Wel en wee van een rondreizend theatergezelschap
Les ogres is een
doldwaze film over een Frans theatergezelschap dat in het Zuiden van Frankrijk
een voorstelling van Tsjechov brengt. Het gezin van Francois en Marion vormt de
spil van het gezelschap waar omheen anderen samen met hen een hechte
gemeenschap vormen waarin altijd wel het nodig te doen is of te bepraten valt. De
sfeer doet denken aan een film van Tony Gatlif, alleen ontbreekt hier het
raffinement van dans en zang. De drukte waarmee de film begint krijgt gelukkig
gaandeweg meer inbedding in een verhaal.
Een ongeluk van Gisèle die aan het eind van het eerste deel
opgehesen wordt aan een fraaie kroonluchter die vele glaasjes wodka bevatte,
maakt dat zij vervangen moet worden. Inès, de dochter van Francois en Marion,
regelt Lola, een vroegere minnares van Francois. Diens vrouw Marion vindt dat
niet leuk en gaat een avondje vreemd hetgeen weer tegen het zere been van
Francois is. Zo rijgen de problemen in het gezelschap zich aaneen. Inès, een
alleenstaande moeder van drie kinderen, probeert als manusje van alles de
voortgang van het programma zo lang mogelijk te waarborgen.
Déloyal, de kolonel in de voorstelling, was verantwoordelijk
was voor het ongeluk. Hij is de vriend van Mona die de bruid speelt het tweede
deel en ook zwanger is. Samen gaan ze naar een gynaecoloog die vaststelt dat ze
spoedig een zoon krijgt. Meteen na afloop vieren ze dit goede nieuws met
champagne, zelfs terwijl een voorstelling nog bezig is. Leven en werk spelen in
het gezelschap door elkaar heen. Op de vraag hoe de zoon moet heten, stelt
Déloyal de naam Thomas voor. Dat was de naam van zijn eerdere zoon die op jonge
leeftijd overleed.
Déloyal wordt door zijn komende vaderschap weer geconfronteerd
met het vroegere drama. Hij provoceert Francois door tijdens een workshop voor
kinderen over sodomie te beginnen. Dit zet de verhoudingen zo op scherp dat
Inès met haar drie kinderen het gezelschap verlaat. Ze is het zat dat haar
vader zo bazig is en dat alles lijkt te draaien om zijn relatie met haar moeder
en laat de anderen in mineur achter.
Tijdens een etentje in een restaurant vertelt Déloyal aan de
kindertafel een sprookje dat zijn verhouding tot de autoritaire Francois
duidelijk maakt. We horen dat Déloyal eerder van Francois geen medische hulp voor
zijn kind mocht zoeken. Francois geeft hem een klap waarop er meer geweld
ontstaat en Déloyal verdwijnt. Mona is natuurlijk erg treurig. Het begin van
haar bevalling voorkomt dat de voorstelling in het water valt. Het publiek
begrijpt heel goed dat Francois niet anders kan dan die te onderbreken.
Francois tilt niet zwaar aan het vertrek van Déloyal. Vaders
kunnen gemist worden, zegt hij tegen Mona die tijdens het vertrek naar een
nieuwe locatie bij hem en Marion achterin de auto zit. Gelukkig voor haar keert
haar vriend op datzelfde moment weer terug.
De rol van Mona werd gespeeld door Adèle Haenel die eerder
een van de hoofdrollen in Naissande de
pieuvres (2007) speelde. In haar toenmalige rol van als Floriane, een van
de drie pubermeisjes in de film, windt ze alle mannen om haar vinger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten