Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 13 mei 2017

All you need is me (2016), documentaire van Wim van der Aar


Het droevige lot van een jonge kunstschilder die verliefd wordt op een rijkeluisdochter

Wim van der Aar portretteert het leven van de Nederlandse kunstschilder Aad Donker die in 1967 werd geboren en zich in 1998, na een moeilijke periode van wanen, op 31 jarige leeftijd in zijn atelier ophing. Donker maakte eerder met zijn oudere broers Gijs en Justus deel uit van een collectief After Nature, dat opgericht werd door Peter Klashorst. De broers kregen de mogelijkheid om in New York hun kleurige werk te laten zien, dat naar de natuur is gemaakt. Aad kreeg contact met het rijkeluisdochter Amy en kwam nooit meer over de breuk met haar heen.

Het verhaal wordt grotendeels verteld door broer Justus die het in zijn jeugd erg goed met Aad kon vinden. De scheiding tussen hun ouders zal ook meegespeeld hebben in de vrijgevochten manier waarop de broers opgroeiden. In het begin van de documentaire zegt Aad dat hij met vuist en penseel vecht om te leven. Boksen en schilderen liggen dicht bij elkaar. Aad sloot zich aan bij zijn broers, die zich oefenden met modeltekenen. We zien beelden van naaktmodellen, ook in de berm naast de sloot, terwijl de broers de afbeelding op oude auto’s kliederden. Tijdens exposities, georganiseerd door Klashorst, kregen ze vernietigende kritieken die juist in hun voordeel werkten en brachten hen zelfs naar New York, waar ze in een galerie een atelier met lege doeken inrichtten om daarop de mensen schilderen die binnenliepen, met veel publiciteit tot gevolg.

Aad raakte verliefd op Amy, een rijkeluisdochter die in New York studeerde en die werkruimte voor de broers huurde in Chicago waarmee zij zich op een kunstbeurs in de kijker zouden kunnen spelen. Het idee van Aad dat ze met simpele doeken veel geld zouden kunnen verdienen, liep echter uit op een fiasco. Gijs en Justus gingen terug naar Nederland terwijl Aad bij zijn geliefde bleef en op haar budget leefde. De twee groeiden uit elkaar omdat Aad het liefst bokste en schilderde en Amy naast haar studie dure feesten wilde afgaan. Daarbij kwam dat de ouders van Amy niet blij waren met een schoonzoon als Aad. Hoewel er al een trouwdatum geprikt was, ging het huwelijk nooit door. Tijdens een vakantie in Pakistan kwam het tot een crisis tussen Amy en Aad in een tentje in de bergen. De breuk leidde tot een schok bij Aad. Lijkbleek kwam hij terug bij zijn broers, die daarna in zijn werk al symptomen van waanzin waarnamen.

Aad liep de marathon van New York om indruk te maken om Amy maar resulteerde in een zwaar geblesseerde voet, die nooit meer echt beter werd. De toegang tot de kliniek waar Amy afkickte van haar heroïneverslaving, werd hem geweigerd. Hij vertrok in 1994 naar Suriname om daar het verloren paradijs terug te vinden door indianen te schilderen. Justus zag op een video een snijwond op de pols van Aad, maar kon niet achterhalen wat de oorzaak daarvan was. Aad wist de werkelijkheid altijd naar zijn hand te zetten. Voor zijn terugkomst zei hij dat hij zich eenzaam voelde, maar zich niet kon binden vanwege zijn behoefte om over de wereld te reizen. Hij ging nog een keer naar Amy, die op dat moment zwanger was en bang was voor de ontmoeting op de luchthaven van Los Angeles,, maar dat werd een soort afscheid zegt zij met een verstikte stem. Nadat Aad zijn liefde had bekend en van haar had gehoord dat zij hem ook nog steeds liefhad, stapte hij in een taxi en ging er vandoor.

Op het eind zien we bijzondere beelden van de afscheidsceremonie waarbij geschilderd, gezongen en gedronken werd, geheel in de stijl van de vrijgevochten, maar noodlottige schilder. Dat hij tegen zijn broers had gezegd dat hij een lange reis zou gaan maken, hadden ze anders geïnterpreteerd.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten