de bittere kou op de Sacharov-boulevard. Gelijkgestemden vinden elkaar. Een nieuwe stedelijke klasse is in de maak.  

Masha stemt in Amsterdam, in de ambassade van Rusland, zo lijkt het, en wel op de rijke Prochorov, hoewel die een project van het Kremlin lijkt te zijn. Wie zijn de aanhangers van Poetin, vraagt zij zich af. Ze toont beelden van studenten die onder valse voorwendsels, onder bedreiging dat ze hun studie anders moesten staken, naar een demonstratie voor Poetin gelokt zijn, jongeren van buiten de stad die geld krijgen, ambtenaren die omgekocht zijn om op 4 maart op Poetin te stemmen.

Poetin verdeelt en heerst. De kunstwereld is verdeeld. DDT zanger Yura Shevchuk vroeg Poetin in een interview naar de vrijheid van meningsuiting en later werd zijn vriendin Chulpan gedwongen tot een adhesiebetuiging voor Poetin.  

Moskou gelooft niet in de tranen van Poetin op de avond van zijn zogenaamde verkiezingsoverwinning. Waar waren de tranen over Beslan, de onderzeeër Koersk etc. , vraagt Navalny zich af. Kasparov verwijt het Westen een laffe struisvogelpolitiek, Masha denkt dat het Russische volk nog een lange weg te gaan heeft.

Overigens las ik gister nog een artikel in de krant over een demonstratie bij televisiestation NTV dat de laatste tien jaar steeds meer op de hand van Poetin is gekomen. In de uitzending Anatomie van het protest werden leugens verspreid over tegenstanders van Poetin. De oppositie zou mensen betaald hebben om deel te nemen aan massabetogingen, bewijzen van stembusfraude zouden speciaal in elkaar gezet zijn om Poetin zwart te maken en demonstraties vonden plaats onder toezicht van Amerikaanse diplomaten. Men demonstreerde voor het tv station met borden als Kill your tv, set your mind free.   

In plaats van nog meer woorden muziek van DDT: hier het gevoelige Osenniaya, hier het swingende Prosvistela en hier een ballade die ik niet kan vertalen.

Dit is het begin, zei Kasparov, wij gaan door met strijd, hoorde ik erachteraan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten