Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 15 mei 2017

Frau Merkel, Tegenlicht, 9 april 2017


Bescheiden meisje beheerst het wereldtoneel

Het portret dat Britta Hosman voor Tegenlicht van Angela Merkel (1954) maakte, die in de inleiding de laatste verdedigster van het vrije Westen wordt genoemd, doet sympathiek aan, vooral door de mensen die erin acteren zoals de twee biografen van Merkel, haar lerares Russisch en niet te vergeten de jonge politicologe Judith Schramm, zelf lid van Die Linke, maar ook Merkelblogger en schrijfster van Fifty shades of Merkel. 

Schramm wijst vanuit een taxi op het bescheiden huis van Merkel in het centrum van Berlijn. Op het ogenblik is het daar rustig met de beveiliging, omdat Merkel niet thuis is. Op het naambordje staat de naam van haar man. Dat zegt iets over het karakter van het Oost Duitse meisje met lange rokken dat door Kohl in zijn kabinet werd opgenomen en gaandeweg de belangrijkste Westerse politicus en het langstzittende Europese staatshoofd werd. Schramm is het niet eens met de classificatie onschuldig die haar wel toegeschreven wordt. Om aan de macht te komen kan men niet onschuldig zijn. Wel is het typerend voor Merkel dat ze op de verkiezingsavond in 2013 niet met de Duitse vlag wilde zwaaien, hetgeen haar door rechtse politici werd kwalijk genomen. Tijdens de aanslag afgelopen december op de kerstmarkt in Berlijn, waarbij negen doden vielen, reageerde Merkel, zoals haar stijl is, bedaard. Zij laat zich niet uit de kast lokken, ook niet door Trump maar geeft met haar gezichtsuitdrukking aan wat ze van de gang van zaken vindt. Volgens Schramm kan Merkel goed omgaan met ijdele mannen. Ook Poetin heeft aardig wat met haar te stellen, niet in de laatste plaats omdat ze elkaars talen spreken en daarbij gemakkelijk met elkaar kunnen communiceren. Ook het verleden in Oost-Duitsland speelt daarbij natuurlijk een rol. Ze kent de trucs van de vroegere KGB chef, die regels aan zijn laars lapt. 

Hosman spreekt ook met Ralf Bollmann, journalist van de Frankfurter Allgemeine, die een biografie over Merkel schrijft en daarom naar het dorp Templin gaat waar Merkel met haar ouders woonde. Als dochter van een dominee werd ze geboren in Hamburg maar ze bracht haar hele jeugd tot de val van de muur door in Oost Duitsland Volgens Bollmann heeft de ineenstorting van de DDR bij Merkel geleid tot het besef dat de Europese Unie niet onaantastbaar is, hetgeen vooral tijdens de financiële crisis in 2008 speelde en nog steeds door populisten wordt aangevochten. Bollmann spreekt ook met  Frau Benn de nuchtere lerares Russisch van Merkel die omslagen laat zien van Time magazine en The New Yorker uit de Verenigde Staten, waar Merkel op handen wordt gedragen. Het verhaal van het Oost-Duitse meisje dat wereldleider werd gaat er daar goed in. Zelf wil Benn niets horen over macht. Merkel was altijd bescheiden in het lesgroepje. Haar Russisch is overigens niet zo goed dat ze politieke besprekingen met Poetin kan houden. Daar heeft ze de hulp van haar medewerkers voor nodig,

Evelyn Roll, de andere biografe van Merkel, kent haar sinds ze minister werd, schreef al boeken over haar en is daardoor in staat tot een duidelijke analyse. Ze zegt dat Merkel snel leerde, zich heel goed kan concentreren en vanwege haar bescheidenheid erg onderschat werd. Dagelijks werd Merkel geconfronteerd met de Muur en ze betreurde het dat ze pas met haar zestigste haar land zou kunnen verlaten. Vandaar dat ze zo’n aanhanger is van de Verenigde Staten, daarmee ook zo’n hekel aan Trump heeft en zich voorneemt om nog een ambtstermijn te blijven. Hossman brengt de oppositie van Schulz ter sprake. Schramm zegt daarover dat ze betwijfelt of hij net zo diplomatiek als Merkel is.     
  
Hier meer informatie op de site van Tegenlicht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten