Boeiend drama over het verband tussen geloof en liefde
De nog vrij jonge filmmaker Maxime Giroux (Montreal,
1976), levert met Félix et Meira een
boeiende, ingetogen film af over de vrij onmogelijke vriendschap tussen de
ongelovige, onbekommerde Félix en de jonge Meira die getrouwd is, een
dochtertje heeft en in de chassidische traditie leeft, een ultraorthodoxe
richting in het jodendom. In de film maakt ze zich langzaam los uit de
traditie, daarbij geholpen door Félix.
Giroux brengt de lusteloosheid van Meira in haar gezin meteen
sterk naar voren. Tijdens een diner bij haar thuis volgens de chassidische
traditie prikt ze verveeld in haar eten en tijdens het opruimen is het contact
met haar orthodoxe man Shulem ook niet al te best. Ze plaagt hem zelfs door
veel geluid te maken bij het maken van muizenvallen, die natuurlijk een
symbolische rol hebben. Daartegenover staat de situatie van Félix. Hij zit aan
het bed van zijn stervende vader met wie hij geen goed contact heeft en
aangezien de man stervende is, krijgt hij dat ook niet meer. Inmiddels jaagt
hij het vermogen van zijn vader er in rap tempo doorheen.
De eerste ontmoeting tussen Félix en Meira speelt zich af
nog voor de dood van de vader van Félix in een koffiezaak, waar Meira, met haar
dochtertje Elishiva op schoot, zit te tekenen. Het is een activiteit die ze
allebei leuk vinden om te doen. Meira is dan nog niet van plan om contact te
maken. Chassidische vrouwen worden niet geacht een andere man in de ogen te
kijken. Félix stopt na de dood van zijn vader een tekening van een kat in de
wandelwagen van Elishiva. Hij vertelt over de dood van zijn vader en zoekt
steun, maar Meira is niet zo gemakkelijk in te palmen. Ze kan haar hart echter
toch niet negeren en volgt Félix naar zijn woning, waar in de hal een eerste
gesprekje volgt.
De omgeving van Meira ruikt onraad. Vriendin Ruth hoort
Meira uit over verlangen. Dit komt weer ter ore van Shulem, die niet wil dat ze
hun leven kapot maakt. De moeilijke situatie voor Meira wordt door Giroux mooi
weergegeven door een knoop die ze in een pas gewassen doek maakt, maar
natuurlijk kan ze haar hartsverlangen niet weerstaan. De verhouding met Félix
krijgt extra vaart tijdens het verblijf bij een nicht in New York. Ze stuurt
een brief naar Félix die naar haar toekomt en zijn intrek neemt in een hotel,
waar ze de nodige tederheden uitwisselen. Shulem ruikt onraad en reist ook naar
New York en volgt zijn vrouw die naar Félix op weg is. Er ontstaat een
handgemeen dat de knoop voor Meira alleen maar vaster trekt en tot een
geloofscrisis bij Meira leidt. Een gesprek tussen de rivalen leidt echter tot
een oplossing, hoewel de laatste beelden doen twijfelen of deze oplossing wel
voldoet. Het zet de kijker in ieder geval aan het denken over het verband
tussen geloofsbeleving en liefde.
Giroux filmt het huwelijksdrama verrassend. Zo is er een
gefilmd optreden van de gitaarspelende gospelzangeres Rosetta Tharpe, die de
zucht naar vrijheid van Meira (een hele mooie rol van Hadas Yaron) aanwakkert.
In de hotelkamer hijst ze zich in een spijkerbroek waarin ze samen met Félix
gaat dansen. Later horen we een nummer van Leonard Cohen en tegelijkertijd zien
we dat Meira naar een verliefd stelletje in een woning kijkt. De sensuele sfeer
wordt daarmee versterkt. Er zit ook nog een grappige kant aan dit drama. Shulem
draait een plaat met vrolijke muziek als Meira hem verlaten heeft. Hij kwam
eerder in verzet toen Meira die plaat draaide. Hij valt zelfs voor dood op de
grond neer, zoals Meira deed als een reactie op zijn starre opvatting. Het zijn
subtiele aanwijzingen die de film de nodige lichtheid geven.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten