Het droevige lot van een jonge kunstschilder die verliefd
wordt op een rijkeluisdochter
Wim van der Aar portretteert het leven van de Nederlandse
kunstschilder Aad Donker die in 1967 werd geboren en zich in 1998, na een
moeilijke periode van wanen, op 31 jarige leeftijd in zijn atelier ophing.
Donker maakte eerder met zijn oudere broers Gijs en Justus deel uit van een
collectief After Nature, dat
opgericht werd door Peter Klashorst. De broers kregen de mogelijkheid om in New
York hun kleurige werk te laten zien, dat naar de natuur is gemaakt. Aad kreeg
contact met het rijkeluisdochter Amy en kwam nooit meer over de breuk met haar
heen.
Het verhaal wordt grotendeels verteld door broer Justus die
het in zijn jeugd erg goed met Aad kon vinden. De scheiding tussen hun ouders
zal ook meegespeeld hebben in de vrijgevochten manier waarop de broers
opgroeiden. In het begin van de documentaire zegt Aad dat hij met vuist en
penseel vecht om te leven. Boksen en schilderen liggen dicht bij elkaar. Aad
sloot zich aan bij zijn broers, die zich oefenden met modeltekenen. We zien
beelden van naaktmodellen, ook in de berm naast de sloot, terwijl de broers de
afbeelding op oude auto’s kliederden. Tijdens exposities, georganiseerd door
Klashorst, kregen ze vernietigende kritieken die juist in hun voordeel werkten
en brachten hen zelfs naar New York, waar ze in een galerie een atelier met
lege doeken inrichtten om daarop de mensen schilderen die binnenliepen, met veel publiciteit tot gevolg.
Aad raakte verliefd op Amy, een rijkeluisdochter die in New
York studeerde en die werkruimte voor de broers huurde in Chicago waarmee zij
zich op een kunstbeurs in de kijker zouden kunnen spelen. Het idee van Aad dat
ze met simpele doeken veel geld zouden kunnen verdienen, liep echter uit op een
fiasco. Gijs en Justus gingen terug naar Nederland terwijl Aad bij zijn
geliefde bleef en op haar budget leefde. De twee groeiden uit elkaar omdat Aad
het liefst bokste en schilderde en Amy naast haar studie dure feesten wilde
afgaan. Daarbij kwam dat de ouders van Amy niet blij waren met een schoonzoon
als Aad. Hoewel er al een trouwdatum geprikt was, ging het huwelijk nooit door.
Tijdens een vakantie in Pakistan kwam het tot een crisis tussen Amy en Aad in
een tentje in de bergen. De breuk leidde tot een schok bij Aad. Lijkbleek kwam
hij terug bij zijn broers, die daarna in zijn werk al symptomen van waanzin
waarnamen.
Aad liep de marathon van New York om indruk te maken om Amy
maar resulteerde in een zwaar geblesseerde voet, die nooit meer echt beter werd.
De toegang tot de kliniek waar Amy afkickte van haar heroïneverslaving, werd
hem geweigerd. Hij vertrok in 1994 naar Suriname om daar het verloren paradijs
terug te vinden door indianen te schilderen. Justus zag op een video een
snijwond op de pols van Aad, maar kon niet achterhalen wat de oorzaak daarvan was.
Aad wist de werkelijkheid altijd naar zijn hand te zetten. Voor zijn terugkomst
zei hij dat hij zich eenzaam voelde, maar zich niet kon binden vanwege zijn
behoefte om over de wereld te reizen. Hij ging nog een keer naar Amy, die op
dat moment zwanger was en bang was voor de ontmoeting op de luchthaven van Los
Angeles,, maar dat werd een soort afscheid zegt zij met een verstikte stem.
Nadat Aad zijn liefde had bekend en van haar had gehoord dat zij hem ook nog
steeds liefhad, stapte hij in een taxi en ging er vandoor.
Op het eind zien we bijzondere beelden van de
afscheidsceremonie waarbij geschilderd, gezongen en gedronken werd, geheel in
de stijl van de vrijgevochten, maar noodlottige schilder. Dat hij tegen zijn
broers had gezegd dat hij een lange reis zou gaan maken, hadden ze anders
geïnterpreteerd.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten