Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 28 mei 2017

Rosanna Hertzberger over Ode aan de e-nummers, VPRO Boeken, 30 april 2017


Nieuwe relatie tussen voedsel en de bereidingswijze

Rosanna Hertzberger is microbioloog en maakt korte metten met de angst voor voedsel waaraan kleur-  en smaakstoffen toegevoegd zijn en stoffen die de houdbaarheid vergroten. Carolina Lo Galbo hoort om te beginnen dat Hertzberger graag een zak Unox uiensoep opent en met smaak eet. Volgens haar is dat niet veel slechter dan de uiensoep die men zelf maakt. Omdat ze liever niet in de keuken staat en de bereiding van haar voedsel graag aan de industrie uitbesteedt, wekt ze de kritiek van lieden die gezondheid propageren. Hertzberger gooit de knuppel in het hoenderhok, hetgeen tot een boeiend gesprek leidt.

Lo Galbo spreekt over een nieuwe relatie tussen voedsel en koken.
Hertzberger antwoordt dat het tegenwoordig niet meer nodig is om lang in de keuken te staan. De ontwikkelingen in de industrie zorgen ervoor dat ze haar voedselbereiding kan uitbesteden. Smaakversterkers worden inmiddels gemaakt van stoffen die niet schadelijk zijn, zoals E 621, maar van gistextracten. Ze haalt een brief van een Chinese arts aan die ooit fulmineerde tegen het gebruik van vetsin in de Noord Chinese keuken. Daaruit sprak volgens Hertzberger echte bezorgdheid.

Lo Galbo noemt aspartaam als voorbeeld van een stof die doorgaat voor kankerverwekkend.
Hertzberger zegt dat voldoende is onderzocht dat zoiets onjuist is. Een chemicus die een andere peptide maakte ontdekte de zeer zoete stof bij toeval. Het is een raadsel waarom men denkt dat de industrie verkeerde stoffen in het voedsel stopt. Ze vergelijkt de cultus van gezond eten met de angst voor vaccinatie. Die wordt ook groter. Dat mensen geen vertrouwen in deskundigen meer hebben, ziet men ook terug in het populisme. De schaalvergroting van de zaadbedrijven maakt dat de menselijke maat zoek is.

Lo Gablo brengt het gesjoemel met paardenvlees ter tafel.
Hertzberger zegt dat er altijd fraudezaken zijn geweest en dat we de industrie goed in de gaten moeten houden, maar wel op een slimme manier. Het is beter voedsel te eisen die niet dik maakt. Men gaat niet dood van e-nummers maar van tabak, suiker en alcohol. Vragen over emulgatoren zijn terdege onderzocht maar toch wantrouwt men bepaalde stoffen in M&M’s. Een rat wordt niet ziek van de te onderzoeken stof in bepaalde M&M’s, maar van alle suiker die het beest toegediend krijgt. Gentechnologie doet maar goed dan kwaad. Het is wel belangrijk om het gebruik van de e-nummers kritisch te blijven volgen.     

Lo Galbo vraagt waarom men dan zo boos is op haar boek.
Volgens Hertzberger is het not done om te zeggen dat men niet van koken houdt. Daarmee tast je mensen in hun identiteit aan. Koken is voor hen een deugd. Zij denkt echter dat de vrijheid van de vrouw toegenomen is door de technologie. Naast de pil en de afwasmachine is vooral de magnetron handig om de bereidingstijd te verkorten. Als we niet meer hoeven te koken wordt het weer leuk. Hertzberger verwijst naar mannen die het heerlijk vinden om op hun vrije zaterdag een exquise diner op tafel te zetten.

Lo Galbo komt weer te spreken over de nieuwe relatie tussen voedsel en koken.
Volgens Hertzberger, die zelf joods is en de irrationele gronden kent om bijvoorbeeld geen varkensvlees te eten, vult voedsel een leegte op en biedt het houvast zoals religie eerder deed. Ze stelt haar hoop op het hindoeïsme dat het vlees eten verbiedt. Voedselreligies zoals The green happiness baseren zich echter op een pseudo wetenschap. Zelf is zij als microbioloog veel feitelijker.

De vraag blijft echter wat die feiten waard zijn in een maatschappij waarin alles draait om winst.  

Hier een fragment uit het begin van het boek, hier de site van The green happiness.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten