Het prille roosje van de PvdA, Buitenhof, 19 februari 2012

Vice-fractievoorzitter Mariëtte Hamer gaat onder toeziend oog van Peter van Ingen in gesprek met twee jonge leden van de PvdA: Diana van Loenen van de deelraad Amsterdam Oost en Michiel Emmelkamp van de Linkse Vernieuwing. Aanleiding is het interview dat Job Cohen en Hans Spekman afgelopen week in Trouw gaven over een linksere koers van de partij. Dat interview werd hen door verschillende fractieleden niet in dank afgenomen en daar werd in de fractie vervolgens druk over gesproken. Hoe je elkaar bezig kunt houden!

Inmiddels mag Mariëtte Hamer, die ook alweer heel wat jaren meeloopt in de partij, haar zegje komen doen. Van Ingen moet haar wel vaak bij de les houden. Ze mag niet teveel uitweiden over van alles en nog wat. Dat ik haar in het vervolg aanspreek met de achternaam en de anderen met de voornaam is niet vervelend bedoeld. 

Hamer zegt dat ze al discussies voert over de wortels van de partij sinds ze er lid van is. Dat heb je met een partij van de toekomst, zegt ze en ze meent het serieus.

Michiel is blij met het interview omdat er eindelijk inhoudelijk iets geboden wordt dat grip geeft. Een alternatief voor de oplossing van de crisis. Men komt terug van de privatisering in de zorg en wil de greep van de arbeid in de bedrijven vergroten.

Diana is het eens met Michiel, als dat niet betekent dat de PvdA daarmee tegen de SP gaat aanschurken. Men moet bereid zijn om hervormingen door te voeren.

Hamer erkent het belang om mensen zekerheid te bieden. Steeds weer spreekt ze daarover in algemene termen die weinig zeggen. Ik ben waarschijnlijk ontevreden dat de PvdA zo lang stil gebleven is.

Diana zegt dat de arbeidsmarkt anders in elkaar zit dan vroeger. Ze heeft al haar derde baan. De belangen van haar leeftijdsgenoten moeten worden meegewogen. Dat kan ook, zegt ze er zelf bij, in een brede volkspartij. Daarin worden niet alleen gevestigde belangen verdedigd.

Michiel ziet een meerwaarde van innovatie. Hij wil niet meedoen aan het Haagse spelletje, op welke andere partij de PvdA het meest lijkt. Je moet eerst bedenken wie je zelf bent, zegt hij.

Van Ingen wil dat wel horen. Hamer zegt dat de SP voor de overheid is en D’66 en GL voor de markt en dat de PvdA een balans daartussen zoekt. En daarmee in een spagaat terechtkomt, denk ik dan.

Diana probeert concreet te blijven door het pensioen-accoord aan te roeren, dat door de jongeren niet wordt gesteund.

Hamer begint weer over een afweging. ‘Daarover moeten we het debat voeren,’ zegt ze en ze voegt eraan toe dat we mensen niet tegen elkaar moeten opzetten.

Diana heeft haar vraagtekens of jongeren zich nog in de PvdA thuisvoelen na het elan dat met Wouter Bos verdween.

Hamer spuugt in denkbeeldige zin op het socialistische karakter van de SP.

Van Ingen leest een stukje voor uit de uitgelekte mail van Frans Timmermans. ‘Mijn partij moet zich richten op een nieuw verbond tussen de oudste en de jongste generaties, als recept tegen het egoisme en de neiging zich alleen maar op zichzelf te richten van de generatie die nu aan de touwtjes trekt.’

Michiel ziet aanknopingspunten om de sociaal democratische uitgangspunten toe te passen op de werkvloer en in het onderwijs in de vorm van collectieve arrangementen. De PvdA legt te weinig verbinding door een innerlijke leegte.

Hamer wil weer een debat, Van Ingen stelt de vraag naar de leiderschapscrisis.

Michiel neemt het fractieleden kwalijk dat ze een pril, in een kranteninterview uitgereikt roosje meteen de grond instampen. Diana vindt het allemaal maar geneuzel. De partij is groter dan de fractie. Hamer wil niet praten over het leiderschap maar over de koers. Michiel neemt het op voor Cohen omdat hij deugt. Hij moet een kans krijgen om met de nieuwe ideeën aan de slag te gaan.

Tja, die politiek. Ik ga een boek lezen.

Hier de volledige mail van Timmermans, die zijn ideeën over de toekomst van de sociaal democratie neerpende in het boek Glück Auf! (De wens waarmee Limburgse mijnwerkers elkaar de diepte in stuurden.)