Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 15 mei 2017

Ileen Montijn over Tot op de draad, VPRO Boeken, 14 mei 2017


Pleidooi voor hergebruik kleding

Historica Ileen Montijn schreef een boek over kleren. Die geven volgens haar een idee van wie we zijn. De ondertitel van Tot op de draad luidt: De vele levens van oude kleren. Ze gaat in op de geschiedenis van de tweedehandskleding en spreekt daarover op overtuigende en boeiende manier met Carolina Lo Galbo, die illustraties uit het boek laat zien. Vooral het pleidooi van Montijn om bewuster met kleding om te gaan, mag er zijn.

Lo Galbo vraagt Montijn hoe ze aan haar onderwerp kwam.
Montijn vertelt dat ze als historica interesse heeft in hoe men zich voordoet. Kleding speelt daarbij een belangrijke rol. De adel hechtte veel belang aan kleding en men was daar ook lang mee bezig.

Lo Galbo toont een totaal versleten jas van iemand op de Coolsingel.
Montijn zegt dat men vroeger vaak tweedehands kleding droeg en die dan steeds nog verstelde. Multatuli analyseerde de uitgaven van een werkman en laat zien dat voor nieuwe kleren gespaard diende te worden.

Lo Galbo toont een foto van de lommerd. Daar hingen kleren die als aflossing dienden voor schulden.
Montijn vertelt dat een zondagspak maandag werd weggebracht en zaterdag weer opgehaald. Er was ook een levendige handel in tweedehands kleding. Die begon vanuit de liefdadigheid. Armen konden geen kleren kopen. Vrouwen met vakkennis sorteerden de kleding in verschillende categorieën waarbij ze letten op kwaliteit en mode. De tweedehandskleding werd vroeger gemerkt zodat men die niet meteen naar de lommerd bracht. Ruwe stof werd goed genoeg gevonden voor de armen. Frivoliteiten werden verwijderd om te voorkomen dat vrouwen de prostitutie in zouden gaan.

Lo Galbo zegt dat ze opgegroeid is met een overvloed aan kleding.
Montijn kwam uit een gezin dat zuinig was wat dat betreft, hoewel ze zelf weinig afleggertjes kreeg. Schepen voeren met oude kleren de wereld rond en dat gebeurt nog steeds. Honderd jaar geleden droeg driekwart van de Nederlanders tweedehands kleren en dat geldt nog steeds voor een meerderheid van de wereldbevolking. Nederland is gespecialiseerd in deze handel. Wellicht speelt zuinigheid daar ook wel een rol bij. De sorteerbedrijven komen voort uit de lompenhandel van vroeger. Ook door het Leger des Heils wordt veel gesorteerd. Rijke mensen waren ook zuinig met hun kleding, want de prijs stond niet in verhouding met het inkomen. Een baljurk werd niet te smal geknipt zodat de stof later weer voor iets anders gebruikt kon worden.

Lo Galbo toont een plaatje van een kazuifel dat eerst een rok was geweest.
Montijn zegt dat de stof ten geschenke werd gegeven aan de kerk. Er was veel creativiteit op dit gebied. In het Rijksmuseum hangt een japon van zijden landkaarten, die eerder een goede stof voor de landkaarten was. Montijn houdt een pleidooi voor hergebruik. Textiel is een wegwerpproduct geworden. Er kan veel meer in containers gestopt worden, want textiel behoudt de waarde als grondstof zoals een foto van een vervezelingsbedrijf laat zien.  

Hier een pdf van het eerste hoofdstuk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten