Op vijf mei 1993 vond in West Memphis, Arkansas in een park
een gruwelijke mishandeling en moord plaats op drie achtjarige jongens:
Christopher Byers, Michael Moore en Steve Branch. Verdachten Jessie Misskelley
(17 jaar), Damien Echols (18 jaar, in het midden op de foto) and Jason Baldwin (rechts op de foto) werden bekend werden als
de West Memphis Three. In deze documentaire, die nog twee keer een vervolg
kreeg, wordt de zaak nauwgezet gevolgd in de rechtszaal en ook daarbuiten. Zo´n
beetje alle betrokkenen en hun relaties komen aan het woord. Daarmee geeft de
documentaire ook een beeld van de sfeer in het zuiden van de Verenigde Staten
in de negentiger jaren.
Jessie Misskelley is de eerste die getuigt. Hij vertelt dat
hij Damien en Jason de jongens zag mishandelen. Hij wordt als verdachte gezien
en vastgezet. Zijn vader zegt evenals de moeder van Jason Baldwin en de vader
van Damien dat zijn zoon er niet bij betrokken was.
De moeder van Steve zegt dat haar zoon een scout was en
nooit iemand lastig viel. Volgens Mark Byers, de stiefvader van Christopher,
had de duivel de daders in bezit genomen. De plaats van de drievoudige moord
was dichtbij de Baptist Church, waar hij voor de gemeente zingt. Later schiet
hij met ingehouden woede op een pompoen zich daarbij voorstellend dat het de
hoofden zijn van de jonge daders. De verdachten ontkennen. Later trekt Jessie
zijn verklaring in. Hij zegt dat hij op de nacht van de moord in een andere
stad aan het worstelen was. Zijn zaak wordt afgehandeld in Corning, Ark.
Tijdens een ontmoeting van ouders van vermoorde kinderen
zegt de vader van Michael Moore dat de daders ook een deel van hem en de andere
familieleden gedood hebben. Hij is gefrustreerd over hun gebrek aan rechten in
vergelijking met de daders. De moeder van Steve is uitzinnig van woede. De
moeder van Christopher zou de drie op straat vermoorden, mocht ze hen
tegenkomen.
Op 26 januari wordt de zaak tegen Jessie geopend. Zijn advocaat
zegt dat de verklaring van Jessie onder druk tot stand is gekomen. Zijn
stiefmoeder zou Jessie geen stuiver geven, maar zijn vader gelooft niet dat hij
het deed. Zijn stiefmoeder kent hem vanaf zijn vierde. Ze beschermde hem omdat
hij zwakbegaafd was. Jessie mist zijn familie en zijn vriendin. De politie
raadt hen aan niet met de pers te praten om ongewenste verklaringen te
voorkomen.
De advocaat van Jessie spreekt van reasonable doubt. De
jury, die nooit in beeld komt, acht hem echter schuldig. Hij krijgt
levenslang.
In het tweede deel volgen we het proces tegen Damien en
Jason, dat op 28 februari begint. Jessie kan strafvermindering krijgen als hij
tegen hen getuigt maar dat doet hij niet. Damien zou onder invloed staan van
satanist Allister Crowley. Een occultist wordt ondervraagd over het Book of
Shadows dat onder het bed van Damien gevonden is met rode onderstrepingen.
De vader van Damien vindt het niet verdacht dat Damien zwarte kleren draagt,
dat doet zijn moeder ook. Zus Michelle zegt dat wickers de aarde aanbidden.
Damien heeft zijn naam veranderd vanwege zijn christelijk geloof, zegt hij in
de rechtszaal. Wicker betekende wise one. Het Book of Shadows kocht hij
in de bibliotheek. De onderstrepingen stonden er al in. Jason en hij waren goede
vrienden, die naar Metalicca en U2 luisterden. Hij gelooft niet in geweld, wel
in karma. Hij is getrouwd en heeft inmiddels een baby.
Een medegevangene zegt dat Jason tegen hem de moordpartij
bekende, dat hij de ballen van Christopher in zijn mond had gestopt. Vijf
maanden na de moord vond de politie een mes in het meer achter de mobil home
van Jason. Volgens de aanklager werd dat gebruikt tijdens de moord. Er is een
foto waarbij een van de jongens aan armen en voeten geboeid is met een
schoenveter. De huid van zijn penis is eraf gestroopt. Volgens de advocaat van
Jason kan zoiets nooit in het donker, in het water met veel muggen erom heen
gebeurd zijn.
Na de moordpartij vond er een incident plaats in een
fastfood restaurant. De manager vond een bebloede jongeman in het toilet. De
politie maakte geen rapport op. De bloedsporen gingen verloren. Mark Byers gaf
de documentairemakers op 8 januari een jachtmes. Het bloed dat er op zat kon
zowel van de stiefvader of van Christopher zijn. Ze hebben hetzelfde DNA-type.
Volgens de advocaat van Jason zijn de slachtoffers naar het
park gebracht door een volwassen man. Temeer omdat rond de slachtoffers geen
bloed te zien was. Jason kan zoiets niet gedaan hebben. De pers vraagt Mark
Byers naar zijn hersentumor. Hij zegt dat hij wil gaan verhuizen. De advocaat
van Jason zet hem op de lijst verdachten, maar de jury oordeelt op 18 maart
Jessie, Damien en Jason schuldig. De jongens worden geboeid afgevoerd. Damien
krijgt een dodelijke vloeistof ingespoten, Jason krijgt net als Jessie
levenslang. Damien zegt dat hij in ieder geval niet vergeten zal worden.
Het was boeiend hoe mijn mening veranderde. Eerst zag ik
Damien, Jessie en Jason als daders, maar na het zien van de stiefvader van
Christopher dacht ik dat hij de moordenaar moest zijn. Mooi de muziek van
Metalicca.
Hier de
trailer. Op naar deel twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten