Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 30 mei 2017

Filmrecensie: De provincie (1991), Jan Bosdriesz


Voorlijk dorpsmeisje windt drie jongens om haar vinger

Het kan dus wel, een Nederlandse film maken die niet over de top gaat, niet sentimenteel is en tot het eind toe spannend blijft. In ieder geval kon het in 1991, toen Hugo Heinen de roman De provincie en het korte verhaal Het laatste oordeel van Jan Brokken bewerkte voor regisseur Jan Bosdriesz, die daarvoor veelal films monteerde. De manier waarop de film in elkaar gezet is, spreekt tot de verbeelding, maar natuurlijk ook de sterke cast met in het middelpunt Tamar van den Dop, die zelf later ook regisseren, waaronder de film Blind (2007).

De provincie begint natuurlijk in de provincie, in het dijkdorp Portland aan de rivier, ook al in het een flashback in soft focus. De drie vrienden Koos (Gijs Scholten van Aschat), Frank (Thom Hoffman) en Peter (Pierre Bokma) staan op het pont en varen naar de overkant om de knappe Lili (Tamar van den Dop) op te halen die naar vioolles gaat. Ze is niet te beroerd om alvast een stukje voor hen te spelen. De scène speelt zich af aan het einde van de middelbare schoolperiode voordat de jongemannen tot verdriet van Lili ieder hun eigen weg gaan. Peter gaat medicijnen studeren in Leiden, Frank de hort op en Koos blijft als bankmedewerker achter in het dorp. Nog voordat men uit elkaar gaat, beleven Peter en Frank nog een zinderende middag met Lili aan de oever van de rivier, waarbij zij haar shirt uittrekt en haar borsten onthult en de jonge mannen de gelegenheid geeft om aan haar tepels te zuigen (zie foto).

De voorlijkheid van Lili staat in sterk contrast met de verlegenheid van de jongemannen. Peter gedraagt zich erg preuts als hij later met Lili het bed induikt en Frank, die Lili op de piano begeleidt, durft niet te zeggen dat hij van haar houdt. Koos, die steeds aan het kortste eind trekt, komt al helemaal niet in beeld, al blijkt later dat hij toch ook zelf avances heeft gemaakt naar Lili. Als Peter en Lili na de niet al te voorspoedige studie van Peter in het huwelijk treden, is Frank ook van de partij. Hij komt na vijf jaren net terug uit Italië en brengt op een subtiele manier zijn liefde voor Lili aan haar over. Dat blijft schrijnen in de jaren die volgen als Frank naar Amsterdam verhuist om daar te gaan schrijven.

Seks en geloof zijn belangrijke onderwerpen in de Nederlandse literatuur van na de Tweede Wereldoorlog. Ook Jan Brokken, zelf zoon van een dominee, mengt een grote dosis geloof in het verhaal. De Rover, de vader van Frank, is dominee in het kerkdorp. Hij drinkt graag een jonge borrel terwijl hij de wereldliteratuur doorneemt. De jongens draaien platen terwijl Franks vader de goegemeente aan het stichten is. In de periode waarin de film speelt, is hij aan het eind van zijn carrière en vertrekt bijna naar een verzorgingstehuis. Frank geeft hem een fles jenever die hij sterk heeft aangelengd met water en helpt hem met het sorteren en inpakken van de boeken. Gogol hoeft volgens vader niet mee, want die is gek, van Tsjechov wil hij alleen de brieven bewaren. Dezelfde avond hoort Frank in het dorpscafé van Koos dat Peter en Lili uit elkaar zijn. Hij heeft een huisje voor haar geregeld en luisterde daar naar haar spel. Frank zoekt Peter op om te horen over zijn mislukte huwelijk en na de laatste preek van De Rover bezoekt hij Lili. Later mist zijn vader toch De mantel en gaat Frank op weg om hem die te bezorgen. Terwijl hij terugrijdt naar het dorp Portland wordt hij bestookt door herinneringen. Niet veel later wordt hij in Amsterdam door Koos ingelicht over een gruwelijke moord die in het dorp heeft plaatsgevonden.

Hier meer informatie op de site van VPRO Cinema, hier mijn bespreking van Blind.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten