Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 16 mei 2017

Garage 2.0 (2015), documentaire van Catherine van Campen


Werken om te werken is tegenwoordig niet meer genoeg

Na haar documentaire Joan’s boys uit 2013 - over de onenigheid van een eeneiige tweeling van Marokkaanse afkomst in Amsterdam en de moeite die hulpverleenster Joan zich getroost om de jongens uit een gezin zonder vader op het goede spoor te krijgen – richt Catherine van Campen haar aandacht op een automobielbedrijf. Een heel andere setting dan die van de hulpverlening maar ook hier gaat het om een systeem dat ziekmakend of helend voor de betrokkenen kan zijn. In Garage 2.0 gaat het over de strijd die directeur Ger Kooijman van een autobedrijf in Vianen voert om het personeel tot hogere prestaties aan te zetten. In zijn kerstpraatje zegt hij dat werken om te werken niet genoeg is en dat het erom gaat een doel voor ogen te hebben, waarmee hij wil zeggen dat de productiviteit omhoog moet, vooral door een grotere klantvriendelijkheid. In een tijd van vele faillissementen moet men in deze branch op zijn tenen lopen om het hoofd boven water te houden.

Gert Kooijman die een telg is uit een familiebedrijf, zet daartoe zelfs een trainer in die meteen al met termen als challenge gaat smijten. Hoewel hij zegt dat men response mag geven, is hij duidelijk niet gediend van andere opvattingen. Het enige dat men kan doen is gaan voor goud. In de rookruimte reageert het personeel zich af, maar tijdens een functioneringsgesprekken haalt Gert de duimschroeven aan. Hij baseert zich daarbij op de verkopen en de score ten aanzien van de klantvriendelijkheid. Verkoper Ad krijgt te horen dat hij meer uit de kast moet halen om meer auto’s te verkopen, Gerda dat ze in een negatieve spiraal zit en de jongere Wouter is gewoon niet klantvriendelijk genoeg. Ad belooft beterschap, Gerda geeft toe dat het allemaal niet vlekkeloos loopt, maar dat daar ook andere problemen aan ten grondslag liggen en Wouter hoort van Gert hoe hij de klant beter kan benaderen. In een verdrietig telefoongesprek met haar man vertelt Gerda dat ze door Gert drie maanden aan het sporten wordt gezet om uit de vicieuze cirkel te komen.

Tegenpool van Gert is zijn broer Ton die net als Gert regelmatig op de sleepwagen te vinden is dat auto’s met schade van de weg halen. Hij ziet veel ellende en zegt later in de uitzending dat hij op zijn zevende een ernstig ongeluk kreeg tijdens het oversteken van een verkeersweg waardoor hij in coma in een ziekenhuis belandde en alles opnieuw moest leren. Aan zijn spraak te horen is hij nog steeds wat achter. Hij wordt paternalistisch behandeld door Gert, die er alles aan doet om de eer van zijn vaders bedrijf hoog te houden. Tussendoor komt de trouwe klant Cor langs voor een nieuwe auto, maar hij is niet van plan zich de kaas van zijn brood te laten eten. Hij vertelt later aan zijn vrouw dat hij voor elkaar heeft gekregen dat Gert de nieuwe auto terugneemt als zijn hart slechter wordt en hij er niet meer mee kan rijden. Enig sociaal besef is Gert niet vreemd. Hij zit ook gevangen in kapitalistische wetmatigheden die eisen dat de bankschroef steeds verder wordt aangedraaid. Vaak met een triest gevolg van dien zoals we zien bij Ad die zijn werk moet staken vanwege aderverkalking die hem veel pijn oplevert.

Hopelijk komt er nog eens een tijd dat werknemers niet over de kling worden gejaagd en zelf meer invloed hebben over hun werksituatie. Van Campen bracht het probleem knap in beeld en het autobedrijf en haar medewerkers verdient lof voor de openhartigheid waarmee men liet zien hoe de hiërarchie en de grotere werkdruk tot knechting van het menselijk kapitaal leidt. De rolstoel die Gert tijdens de kerstborrel aan Ad aanbiedt, is slechts een doekje voor het bloeden.   

Hier de trailer van Garage 2.0, hier mijn bespreking van Joan’s boys.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten