Waar zijn de spinnen?
Catelijne Bosman is een bijstandsmoeder uit Amsterdam-Noord
met vijf jonge kinderen. Vanwege de schuldsanering kan ze nauwelijks het hoofd
boven water houden. Het is treurig en schokkend om de reclames te zien die voor
de documentaire uitgezonden worden.
De documentairemakers maakten eerder een portret van de oudste
zoon Giovanni, die inmiddels dertien is en voor geen goud nog voor de camera
wil. Hij heeft een crimineel verleden, gaat niet naar school en heeft zich
verschanst op zijn kamer. Zijn vader Chris, die op de bank slaapt vanwege de onveiligheid
in de buurt (alle ramen zijn wel eens gesneuveld), brengt hem af en toe brood
of een pizza.
We zien een fragment uit de eerdere documentaire waarin de
achtjarige Giovanni die bij zijn vader woont, zijn verjaardag bij zijn moeder
viert. Die eindigt in een drama.
Catelijne slaat zich door het leven. Ze loopt hard, kleedt
de jonge kinderen aan, maakt ontbijt, brengt haar kroost naar school, verbijt
zich over de kapotte wasmachine, pint vijftig euro, betaalt daarmee medicijnen
en komt overeen de openstaande bedragen later te betalen. Later toont ze de
geboortefoto’s van Giovanni aan de jonge Sem. Ze maakt zich zorgen dat haar
oudste vanwege spijbelen straks misschien naar een gesloten inrichting moet. Er
komen hulpverleners langs die in een gesprek, waarbij de camera op Catelijne
gericht blijft, tegen Giovanni vertellen dat er een wachttijd van vier maanden
is voor dagbehandeling.
Catelijne kan geen geld pinnen en zegt tegen Chris dat dat
een probleem is. Ze heeft een gesprek op school over Milan die het gedrag van
Giovanni kopieert. Door de medicatie kan hij moeilijk in slaap komen.
Catelijne kan nog steeds niet pinnen en belt met
medewerkster Sascha over haar leefgeld. Die zoekt het uit. Ze kan haar wel
vermoorden, zegt Catelijne tegen Chris. Ze staat te trillen op haar benen. Hij
wil wel bij zijn moeder gaan eten als de nood aan de man is.
De kinderen slaan met een hamer op de oude wasmachine. Milan
heeft de hamer nodig voor zijn fiets. Er zijn conflictjes, maar ook mooie
momenten, zoals Catelijne die met de jongsten gefascineerd naar spinnen kijkt, gereed in hun
web om indringers te lijf te gaan. Milan brengt lege flessen terug naar de supermarkt, drinkt een blikje fris
en maakt ruzie met een zwarte jongen, hetgeen tot een fikse vechtpartij leidt
(en dat voor de filmcamera!). Thuis vertelt hij er stotterend over. Chris zal
de ander aanschieten. Hij wil dat Milan een bord onder zijn boterham houdt,
maar is pedagogisch weinig steunend. Wat opvalt is dat vaak de tv aan staat. Wellicht
de enige vlucht uit de ellendige wereld.
Inmiddels heeft Catelijne weer geld. Ze verwent de kinderen
met een lekker toetje en geniet daar zelf ook van. Milan playbackt een rapnummer
op YouTube. Catelijne brengt voor het eerst in twintig jaar een bezoek aan de
kapper. Vroeger was het gezelliger, zegt ze tegen hem. Met al die allochtonen en
achterstandsmensen verloedert de buurt.
Begin 2012 wordt Giovanni uit huis geplaatst. Milan krijgt
zijn kamer. Hij helpt zijn dappere moeder schilderen.
Hier de teaser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten