Over het regeneratievermogen van de aarde
Het grote verhaal van een kleine planeet, zoals de ondertitel
van De ontdekking van de aarde luidt, maakte het afgelopen jaar
veel indruk op Wim Brands, omdat er in beschreven staat hoe de aarde zichzelf
en alles wat zich daarop bevindt steeds weer binnenste buiten keert.
Peter Westbroek, emeritus hoogleraar aan de universiteit van
Leiden, spuugt op een stuk graniet om de kristallen zichtbaar te maken. Graniet
wordt gevormd door de gesmolten massa, vervolgens naar boven gestuwd en
omgevormd tot zand en klei waarna het proces weer opnieuw begint. Tectonische
bewegingen vormen een belangrijk onderdeel van deze cyclus.
De fascinatie van Westbroek begon in zijn jeugd, toen hij
een steentje openspleet en daarin een fossiel ontdekte. Het was voor hem een
boodschap uit een ver verleden. Hij wilde het verhaal erachter ontcijferen. Na
zijn studie geologie ging hij weer bezig houden met fossielen. Hij vertelt dat
hij als kind suffig was en dat verbazing een goede eigenschap is voor
wetenschappers.
In 1968 vond er een belangrijke gebeurtenis plaats voor de
ontwikkeling van de geologie. Een beeld vanaf de maan op de aarde vormde een
breuk met het beeld van de aarde als een globe.
Binnen de geologie kwam meer samenhang. Er ontstond een
planetair bewustzijn, waarin de mens niet meer de macht heeft over de aarde,
maar met haar dient samen te werken. Westbroek verwerpt daarom het beeld van
Bill Clinton met een globe in zijn arm op de omslag van Time. De mens is zelfs
geen rentmeester, maar een nietig wezen dat blij mag zijn dat hij op de golven
van de aardse ontwikkeling mag leven.
Brands vraagt waarom het zolang duurt voor de mens zich dat
nieuwe bewustzijn heeft eigen gemaakt.
Volgens Westbroek heeft dat te maken met macht, die vaak ook
wordt gelegitimeerd door wetenschappers die bijvoorbeeld in dienst van de
tabaksindustrie concluderen dat tabak onschadelijk is, maar ook met angst om
het bekende uit handen te geven. Onze beschaving zal, als men niet anders gaat
nadenken, botsen met de dynamiek van de planeet, omdat de economische
ontwikkeling niet correspondeert met het tempo van de aarde. Westbroek denkt
daarbij aan alle auto’s waarin de Chinezen zal straks rijden.
Brands begint over vele organisaties die zich met de
toekomst van de aarde bezighouden, zoals Green Peace.
Volgens Westbroek missen ze vaak een onderbouwing voor hun
actieplannen door wetenschappers. Die zijn dagelijks bezig om met nieuwe
inzicht te komen.
Helaas begint Brands er niet over dat een reductie van CO2
noodzakelijk en urgent is.
Ik ben benieuwd wat Westbroek daarop zou antwoorden.
Ik had het boek gekocht. Ben begonnen. Het valt erg tegen. Zijn visie is zeer naief, en vol fantasien zonder enige wetenschappelijke onderbouw. Het is een bij elkaar geraapt zooitje waarbij hij verbanden probeert te leggen die in het geheel niet bestaan of die nergens op slaan. Er staan heel veel onwaarheden in en vergelijkingen die totaal niet kloppen.Het is ook geen filosofisch boek. Ook rakelt hij oude weetjes op die al lang bestaan. Ik schijf veel betere boeken dan Westboek.
BeantwoordenVerwijderenBen benieuwd!
VerwijderenLaat eens weten welke betere boeken dat zijn; dan kunnen we die gaan lezen
Verwijderen