Verbroedering is een kracht van het Russische volk
In mijn bespreking van Shy
people (1987) merkte ik op dat de Russische filmmaker Andrei Konchalovsky
(Moskou, 1937) internationale bekendheid kreeg door Siberiade, een driedelige, epische vertelling over de Russische
geschiedenis van de twintigste eeuw, gezien vanuit een klein dorp in Siberië.
De lof was niet voor niets: de beelden zijn net zo warm en krachtig als die in Novecento van Bertolucci. Het volk staat,
net als in de lange film over de Italiaanse arbeidersklasse, centraal in deze beklemmende
en ontroerende Russische dorpsgeschiedenis.
Konchalovsky begint in de winter van 1904. In Yelan in
Siberië wonen twee families die een belangrijke stempel op het dorpsgebeuren
drukken: de Ustyuazhins zijn arm en de Solomins zijn rijk. De oude Afanasy
Ustyuahanin is bezig met het aanleggen van een weg van bomen die uit het dorp
moet leiden. Zijn zoon Kolja (1897) helpt hem door eten te stelen van de rijke
Solomins. Nastya Solomin daagt hem uit. Als ze hem op een dag betrapt in hun
voorraadkelder, wil ze dat hij naakt in de sneeuw rondjes rent. Kolja geeft
daar zonder schaamte aan toe en heeft ook nog de moed om zijn kleren weg te
trekken van waakhonden, die aangelijnd op het erf liggen. Tijdens werkzaamheden
aan de weg ontmoet Kolja de revolutionair Rodion, die niet veel later wordt
opgepakt door de politie. Een vlucht in een zeilboot over het ijs lukt niet
meer. Hij heeft dan wel zijn invloed op Kolja gehad die zich aansluit bij de
revolutie.
In 1917 bespreekt Kolja de doelstellingen daarvan in zijn
dorp. De romance met Nastya heeft daaronder te leiden. Die trekt haar eigen
plan en trouwt met de burgerlijke Philip, maar vlucht later toch met de liefde
van haar leven. In 1932 komt Kolja als partijlid terug in Yelan met zijn zoon
Aleksei (1923). Nastya leeft niet meer. Op een tocht door het moeras ontdekken vader
en zoon dat daar gas zit. Kolja laat de contrarevolutionair Spiridon oppakken
vanwege het stelen van huiden, maar de laatste ontsnapt en doodt Kolja waarop
Aleksei wegvlucht. Begin jaren veertig komt hij terug en ontmoet Taya, lid van
de Solomins, maar de oorlog verhindert verder contact dan een tango op de
hooizolder. Tijdens de oorlog wordt Aleksei gedecoreerd voor het redden van
Philip ,die zijn meerdere was en zwaargewond was geraakt aan zijn buik.
Pas in de jaren zestig komt Aleksei opnieuw terug in Yelan.
Hij heeft dan samen met zijn maat Tofik ervaring opgedaan met olieboringen in
Baku en begint die ook bij het dorp. Fraai zijn de beelden waarop hij in een
tank over het bomenpad van zijn grootvader de omgeving verkent. De strijd met
Tofik om de liefde van Taya leidt tot een zwaar ongeluk in de boorinstallatie. Olie
hebben ze tot dan nog niet gevonden. Philip, die lid is van het partijkader,
dient een plan om een deel Siberië onder water te zetten, door te drukken bij
de bevolking. Terug in Moskou krijgt Philip een telegram dat er olie gevonden
is. Helaas kwam Aleksei na een verzoening met Tofik om het leven, toen zij
werknemers probeerden te redden die tijdens zware explosies gewond raakten.
Philip eert hem ten overstaan van het congres. Het dorpskerkhof wordt door de
explosies verwoest. We zien de doden herrijzen en elkaar omhelzen. Konchalovsky
toont ook andere omhelzingen. Verbroedering is een kracht van het Russische
volk.
De rol van Aleksei wordt gespeeld door Nikita Mikhalkov, de
jongere broer van de regisseur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten